::::::ครับอย่างแรกก็ต้องขอบคุณสำหรับคำชื่นชมและข้อเสนอแนะดีๆที่แนะนำกันเข้ามานะครับจาก part ที่แล้วถือว่าได้รับการตอบรับในทางที่ดีแล้วคิดว่าควรที่จะมีกระทู้นี้ต่อไป555หรือป่าวนะ ไม่รู้ครับ เราชอบเขียนเรื่องแนวนี้นะมันดูน่าค้นหาเป็นปริศนาและตื่นเต้นท้าทายดีนะ เราไม่รู้นะว่าหลายๆคนจะคิดยังไง ความคิดของคนเรามันต่างกันอยู่แล้ว แต่สำหรับบางเรื่องความชอบเราว่าหลายคนชอบเหมือนเรานะจริงป๊ะ!!::::::
ค่ายลูกเสือเนตรนารี : ตอนฐานกลางคืน
วันนี้เอาเป็นตอนไปเข้าค่ายลูกเสือเนตนารีตอน ม.2 ละกันตอนนี้เอาเป็นเล่าผีแบบปนฮาๆ 555 เรื่องมันมีอยู่ว่าในระหว่างการเข้าค่ายในวันแรกปรกติเขาจะมีฐานตอนกลางคืนอยู่แล้ว อันนี้หลายคนต้องเคยประสบมา แหม่ละฐานตอนกลางคืนเป็นอะไรที่เรากล้าๆกลัวๆนะ มีอยู่ค่ายหนึ่งค่ายที่เราไปทำกิจกรรมพอเดินทางไกลปุ๊บไปถึงกินข้าวเก็นคะแนนมาถึงก่อนหลังจัดที่พักกางเต้น ทำกับข้าวตวรจเต้นกินข้าวปรกติ จนมาฐานตอนกลางคืนคิดเลยหวิวมาก มันมึดๆแบบมีแค่หนทางแล้วก่อนให้กุเดินทาง
เล่าเรื่องแบบนั้นให้กุฟังอีก ช่างดีซ๊ะเหลือเกิน สนับสนุนการเดินทางเต็มที่ แหม่กุประชด!!!!
พอเล่าให้ฟังใจทุกคนจากที่หวิวอยู่แล้วตอนนี้ จิตตกกว่าเดิมแค่ไม่เล่ากุก็กลัวอยู่แล้วจะเล่าโฆษณาสนับสนุนกันทำไม พอจะให้เดินทางปุ๊ปให้เข้าแถวอีก ให้เอาไฟฉายแค่กลุ่มละอัน เอ่อมันจะไปพออะไรเนี๊ยะถ้าถ่าย
หมดกลางทางอ่ะ ไม่ก็
เสียระหว่างเดินอันนี้หนักเลยนะ เราซึ่งนั่งหวิวอยู่หัวแถวเริ่มดีใจล่ะเรานั่งหัวแถวได้นำแน่ๆ แอบเอาไฟฉายซ่อนไว้ในกางเกงอันหนึ่ง ณ จุดนั้นแหม่แค่แอบพกไฟฉายอันเดียวทำไมถึงรู้สึกสบายใจตัวเองอย่างนี้นะ พอใจเริ่มโอเคเท่านั้นแหละถึงกลุ่มเราต้องออกเดินแล้วสินะ เสียงผู้คุม "เอ้ากลุ่มนี้ยืนขึ้น" สบายใจพอบอกให้กลับหลังหัน เ....ย ละนี่จากหัวแถวตอนแรกเอ่อกุคนสุดท้ายใช่ป๊ะ ไม่น่าดีใจตั้งแต่แรกเลย..เขาเดินเราก็ต้องเดินตามให้จับมือกันอีกเผื่อจะหลงเผื่อขาดเผื่อเกิน "เผื่อเกิน" พูดทำไม!!!!
ออเอ่อเคคนสุดท้ายหลับตาเดิน
เลยละกัน หยี่ๆตากำลังคิดอยู่ว่า "แล้วไฟฉายที่เราแอบพกมาเพื่ออะไรหนอ!! ผ่านด่านคลำด่านดมด่านนานาประการจนเดินมาถึงด่าน ไหว้ศพ อันนี้สงสัยมากนะมีด่านนี้ทำไมหนอ!!! กระทรวงศึกษาธิการเขาต้องการจพทำอะไรกันนะ ณ จุดนั้นทดสอบความกล้า จิตใจหรืออะไร เดินไปถึงกลุ่มอื่นเสร็จแล้วก็วิ่งไป ในใจชักสงสัย "เอเขาวิ่งอะไรกันนะ" 55555 พอเข้าไปถึงเท่านั้นแหละ อ๋อ!!! เอ้อ!!! อ๋อ!!!..... นี่ศพจิงๆหรอ เอหลอกเราหรือป่าวนะ เราไม่กล้ามองเยอะเหมือนกัน แต่ตอนนี้เป็นตอนที่กลุ่มของเราสร้างประวัติให้กับที่นี้เลยนะอันนี้จิงๆเลยอ่ะ
พอเขาให้ไปจุดธูป คนละดอกแค่นี้ก็เล่นหนักแล้วนะ ให้เข้าไปไหว้ศพ แล้วให้นั่งสมาธิตรงนั้นอีกซักพัก โหยรู้สึกเลยระหว่างที่นั่งหลับตาอยู่ เราคิดไว้แระว่าเมื่อลืมตาขึ้นมาเจอแน่ๆ มืดก็มืด ครั้นจะไม่หลับตากุก็กลัว แต่ไอ้ตอนจะลืมตาก็หวั่น กลัวลืมตาขึ้นมาแล้ว ทึ่ง!!!!....อยู่ตรงหน้าแค่หรี่ๆละกันนะ โอ้ยดีหรี่ตามาดูไม่เจอเริ่มเปิดตากว้างขึ้นพอเปิดตาก้าวแล้วเท่านั้นแหละตาเริ่มปรับแสงได้ ทึ่ง!!!!..เต็มๆ ตกใจอันนี้โดนแกล้งเป็นผีปลอม โอ้ยมาเล่นอะไรกันช่วงเวลาแบบนี้ แค่นี้จิตกุก็ไปล่ะ เอาไงหล่ะพอเขาให้ลุกลาแล้วให้วิ่งไปเท่านั้นแหละ ครั้งแรกในประวัติการณ์ของค่ายนี้เลย
พอเขาให้กลับปุ๊ปกลุ่มเราก็วิ่งเลยทันทีเพื่อที่จะแซงไปอยู่ข้างหน้าไอ้คนแรกให้ได้คือกุไม่อยากเป็นคนสุดท้าย พยามวิ่งแทรกไม่ได้ละทางมันคับแคบซ๊ะเหลือเกิน ทางที่พวกเรามาจะมีทางที่เป็นป่าหญ้าสูงๆประมาฯต้นขาเลยซึ่งในนั้นไม่รู้ว่าจะมีอะไรไม่ได้สนใจ
เราเลยครับ เปิดเส้นทางใหม่ให้กับค่ายนี้เลย วิ่งลงทางป่าหญ้าบุกเบิกหนทางใหม่ปุ๊บเพื่อนวิ่งตามกันมาเป็นแถว กุนี่น่ารักจริงๆผมช่วยเพื่อนครับ พอมาตรงจุดรวมตัวมองไปข้างบนเห็นได้ชัดเลยครับเป็นเส้นทางยาวลงมา ผมทำเองครับแล้วพอดีเพื่อนตามมาสมทบ ทีหลังก็เท่านั้นเองหนทางมันก็เลยชัดเจน 5555
จุดสำคัญมันอยู่ตรงนี้เลยครับตอนกลุ่มของเราจะเดินไปจุดศูนย์กลางอีกที่ที่จะเข้าแถารวมไหว้พระสวดมนต์ก่อนนะนะ เพื่อนอีกหลายๆกลุ่มก็ยังอยู่ข้างบนยังทำกิจกรรมไม่เสร็จกริ๊กกราดกันใหญ่เลย คงไม่เท่ากุหรอก 555 ระหว่างทางมีบ้านอยู่หลังหนึ่งมีระเบียงมันก็ทางมึดๆ พอเดินผ่านเราเป็นคนชอบสังเกตุนะสิ่งที่มองเห็นคือเอ่อบ้านหลังนั้นทั้งๆที่ไม่มีใครไฟก็ปิด แล้วผู้หญิงที่ผมยาวๆใสชุดสีขาวยืนบนระเบียงบ้านนั่นใครว๊ะ!!! เดินผ่านอย่างสงสัยมาตลอดจะหยุดเลงดีๆก็ไม่ได้เราต้องเดิน แต่ก้เอี้ยวมองจนสุดสายตา ใครว๊ะ!!!???.....
พอมาไหว้พระเสร็จเขาปล่อยให้มานอน เราก็ยังคิดถึงแต่เรื่องนั้นและอยากจะรู้เลยซุบซิบกับเพื่อนว่าเราไปเข้าห้องน้ำกันไหม คือเราอยากออกไปข้างนอกด้วยไปดูอะไรให่มั่นใจซักหน่อย ก็พาเดินไปกับเพื่อน 2 คนส่งเพื่อนเข้าห้องน้ำก่อนเราก็ฉี่ด้วยอ่ะแหละ ห้องน้ำชายมันจะปิดแค่ไม่เกินหัวนะก้มอยู่ฉี่อยู่พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นและ ฮึ้ย!!!!!!!!...........ใครเดินไปเดินมาแถวนั้นเนี๊ยะคือมันเป็นป่าแล้วมีแต่หญ้าเต็มไปหมด ขนาดห้องน้ำกุยังไม่อยากจะเข้าเลย ใครมันจะไปคิดพิเลนเดินในป่าคนเดียว พี่ทะหารหรอ ผู้หญิงนะ!!!!!
ก้มหน้าด้วยชุดเดิมคนเดิม พอ จบชัดเจนฉี่เสร็จแล้วเรียกเพื่อน อ้าวเมิงรอยู่ข้างนอกนานยัง?? กุเสร็จตั้งนานแล้ว เอ้ากุ๊หน้าจะออกมาตั้งนานแล้ว ไหนเมิงบอกว่าจะพากุไปดูอะไรนะ ไม่ดูแล้วกุชัดเจนกับชีวิตกุแล้ว กลับเถอะๆๆๆๆๆๆ เดินอย่างรวดเร็วทำเหมือนไม่เห็น ป่าวไม่มีอะไรเกิดขึ้น อันที่จริงใจกุอยากจะวิ่ง แต่กุเกรงใจเพื่อนที่นอนแล้วออเอ่อ นิ่งไว้ๆถึงเต้นเท่านั้นแหละ มันรู้สึกสบายใจ สบายใจมาก!!! เมื่อกี้อัดอั้น หลับกันเถอะแหม่!!!!
LINK :: แชร์ประสบการณ์ขนหัวลุก 13 PART 1-3
http://ppantip.com/topic/31001477
http://ppantip.com/topic/31004164
http://ppantip.com/topic/31013171 
แชร์ประสบการณ์ขนหัวลุก 13 part 4
ค่ายลูกเสือเนตรนารี : ตอนฐานกลางคืน
วันนี้เอาเป็นตอนไปเข้าค่ายลูกเสือเนตนารีตอน ม.2 ละกันตอนนี้เอาเป็นเล่าผีแบบปนฮาๆ 555 เรื่องมันมีอยู่ว่าในระหว่างการเข้าค่ายในวันแรกปรกติเขาจะมีฐานตอนกลางคืนอยู่แล้ว อันนี้หลายคนต้องเคยประสบมา แหม่ละฐานตอนกลางคืนเป็นอะไรที่เรากล้าๆกลัวๆนะ มีอยู่ค่ายหนึ่งค่ายที่เราไปทำกิจกรรมพอเดินทางไกลปุ๊บไปถึงกินข้าวเก็นคะแนนมาถึงก่อนหลังจัดที่พักกางเต้น ทำกับข้าวตวรจเต้นกินข้าวปรกติ จนมาฐานตอนกลางคืนคิดเลยหวิวมาก มันมึดๆแบบมีแค่หนทางแล้วก่อนให้กุเดินทาง
พอเล่าให้ฟังใจทุกคนจากที่หวิวอยู่แล้วตอนนี้ จิตตกกว่าเดิมแค่ไม่เล่ากุก็กลัวอยู่แล้วจะเล่าโฆษณาสนับสนุนกันทำไม พอจะให้เดินทางปุ๊ปให้เข้าแถวอีก ให้เอาไฟฉายแค่กลุ่มละอัน เอ่อมันจะไปพออะไรเนี๊ยะถ้าถ่าย
ออเอ่อเคคนสุดท้ายหลับตาเดิน
พอเขาให้ไปจุดธูป คนละดอกแค่นี้ก็เล่นหนักแล้วนะ ให้เข้าไปไหว้ศพ แล้วให้นั่งสมาธิตรงนั้นอีกซักพัก โหยรู้สึกเลยระหว่างที่นั่งหลับตาอยู่ เราคิดไว้แระว่าเมื่อลืมตาขึ้นมาเจอแน่ๆ มืดก็มืด ครั้นจะไม่หลับตากุก็กลัว แต่ไอ้ตอนจะลืมตาก็หวั่น กลัวลืมตาขึ้นมาแล้ว ทึ่ง!!!!....อยู่ตรงหน้าแค่หรี่ๆละกันนะ โอ้ยดีหรี่ตามาดูไม่เจอเริ่มเปิดตากว้างขึ้นพอเปิดตาก้าวแล้วเท่านั้นแหละตาเริ่มปรับแสงได้ ทึ่ง!!!!..เต็มๆ ตกใจอันนี้โดนแกล้งเป็นผีปลอม โอ้ยมาเล่นอะไรกันช่วงเวลาแบบนี้ แค่นี้จิตกุก็ไปล่ะ เอาไงหล่ะพอเขาให้ลุกลาแล้วให้วิ่งไปเท่านั้นแหละ ครั้งแรกในประวัติการณ์ของค่ายนี้เลย
พอเขาให้กลับปุ๊ปกลุ่มเราก็วิ่งเลยทันทีเพื่อที่จะแซงไปอยู่ข้างหน้าไอ้คนแรกให้ได้คือกุไม่อยากเป็นคนสุดท้าย พยามวิ่งแทรกไม่ได้ละทางมันคับแคบซ๊ะเหลือเกิน ทางที่พวกเรามาจะมีทางที่เป็นป่าหญ้าสูงๆประมาฯต้นขาเลยซึ่งในนั้นไม่รู้ว่าจะมีอะไรไม่ได้สนใจ
เราเลยครับ เปิดเส้นทางใหม่ให้กับค่ายนี้เลย วิ่งลงทางป่าหญ้าบุกเบิกหนทางใหม่ปุ๊บเพื่อนวิ่งตามกันมาเป็นแถว กุนี่น่ารักจริงๆผมช่วยเพื่อนครับ พอมาตรงจุดรวมตัวมองไปข้างบนเห็นได้ชัดเลยครับเป็นเส้นทางยาวลงมา ผมทำเองครับแล้วพอดีเพื่อนตามมาสมทบ ทีหลังก็เท่านั้นเองหนทางมันก็เลยชัดเจน 5555
จุดสำคัญมันอยู่ตรงนี้เลยครับตอนกลุ่มของเราจะเดินไปจุดศูนย์กลางอีกที่ที่จะเข้าแถารวมไหว้พระสวดมนต์ก่อนนะนะ เพื่อนอีกหลายๆกลุ่มก็ยังอยู่ข้างบนยังทำกิจกรรมไม่เสร็จกริ๊กกราดกันใหญ่เลย คงไม่เท่ากุหรอก 555 ระหว่างทางมีบ้านอยู่หลังหนึ่งมีระเบียงมันก็ทางมึดๆ พอเดินผ่านเราเป็นคนชอบสังเกตุนะสิ่งที่มองเห็นคือเอ่อบ้านหลังนั้นทั้งๆที่ไม่มีใครไฟก็ปิด แล้วผู้หญิงที่ผมยาวๆใสชุดสีขาวยืนบนระเบียงบ้านนั่นใครว๊ะ!!! เดินผ่านอย่างสงสัยมาตลอดจะหยุดเลงดีๆก็ไม่ได้เราต้องเดิน แต่ก้เอี้ยวมองจนสุดสายตา ใครว๊ะ!!!???.....
พอมาไหว้พระเสร็จเขาปล่อยให้มานอน เราก็ยังคิดถึงแต่เรื่องนั้นและอยากจะรู้เลยซุบซิบกับเพื่อนว่าเราไปเข้าห้องน้ำกันไหม คือเราอยากออกไปข้างนอกด้วยไปดูอะไรให่มั่นใจซักหน่อย ก็พาเดินไปกับเพื่อน 2 คนส่งเพื่อนเข้าห้องน้ำก่อนเราก็ฉี่ด้วยอ่ะแหละ ห้องน้ำชายมันจะปิดแค่ไม่เกินหัวนะก้มอยู่ฉี่อยู่พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นและ ฮึ้ย!!!!!!!!...........ใครเดินไปเดินมาแถวนั้นเนี๊ยะคือมันเป็นป่าแล้วมีแต่หญ้าเต็มไปหมด ขนาดห้องน้ำกุยังไม่อยากจะเข้าเลย ใครมันจะไปคิดพิเลนเดินในป่าคนเดียว พี่ทะหารหรอ ผู้หญิงนะ!!!!!
ก้มหน้าด้วยชุดเดิมคนเดิม พอ จบชัดเจนฉี่เสร็จแล้วเรียกเพื่อน อ้าวเมิงรอยู่ข้างนอกนานยัง?? กุเสร็จตั้งนานแล้ว เอ้ากุ๊หน้าจะออกมาตั้งนานแล้ว ไหนเมิงบอกว่าจะพากุไปดูอะไรนะ ไม่ดูแล้วกุชัดเจนกับชีวิตกุแล้ว กลับเถอะๆๆๆๆๆๆ เดินอย่างรวดเร็วทำเหมือนไม่เห็น ป่าวไม่มีอะไรเกิดขึ้น อันที่จริงใจกุอยากจะวิ่ง แต่กุเกรงใจเพื่อนที่นอนแล้วออเอ่อ นิ่งไว้ๆถึงเต้นเท่านั้นแหละ มันรู้สึกสบายใจ สบายใจมาก!!! เมื่อกี้อัดอั้น หลับกันเถอะแหม่!!!!
LINK :: แชร์ประสบการณ์ขนหัวลุก 13 PART 1-3
http://ppantip.com/topic/31001477
http://ppantip.com/topic/31004164
http://ppantip.com/topic/31013171