พึ่งกลับมาเมืองไทยเมื่อวานนี้ มีข่าวที่น่าสนใจ 2 เรื่อง คือ น้องเมย์ชนะได้
แชมป์โลก ขอแสดงความยินดีด้วย ได้ดูคลิปตอนเพลงชาติไทยกระหึ่มดังรู้สึก
ภูมิใจในความเป็นไทย มีความสุขจริงๆ
อีกเรื่องที่เสียใจมาก คือ ข่าวการมรณภาพของหลวงพ่อ (ต่อหน้าท่านไม่เคย
เรียกท่านสมเด็จ เรียกแต่หลวงพ่อตลอด) ด้วยตอนเป็นหนุ่มเคยบวชที่วัดสระเกศ
โดยหลวงพ่อเป็นพระอุปัชฌาย์ จำได้ คืนแรกที่บวชเสียงดังมากนอนไม่หลับเลย
(กุฏิติดกับสลัม) รุ่งเช้า หลวงพ่อได้กรุณามาเยี่ยม ถามว่า เป็นไง เลยเรียนท่านไปว่า
เสียงดังนอนไม่หลับ ท่านก็กรุณาว่า เดี๋ยวจัดการให้ ตั้งแต่นั้นมาเสียงเหล่านั้นก็เงียบไป
ถามพระพี่เลี้ยง (ปัจจุบัน คือ พระพรหมสิทธินายก ) ว่าทำไมชาวบ้านถึงกลัวท่าน พระ
ท่านตอบว่า ชาวบ้านไม่ได้กลัวหลวงพ่อ แต่เคารพหลวงพ่อ เพราะที่ที่ชาวบ้านอยู่ทางวัด
เก็บค่าเช่าต่ำมาก และไม่เคยขึ้นราคาเลย เพราะหลวงพ่อเคยพูดว่า ชาวบ้านเดือดร้อนพอแล้ว
ไม่ควรไปเพิ่มภาระให้ชาวบ้านอีก หลังจากสึกแล้ว ก็จะไปกราบท่านทุกปี ช่วงเข้าพรรษาก็จะ
นำจีวรไปถวาย วันเกิดท่าน (11 มกราคม) ก็นำอาหารไปเลี้ยงชาวบ้านทุกปี
ช่วงที่หลวงพ่อได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ปฏิบัติภารกิจแทนสมเด็จพระสังฆราชนั้น โดนกระแสของ
ฝ่ายพ.ธ.ม โดยเฉพาะสนธิ จำลอง กล่าวโจมตีหลวงพ่อกับทักษิณตลอดเวลา ทั้งๆที่หลวงพ่อไม่เกี่ยว
ข้องเลย โชคร้ายเพียงแต่ หลวงพ่อเป็นพระที่มีสมรณะศักดิ์สูงสุดในขณะนั้น และเป็นพระฝ่ายมหานิกาย
เลยต้องตกเป็นเครื่องมือของคนที่ต้องการล้มทักษิณ ถ้าตอนนั้นท่านอยู่ฝ่ายธรรมยุต ท่านอาจจะได้เป็น
สังฆราชแล้วก็ได้ ตอนนั้นได้มีโอกาสสนทนากับหลวงพ่อเกี่ยวกับปัญหานี้ หลวงพ่อท่านก็ตอบว่า ท่าน
เป็นพระไม่สนใจการเมือง และไม่ประสงค์ที่จะตอบโต้ขอทำหน้าที่พระให้สมบูรณ์ก็พอ
ตอนมีลูกเล็กๆ ทุกครั้งก็จะพาลูกๆไปกราบหลวงพ่อด้วย ความที่ลูกยังเป็นเด็กเข้ากุฏิพระแล้วก็อยู่ไม่
สุข เสียงดัง พอ จขกท ดุลูก หลวงพ่อก็เตือนว่า อย่าไปดุ อย่าไปทำให้ลูกกลัว ปล่อยให้ลูกมีอิสระ เด็ก
จะได้ไม่กลัว ให้เด็กมีความคิด สติปัญญาเป็นของตัวเอง โอวาทของหลวงพ่อ ทำให้วิธีการเลี้ยงลูกของ
เราเปลี่ยนไป ตั้งใจว่า ลูกอายุถึงเกณฑ์บวชเมื่อไหร่ ก็จะให้ลูกบวชที่วัดนี้ แต่ลูกไม่มีวาสนาที่จะได้หลวง
พ่อเป็นพระอุปัชาฌย์
หลวงพ่อเป็นพระที่มีแต่รอยยิ้ม รอยยิ้มของหลวงพ่อเต็มไปด้วยความเมตตา กรุณา เป็นพระที่น่าเลื่อมใส
ศรัทธา เพียงไม่กี่รูปในปัจจุบัน ความดี และความเมตตาของหลวงพ่อ จะจารึกอยู่ในความทรงจำของ
ศิษย์ผู้นี้ตลอดไป
อาลัย สมเด็จเกี่ยว
แชมป์โลก ขอแสดงความยินดีด้วย ได้ดูคลิปตอนเพลงชาติไทยกระหึ่มดังรู้สึก
ภูมิใจในความเป็นไทย มีความสุขจริงๆ
อีกเรื่องที่เสียใจมาก คือ ข่าวการมรณภาพของหลวงพ่อ (ต่อหน้าท่านไม่เคย
เรียกท่านสมเด็จ เรียกแต่หลวงพ่อตลอด) ด้วยตอนเป็นหนุ่มเคยบวชที่วัดสระเกศ
โดยหลวงพ่อเป็นพระอุปัชฌาย์ จำได้ คืนแรกที่บวชเสียงดังมากนอนไม่หลับเลย
(กุฏิติดกับสลัม) รุ่งเช้า หลวงพ่อได้กรุณามาเยี่ยม ถามว่า เป็นไง เลยเรียนท่านไปว่า
เสียงดังนอนไม่หลับ ท่านก็กรุณาว่า เดี๋ยวจัดการให้ ตั้งแต่นั้นมาเสียงเหล่านั้นก็เงียบไป
ถามพระพี่เลี้ยง (ปัจจุบัน คือ พระพรหมสิทธินายก ) ว่าทำไมชาวบ้านถึงกลัวท่าน พระ
ท่านตอบว่า ชาวบ้านไม่ได้กลัวหลวงพ่อ แต่เคารพหลวงพ่อ เพราะที่ที่ชาวบ้านอยู่ทางวัด
เก็บค่าเช่าต่ำมาก และไม่เคยขึ้นราคาเลย เพราะหลวงพ่อเคยพูดว่า ชาวบ้านเดือดร้อนพอแล้ว
ไม่ควรไปเพิ่มภาระให้ชาวบ้านอีก หลังจากสึกแล้ว ก็จะไปกราบท่านทุกปี ช่วงเข้าพรรษาก็จะ
นำจีวรไปถวาย วันเกิดท่าน (11 มกราคม) ก็นำอาหารไปเลี้ยงชาวบ้านทุกปี
ช่วงที่หลวงพ่อได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ปฏิบัติภารกิจแทนสมเด็จพระสังฆราชนั้น โดนกระแสของ
ฝ่ายพ.ธ.ม โดยเฉพาะสนธิ จำลอง กล่าวโจมตีหลวงพ่อกับทักษิณตลอดเวลา ทั้งๆที่หลวงพ่อไม่เกี่ยว
ข้องเลย โชคร้ายเพียงแต่ หลวงพ่อเป็นพระที่มีสมรณะศักดิ์สูงสุดในขณะนั้น และเป็นพระฝ่ายมหานิกาย
เลยต้องตกเป็นเครื่องมือของคนที่ต้องการล้มทักษิณ ถ้าตอนนั้นท่านอยู่ฝ่ายธรรมยุต ท่านอาจจะได้เป็น
สังฆราชแล้วก็ได้ ตอนนั้นได้มีโอกาสสนทนากับหลวงพ่อเกี่ยวกับปัญหานี้ หลวงพ่อท่านก็ตอบว่า ท่าน
เป็นพระไม่สนใจการเมือง และไม่ประสงค์ที่จะตอบโต้ขอทำหน้าที่พระให้สมบูรณ์ก็พอ
ตอนมีลูกเล็กๆ ทุกครั้งก็จะพาลูกๆไปกราบหลวงพ่อด้วย ความที่ลูกยังเป็นเด็กเข้ากุฏิพระแล้วก็อยู่ไม่
สุข เสียงดัง พอ จขกท ดุลูก หลวงพ่อก็เตือนว่า อย่าไปดุ อย่าไปทำให้ลูกกลัว ปล่อยให้ลูกมีอิสระ เด็ก
จะได้ไม่กลัว ให้เด็กมีความคิด สติปัญญาเป็นของตัวเอง โอวาทของหลวงพ่อ ทำให้วิธีการเลี้ยงลูกของ
เราเปลี่ยนไป ตั้งใจว่า ลูกอายุถึงเกณฑ์บวชเมื่อไหร่ ก็จะให้ลูกบวชที่วัดนี้ แต่ลูกไม่มีวาสนาที่จะได้หลวง
พ่อเป็นพระอุปัชาฌย์
หลวงพ่อเป็นพระที่มีแต่รอยยิ้ม รอยยิ้มของหลวงพ่อเต็มไปด้วยความเมตตา กรุณา เป็นพระที่น่าเลื่อมใส
ศรัทธา เพียงไม่กี่รูปในปัจจุบัน ความดี และความเมตตาของหลวงพ่อ จะจารึกอยู่ในความทรงจำของ
ศิษย์ผู้นี้ตลอดไป