"ทุกครั้งที่บอกใคร ๆ ว่ากำลังจะไปสอบตำรวจแล้วรู้สึกอาย ๆ ในใจยังไงไม่รู้ หน้าอย่างเรา บุคลิกอย่างเราเนี่ยนะเหรอจะเป็นตำรวจได้..."
...ตอนเด็ก ๆ เจอประทัดไหว้ตรุษจีนก็กลัวเสียงดัง รีบมือปิดหู ตัวสั่นไปหมด ยิ่งถ้าวันลอยกระทงนะ ประทัด พุ สารพัดสารเพ เล่นเอาผมมือเย็นเฉียบเลยครับ กลัวจริง ๆ แต่พอโตขึ้นแล้วก็ยังกลัว ๆ อยู่บ้าง ยิ่งตอนเรียน รด. ที่เขาฝึกให้ยิงปืนนะครับ วิตกกังวลมาก ๆ ตอนใส่ลูกกระสุน ก็เผลอเอาปากกระบอกชี้ไปทางเพื่อนด้านข้างบ้าง ครูฝึกด่าใหญ่เลย พอถึงตอนยิงปืนเนี่ย รู้สึกเหมือนตัวมันล่องลอย สติ สตังไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย ที่กลัวที่สุดเห็นจะเป็นตอนฟ้าร้องฟ้าผ่า ถ้ามันคะนองมาก ๆ ผมจะนอนบนที่นอน เอาผ้าปิดตาไม่ให้เห็นแสงฟ้าผ่า แล้วเอามืออุดหูพอให้มันไม่ได้ยินเสียงชัดมากไปกว่านี้ ก็อย่างว่าแหละครับ คนเราย่อมมีสิ่งที่กลัวอยู่ทุกคน บางคนกลัวเงาะ บางคนกลัวลูกชิ้น บางคนกลัวสัตว์เลื้อยคลาน แต่ผมกลัวเสียงดัง
...ปัจจุบันผมเป็นคน introvert พูดน้อย ไม่สังคม ชอบเก็บตัว อยู่บ้านสบายใจ ชอบร้องรำทำเพลง เคยประกวดร้องเพลงลูกทุ่งได้รับรางวัลชนะเลิศมาหลายเวที เป็นคนค่อนข้างอาร์ต มีอารมณ์ศิลปิน พูดกับใครไม่ค่อยรู้เรื่อง หลายครั้งเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง เป็นคนขี้เกียจ ชอบอยู่เฉย ๆ รักอิสระ ใช้ชีวิตตามใจตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ แต่บางครั้งก็เป็นคนจริงจังเคร่งขรึม ชอบทำอะไรแบบไฟลนตูด ประมาณว่าอีกสองสามวันจะสอบ เพิ่งมาเริ่มอ่านหนังสือเรียน บางมุมของผมก็ชอบความเรียบร้อยนะครับ ไม่ชอบให้ห้องรก รักสะอาด แต่ไม่ชอบอาบน้ำ ผมชอบนั่งดูทีวีและกินข้าวกินขนมไปด้วย มีความสุขดี บางทีก็อ่านหนังสือเงียบ ๆ สบายใจ ชอบเข้าห้องสมุด ซื้อหนังสือในร้านหนังสือ ชอบอ่านหนังสือแนวจิตวิทยา ชอบชีววิทยา ชอบคณิตศาสตร์ แล้วก็ชอบเรียนภาษามาก ๆ ชอบแต่งกลอน เคยประกวดเรียงความชนะเลิศระดับจังหวัด ชมเชยระดับประเทศ ปัจจุบันเรียนจบวิทยาศาสตร์ได้เกียรตินิยมอันดับสอง ไม่ชอบออกกำลังกาย ปัจจุบันน้ำหนักตัวประมาณแปดสิบเจ็ดได้ แต่ก็ไม่ได้ดูอ้วน แค่อวบ ๆ เพราะผมสูง 172 นิด ๆ
...พ่อผมเป็นตำรวจ อยากให้ผมทำงานราชการ ณ ขณะนี้กำลังจะเตรียมตัวสอบเป็นนายสิบตำรวจ และตำรวจพิสูจน์หลักฐานด้วย ทุกครั้งที่พ่อพูดถึงเรื่องการทำงานตำรวจ ให้ผมเป็นจราจร ปฏิบัติงานที่นั่นที่นี่ ผมรู้สึกอายนะ หน้าอย่างผมน่ะหรอจะเป็นตำรวจได้ ด้วยบุคลิกที่กล่าวไปแล้วด้วย แต่ลึก ๆ ก็อยากเป็นเหมือนกัน จะกลัวก็แต่ตอนฝึก จะไหวหรอ ออกกำลังกายก็ไม่ค่อยได้ออก แถมเป็นคนไม่ค่อยลุยอีกต่างหาก แต่ท้ายที่สุดผมก็อยากทำให้พ่อผมภูมิใจนะ ประกอบกับงานราชการทำให้ชีวิตผมมั่นคง เจ็บไข้ได้ป่วยก็เบิกได้ ลึก ๆ ก็อยากเป็นแหละครับ แต่จะให้ผมปรับเปลี่ยนตัวเองอย่างไรล่ะ นิสัยมันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ปล. ที่เขียนยาว ๆ เนี่ย เพราะอยากระบายความรู้สึก อยากได้รับคอมเมนต์แนะนำ เพื่อให้ผมมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น จะได้ลงมือทำด้วยความไม่ลังเลใจ ขอบคุณที่อุตส่าห์อ่านกระทู้ของผมครับ