"แปลกเอ๋ยแปลกใจ"ไฉนหนาไม่เคยพบ เห็นหน้า แม้เพียงหน เพียงอักษร กลอนพา ช่างน่ายล คล้ายถูกมนตร์ ดลใจให้คำนึง เพียงแค่อ่าน วลี ที่ส่งถ้อย ด้วยน้ำคำ เรียงร้อย พ

ห้วงคำนึง ตรึงติด ไม่คิดจาก ส่งกลอนฝาก มากวลี มีความหมาย สลักถ้อยร้อยเรียง ดั่งเคียงกาย ยังซ่านซึ้ง มิวาย ในอารมณ์ วอนสายลม ห่มซับ มารับขวัญ ทุกคืนวัน หวั่นไหว ใจขื่นขม หวงห่วงหา พ

'บานดอกติ้วพลิ้้วลมเช้าเย้าหยอกฝัน ปีเดือนวันลั่นเลื่อนขับเคลื่อนย้าย ทยอยเก็บฝันเหน็บหนาวอันเปล่าดาย ที่เรียงรายหล่นร่วงเรี่ยลานดิน  เช้าหมอกหม่นฝนแปลกหน้ามาเยี่ยมยาม โลกสีงา

มีคนเคยกล่าวไว้ ความรัก... บางครั้งชุ่มฉ่ำดั่งสายฝน หากบางคราก็แผดเผาดั่งเปลวไฟ บางครั้งอ่อนโยนราวแดดเช้า หากบางคราก็เงียบเหงายะเยียบเย็นราวลมหนาวในคืนค่ำ บางครั้งนำพาความสุข แต่บางคราก็นำพาความทุกข์

o กระซิบสั่ง ดังแว่ว เพียงแผ่วโผย ฟังระโหย แหบพร่า พาหวิวไหว ลมรำเพย เลยผ่าน ม่านไม้ใบ คล้ายเสียงไห้ หวนร่ำ พร่ำวิงวอน o ว่าจวนเจียน จากละ ผละปลิดขั้ว หวาดระรัว ระทม ตรมทอดถอน ต้องร่วงหล่น บนพื

เพิ่งตั้งกระทู้พาหมาเดินเล่นไปไม่นาน ไม่คิดว่าวันนี้ต้องกล่าวคำอำลาต่อกันแล้ว วันนี้ขอไว้อาลัยให้น้องหมาผู้เป็นที่รักของพวกเราทุกคน มิลลัน (Millan) เมื่อค่ำวันพุธเรายังเดินเล่นด้วยกันอยู่เลย เธอยังกร

รินร่ายพจน์บทกลอนอักษรรักร้อยสลักปักลงส่งคำขานว่าใครหนึ่งคิดถึงรำพึงกานท์จากวันวานผ่านเผยเอื้อนเอ่ยมา ลืมหรือยังอักษรกลอนคนเศร้าที่เคยเคล้าครวญคำเพรียกพร่ำหาว่ารักเอยเฉลยพร่ำรำพันพาคำนึงอยู่ทุกครามิลา

* ขอบคุณภาพสวย ๆ จากออนไลน์   ค่ำที่ดูเหมือน เมืองจะร้างคน ฝนเริ่มลงเม็ด งานเพิ่งจะเสร็จ ร่างพอได้ผ่อน หย่อนจากงานหนัก อยู่จะสิบปี เหมือนมีใครรั้ง นานช่างนานนั