สวัสดีค่ะ

วันนี้ (5/8/56) นั่งรถเมล์ 127 จากสายใต้ใหม่ถึงหมู่บ้านลุมพินี (ติดถนนตลิ่งชัน-สุพรรณบุรี ต.บ้านกล้วย อ.บางบัวทอง นนทบุรี) บนรถเมล์เจอผู้ชายสูงอายุประมาณ ประมาณ 50 ปี ไว้หนวด มีพฤติกรรมแกล้งทำเป็นหลับแล้วเอาตัวมาเบียดดังนี้

ตอนแรกเราไม่มีที่นั่ง ยืนเอา ที่ๆเขานั่งเป็นเบาะคู่ เขานั่งไม่ติดหน้าต่าง พอคนที่นั่งติดหน้าต่างลุกออกมา แล้วเราจะเข้าไปนั่ง แทนที่เขาจะขยับไปนั่งติดหน้าต่างแล้วให้เรานั่งที่เขา (สะดวกและคนส่วนมากเขาทำกัน) เขากลับนั่งที่เดิมให้เราเข้าไปนั่งริมหน้าต่าง ตอนนั้นคือเราก็งงๆว่าทำไมเขาทำงี้แต่ก็ไม่ได้คิดไรมาก
พอเราเข้าไปนั่งเขาก็เริ่มหลับ เรามองหน้าต่างอยู่ไม่ได้สังเกตไรเขามาก จนกระทั่งเริ่มรู้สึกว่าเขาเริ่มเอาตัวมาเบียดเรา แต่เห็นหลับอยู่ก็เลยคิดว่าคงหลับจริงๆเลยนอนเบียดเราที่นั่งอยู่โดยไม่รู้ตัว  เลยเอากระเป๋าคั่นไว้ระหว่างเรากับเขาไม่ให้ตัวติดเราเกินไป

จนตอนที่เขานอนเบียดเรามากๆนั่นละ เริ่มระแวงแล้ว เราพยายามปลุกเขาทางอ้อมเช่นขยับตัวแรงๆหลายครั้งเขาก็ตื่นแล้วสักพักก็หลับเบียดเราต่อ (เบียดมากจริงๆ คือรู้สึกได้ว่าเขาทิ้งน้ำหนักตัวมาเบียดเรา) เราก็พยายามทนไปสักพักแล้วลองคิดหาวิธี เลยปลุกเขาแล้วบอกให้สลับที่นั่งกัน ตอนแรกเขาก็งงๆ อะไรนะ แบบนี้ ถามสองสามรอบเราก็พูดซ้ำ (จริงๆคิดว่าพูดชัดนะ) เขาก็เลยสลับที่กับเรา เผื่อว่าเขานอนจริงๆจะได้พิงหน้าต่างแทนที่จะเป็นเรา

จริงๆถึงตอนนี้ที่เริ่มระแวง แต่เราก็ยังไม่มั่นใจนะว่าเขาเจตนาจริงๆมั้ย ยังมีส่วนนึงมองโลกในแง่ดีอยู่ (เราไม่ค่อยทันคนข้างนอกเท่าไหร่ วันๆอยู่แต่ในบ้าน) แต่พอสลับที่เขาก็ตื่น คือตื่นนานมากแบบเรางง คิดว่า ...แหม่ พอสลับที่พิงหน้าต่างได้เผือกไม่นอนอีก

สักพักเขาก็หลับต่อ เห็นหลับก็คิดว่าไม่มีไรแล้วมั้งที่ไหนได้  กางแข้งกางขานั่งกินที่มาก แบบเราเหลือที่นั่งอยู่ครึ่งก้น แล้วตอนนั้นรถจอดพอดีคนลงจากรถ เราก็เลยถือโอกาสย้ายที่ ไปนั่งข้างหลังเขาสองสามแถว

จากนั้นก็มีเด็กนักเรียนมานั่งที่เดิมของเราตรงนั้น เราที่นั่งอยู่ข้างหลังเห็นชัดมาก คือเอนพิงมาทางเธอจริงๆ  หลับติดหน้าต่างแต่(พยายาม)เอนมาหานักเรียนคนนั้น คือโดยปกติคนที่หลับแล้วนั่งริมหน้าต่างจะนอนพิงหน้าต่างป่ะ แต่นี่เอนมาหาคนที่นั่งข้างๆ เราก็เลยชัวร์ ณ จุดนี้มั่นใจว่าโรคจิตละ (เด็กนักเรียนคนนั้นนั่งได้สักแปปก็ถึงป้ายลงค่ะ ว่าจะเตือนเหมือนกัน)

โดยสรุปจากที่เจอคือ

1. ตอนแรกที่นั่งติดหน้าต่างว่าง แต่ไม่ยอมเขยิบเข้าไปให้เรา เพราะเราอยู่ริมหน้าต่าง เวลาเขาแกล้งหลับแล้วเอนมาทางเรามันจะเนียนกว่า ถ้าเขาหลับโดยที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างแล้วมาพิงเราที่นั่งอยู่ด้านนอกมันจะไม่ค่อยธรรมชาติ (แบบที่เราเห็นเขาเอนไปทางเด็กนักเรียน)

2. ที่ตอนสลับที่ใหม่ๆเขาตื่นค่อนข้างนาน เราว่าไม่ใช่เพราะถูกปลุกหรอก น่าจะเป็นเพราะเราไปทำผิดแผนเขามากกว่า แล้วเขาก็อาจจะคิดว่าเรารู้ทัน

3. ที่กางขาจนเราแทบไม่มีที่นั่ง ก็คือการไล่เราออกไปจากตรงนั้นทางอ้อม เพราะเราไม่หลงกลเขาแล้ว

ลุงคนนี้ลงป้ายเดียวกับเรา คือหมู่บ้านลุมพินี ต.บ้านกล้วย ติดถนนตลิ่งชัน-สุพรรณบุรี เดินลึกเข้าไปในหมู่บ้านคาดว่าน่าจะอยู่หมู่บ้านนั้นแหละ แปลกนะ หลับตลอดทางแต่ตื่นตอนจอดหน้าหมู่บ้านพอดีเลย เป็นเราคงเลยไปหลายป้ายละ

ที่เราเขียนๆมานี่ไม่ได้ว่าจะมาอวดเก่งอะไรนะ (เพราะตอนแรกก็หลงกลเขาเหมือนกัน) แต่แค่อยากจะมาเตือนคนที่ใช้เส้นทางสายเดียวกับเราให้ระวังตัวไว้หน่อยเท่านั้นค่ะ

นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าตั้งผิดหมวดหมู่ ผิดพลาดอะไรยังไง หรือเล่าไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ