ผมเองอายุก็ล่วงเลยวัยสะรุ่นมาหลายลี้ ทำงานมาแล้วหลายปี ใช้ชีวิตตามประสาคนโสด
ทำงานหาเงิน อยากใช้ อยากเที่ยว อยากจ่ายเพื่อสนองนี้ดตัวเอง ก็ไม่ต้องถามใคร
ส่วนหนึ่งก็ส่งเลี้ยงดู พ่อแม่ที่แก่ลงทุกวัน แกก็ไม่ได้มีมรดกอะไรให้ แถมหนี้อีกโข ที่เราต้องตามใช้ให้

เราก็ส่งเสียเลี้ยงดู แกก็เจ็บป่วยบ้างตามประสา เราก็ให้ค่าหมอ ค่ายา บางครั้งก็ถูก บางครั้งก็แสนแพง

จนวันนึงเรามีแฟน จากที่เราเคยใช้เงินตามใจอยาก เราเริ่มมองถึงอนาคต
เงินออมส่วนหนึ่งก็เริ่มวางแผนไว้เพื่ออนาคต สร้างครอบครัวของเราเอง

เราก็หัวเริ่มหงอกลงทุกวัน มันอาจจะถึงเวลาที่ต้องมีครอบครัว แต่เราก็ต้องดูแลพ่อแม่เรา
แกก็แก่ลงทุกวัน โรครารุมเร้า หลายต่อหลายอย่าง ค่าใช้จ่ายเราก็เพิ่มขึ้น จนต้องเจียดเงินออมบางส่วนมาใช้เป็นค่าหยูกยา

วันนึงแฟนผมก็เปรยๆว่า เงินออมสร้างอนาคตของเราส่วนนี้จะเอาไปใช้ไม่ได้ ต้องแยกกันเป็นส่วนๆ
หมายความว่าถ้าพ่อแม่เราป่วย ต้องใช้เงิน แล้วเราจะเอาเงินส่วนนี้มาจ่ายค่ารักษาท่านไม่ได้...

แปลว่าเราต้องทนดูท่าน ป่วย ทรมาน
วันนึงเราจะมีครอบครัว มีลูก...เรามีเงินออมสำหรับสร้างอนาคตเราและลูก แต่เรายังต้องเลี้ยงดูพ่อแม่
ถ้าวันนึงท่านป่วยต้องใช้เงินมากมายในการรักษา

เรามีเงินอยู่ แต่ไม่เอามาใช้
เราจะยอมเห็นพ่อแม่ ของเราเจ็บป่วย ทุกข์ทรมาน และจากเราไปเท่านั้นเหรอครับ เราจะนิ่งดูดายเฉยๆ ได้จริงๆหรอครับ

กรณีแบบนี้..คนมีครอบครัวแล้ว ท่านทำอย่างไรกันครับ