อยากจะยืม ใครสักคน เมื่อหยาดฝนพร่างพรมพริ้วมา
เห็นหุ้นที่ร่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำตา
กลับไปคิดถึงครา แรกที่เราพบกัน...

มรสุมที่บอร์ดสินธร นำเราสองให้ลองคัทกัน
ฟ้าคำรามเธอกลัว ตัวของเราหนาวสั่น
สื่อดวงตาสัมพันธ์ อบอุ่นพลันสองเรา...

รายรับเราเคยสดชื่น แล้วใยแปรเป็นอื่น
เหลือแต่ความขื่นขมระทม เมื่อลมพายุหอบฝน มา
เธอไม่ยอม บอกเหตุผลใดใด ปล่อยฉันไว้กลางฝน...

มาบัดนี้ยาม SET ร่วงหล่น ราวกับดลให้ตรมฤทัย
รู้เป็นเพียงโอกาส แต่ไม่อาจห้ามใจ
อยากยืมเงินซื้อให้ แต่กลัวเธอไม่คืน...

รายรับเราเคยสดชื่น แล้วใยแปรเป็นอื่น
เหลือแต่ความขื่นขมระทม เมื่อลมพายุหอบฝน มา
เธอไม่ยอม บอกเหตุผลใดใด ปล่อยฉันไว้กลางฝน...

อยากจะยืม ใครสักคน เมื่อหยาดฝนพร่างพรมพริ้วมา
เห็นหุ้นที่ร่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำตา
กลับไปคิดถึงครา ที่เธอลาฉันไป...
ที่เธอลาฉันไป...
ที่เธอลาฉันไป...