เนื่องจากเป็นกระทู้แรกครับถ้าแท็กผิดห้องหรือใช้ศัพท์ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยรีบสมัครพันทิปเพราะเรื่องนี้โดยเฉพาะเลย // แล้วก็..... ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ ตามหาผญ.คนนึง....!!!

       .......คือเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวานนี้ผมก็ขึ้นรถเมล์จากหน้าหมู่บ้านไปทำงานตามปกติรถเมล์ปอ.113 ขึ้นรถปุ๊ปสายตาผมก็เหลือบไปเห็นผญ.คนนึงใส่ชุดนศ.หลับอยู่เบาะกลางๆริมหน้าต่าง แว๊บแรกที่เห็นผมก็นึกในใจเลยว่าคนอะไรขนาดหลับยังน่ารักขนาดนี้แต่ที่นั่งข้างเธอดันมีคนนั่งอยู่แล้วผมจึงเดินไปนั่งเบาะท้ายสุด ผ่านไปซัก 10 นาทีก็มีคนลงที่นั่งข้างเธอเลยว่างผมเลยถือโอกาสลุกจากเบาะท้ายไปนั่งข้างเธอเนื่องจากแถวท้ายสุดเบียดกันแน่นมากที่นั่งข้างเธอกว้างหน่อยเยียดขาสบายพอหันไปมองเธอก็ยังคงหลับเหมือนเดิม ระหว่างที่นั่งอยู่ผมก็เนียนๆเล่นมือถือมองออกนอกหน้าต่างบ่อย ๆ ในใจคือแค่อยากมองหน้าเธอบ่อย ๆ ลักษณะของเธอจากที่สังเกตบ่อย ๆ คือใส่ชุดนศ.ค่อนข้างเรียบร้อยเลย สวมกระโปรงพีชยาวถึงหน้าแข้ง เข็มมหาลัยมศว. เป็นคนผิวขาว ผมยาว ใช้กระเป๋าเป็นถุงผ้าสีขาว รองเท้าผ้าใบสีขาว พอรถมาถึงประมาณหน้ารามเธอก็ตื่นครับแล้วเอาสมุด note เกี่ยวกับวิทย์จากในถุงผ้าออกมาอ่าน ผมแอบเหลือบไปเห็นปกสมุด note ของเธอมุมขวาเขียนรูปหัวใจแล้วก็เขียนประมาณ 4 พยางค์ (หวังว่าคงไม่ใช่ชื่อแฟนนะ TT ) เธอหยิบมาอ่านสักพักแล้วเธอก็เผลอหลับไปอีกรอบ (สัปหงกบ่อยจนอยากจะยื่นมือไปให้เธอพิง) จนรถใกล้มาถึงป้ายที่เธอจะลงเธอก็ยังคงหลับอยู่ ผมเลยสะกิดเบา ๆ จนเธอสะดุ้งตื่น จากนั้นก็พูดกับเธอว่า "ลงไหมครับ ถึงแล้ว" เธอก็พยักหน้าแล้วพูด "ค่ะๆ" แล้วรีบวิ่งลงจากรถไปเกือบไม่ทันแหนะ สิ่งที่ผมทำได้คือหันกลับไปมองตามเธอที่ลงรถไปแล้ว และเธอก็มองกลับมายิ้มให้นิดๆ (อันนี้ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่า)
     คือแว๊บแรกที่เห็นบอกได้เลยครับว่าชอบเลยยยยยย เธอน่ารักพอประมาณแต่ดึงดูดผมซะเหลือเกิน เหมือนได้เจอคนที่ตามหามานานนนน //  ขอโทษที่คำพูดอาจจะเว่อร์ไปนิดแต่รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ ผมแอบมองเธอเป็นระยะ ๆ ตลอดเวลาที่อยู่บนรถเมล์พยายามเก็บรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเธอ ที่หวังไว้ตอนนี้คงแค่ว่าเธอจะมาเห็นกระทู้นี้ ถึงโอกาสจะมีแค่น้อยนิดก็ตามถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะเจอเธออีกซักทีอยากมีโอกาสได้รู้จัก // ลืมบอกไปผมอายุ 23 นะครับใส่เสื้อเชิ้ตสีชมพูเผื่อเธอจะสังเกตเห็นซักนิดนึง