กระทู้นี้ผมสร้างขึ้นมาเพราะอยากแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวของผมเองกับเพื่อนในพันทิปทุกคนนะครับ นีมันก็คงจะเป็นเรื่องแปลกที่สุดในชีวิตของผมแล้วแหละเพียงแต่ผมอยากจะเอามาเล่าเพื่อแลกประสบการณ์ของผมกับเพื่อนๆคนอื่นที่อาจมีประสบการณ์ที่แปลกกว่าผม ขอบอกก่อนเลยว่าเรื่องที่ผมจะเล่าเกิดขึ้นในช่วงตอนตัวผมอยู่ในวัยม.5 ซึ่งผ่านมา 2-3 ปีแล้ว ตอนนี้ผมอยู่ปี 1
วันนั้นเป็นวันที่ผมจะต้องนั่งรถเมล์สาย 542 ไปลงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินที่หัวลำโพง เพื่อไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษกับครูฝรั่งที่ย่านห้วยขวาง เช้าในวันที่อากาศค่อนข้างแจ่มใสและเหมาะแก่การตื่นนอนไปเรียนพิเศษ ผมได้รอรถเมล์สาย 542 นานถึงครึ่งชม.ก่อนที่รถเมล์จะมา (ต้องบอกเลยว่าสาย 542 แถวบ้านผมเป็นสายรถเมล์ที่รอนานที่สุดในทุกๆสาย) พอผมขึ้นรถไป ผมได้เลือกที่เบาะที่นั่งใกล้ๆกับเปิดตูทางเข้าออกของรถเมล์เพราะผมขี้เกียจเดิน555+ บวกกับตอนนั้นเป็นช่วงเช้า ที่นั่งรถเมล์เลยมีเบาะว่างมากมายให้เลือกสรร เมื่อรถเมล์แล่นไปได้ซักระยะไกลๆประมาณ 7-8 ป้ายแล้ว ซักพักก่อนที่ผมจะใส่หูฟังฟังเพลงก่อนที่จะแหงนตัวลงกับเบาะนั่งแล้วงีบนั้น ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งผมกะเกณฑ์อายุของเธอไว้ที่ประมาณ 25-30 ปี หน้าตาของเธอค่อนข้างสวย จมูกโด่งเป็นสัน ตาโต ปากแดงอมชมพู และแต่งตัวเหมือนพนักงานบัญชีในธนาคาร ที่สำคัญเธอ"หน้าอกใหญ่"555+ (นั่นเป็นจุดเด่นที่ทำให้ผมเห็นออร่าในตัวเธอตั้งแต่แวบแรก) จากนั้นเธอก็เดินขึ้นรถเมล์มา แล้วเธอก็ทำท่าทีหันซ้ายหันขวาเหมือนจะเลือกที่นั่งตามปกติ...แต่...สิ่งที่มันแปลกไปก็คือ เธอเลือกที่จะมานั่งข้างๆผมทั้งที่เบาะของรถเมล์มันว่างเกือบจะทั้งคัน.
...แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกแปลกอะไร ในตอนนั้นผมคิดแค่ว่า เค้าคงจะคิดเหมือนผมแหละ ที่ขี้เกียจเดินหาที่นั่งเบาะ เลยนั่งมันซะตรงใกล้ๆปากทางเปิดประตูรถ ผมก็เลยไม่ได้สนใจเธอเท่าไหร่แล้วใส่หูฟังฟังเพลงต่อ ซักพักรถเมล์สายนี้ก็แล่นไปถึงแถวเยาวราชเกือบจะถึงหัวลำโพงแล้ว ผมก็ยังคงฟังเพลงต่อไป...อันที่จริงผมต้องพยายามข่มใจไม่เหลือบมองหน้าอกคัพ E หรือ F ของเธอ เพราะมันจะทำให้ผมดูเหมือนไอหื่นโรคจิตทันที ไม่นานก่อนที่อีกประมาณ 4-5 ป้ายก็จะถึงหัวลำโพง ผมก็ถอดหูฟังออกมาใส่กระเป๋าเตรียมตัวลงรถไปห้วยขวาง ตอนนั้นเองบรรยากาศรถเมล์ก็เริ่มที่จะอึมครึมเพราะแสงแดดข้างนอกหน้าต่างเริ่มโดนก้อนเมฆบดบังจนมิดชิด ขณะนั้นเองเสียงแอร์ในรถค่อนข้างที่จะแรงจนกลบเสียงเครื่องยนต์ของรถเมล์ได้ แต่เสียงอีกเสียงหนึ่งที่ผมได้ยินอย่างชัดเจนและดังกว่าเสียงแอร์รถก็คือ...เสียงลมหายใจของผู้หญิงคนนั้นเองที่นั่งข้างๆผม! เธอเริ่มหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆจนผมชักจะหวั่นๆใจ แต่ผมก็พยายามไม่สนใจเธอ (แต่ใจลึกๆผมแอบเป็นห่วงว่าเธออาจจะเป็นโรคหอบรึเปล่า) ผมพยายามหันหน้าของผมไปมองต่างหน้าต่างเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงพฤติกรรมแปลกๆของเธอ (จริงๆผมค่อนข้างกลัวคนแปลกๆหน้าด้วยแหละ แล้วเธอก็ทำให้ผมเริ่มที่จะกลัวเธอสองรอบเต็มๆแล้ว) จากนั้นไม่นานนัก...F*ckเอ๊ย!!! สัมผัสมือเย็นๆของเธอก็ได้กระทบกับหัวเข่าของผมด้วยฝ่ามือที่ค่อนข้างหยาบกระด้าง555+ เธอหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับพยายามลูบไล้หัวเข่าถึงหน้าขาของผมไปมา (ผมได้แต่ปิดปากกลั้นไม่พูดอะไรเพราะตอนนั้นผมกลัวเธอสุดๆ)...ถึงเธอจะสวยก็เถอะ555+ เธอเริ่มยื่นหน้าเข้ามาหาผมจนใบหน้าของเธอเกือบแนบชิดกับหูผม...ตอนนั้นหัวใจผมเต้นกระตุกจนเหนื่อยเลย แล้วเหมือนเธอจะพยายามเอาหน้าอกของเธอดันเข้ามาในซอกแขนของผมจนผมเริ่มขนลุก ผมพูดอะไรไม่ออกเพราะผมไม่เคยเจอประสบการณ์แปลกๆแบบนี้มาก่อน...ก่อนที่เธอพยายามลูบไล้ผมต่อไปเรื่อยๆ จากหัวเข่ามาหน้าขา จากหน้าขาก็เริ่มจะขึ้นมาที่ไอจอร์จของผม ผมได้แต่พยายามดึงเอามือของเธอออกไปจากมัน ก่อนที่เธอจะพูดว่า "เล่นอะไรกลับบ้างสิ" แล้วชัดเจนเลย เสียงสั่นๆของเธอตอนนั้น ทำให้ผมต้องสะดุ้งขนลุกชาไปทั้งตัว "เวรละ......................กะเทย" ไม่นานนักประมาณ 5-10 นาทีที่ผมต้องทนโดนเธอกระทำชำเราร่างกายอันกำยำของผมแม้ผมจะพูดอะไรไม่ได้ ได้แต่ดึงมือของเธอออก รถเมล์ก็ขับไปถึงหัวลำโพงพอดี ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้ผมได้รอดชีวิตออกมาจากรถเมล์นั้น ผมรีบลุกออกจากเบาะตรงนั้นที่เธอขวางผมอยู่แล้วเดินลงออกไปจากรถทันที.
จบครับ เพื่อนๆคนไหนที่มีประสบการณ์ที่มันแปลกกว่านี้ก็เชิญเล่ามาเลยนะครับ ผมอยากอ่านและแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน วันหลังจะได้แก้ปัญหาได้ถูกจุดกว่านี้ จะได้ไม่ต้องมานั่งปิดปากกรี๊ดในใจอีก555+
ใครเคยเจอเหตุการณ์เกี่ยวกับบุคคลนิสัยแปลกๆหรือโรคจิตกันบ้างไม๊ครับ?
วันนั้นเป็นวันที่ผมจะต้องนั่งรถเมล์สาย 542 ไปลงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินที่หัวลำโพง เพื่อไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษกับครูฝรั่งที่ย่านห้วยขวาง เช้าในวันที่อากาศค่อนข้างแจ่มใสและเหมาะแก่การตื่นนอนไปเรียนพิเศษ ผมได้รอรถเมล์สาย 542 นานถึงครึ่งชม.ก่อนที่รถเมล์จะมา (ต้องบอกเลยว่าสาย 542 แถวบ้านผมเป็นสายรถเมล์ที่รอนานที่สุดในทุกๆสาย) พอผมขึ้นรถไป ผมได้เลือกที่เบาะที่นั่งใกล้ๆกับเปิดตูทางเข้าออกของรถเมล์เพราะผมขี้เกียจเดิน555+ บวกกับตอนนั้นเป็นช่วงเช้า ที่นั่งรถเมล์เลยมีเบาะว่างมากมายให้เลือกสรร เมื่อรถเมล์แล่นไปได้ซักระยะไกลๆประมาณ 7-8 ป้ายแล้ว ซักพักก่อนที่ผมจะใส่หูฟังฟังเพลงก่อนที่จะแหงนตัวลงกับเบาะนั่งแล้วงีบนั้น ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งผมกะเกณฑ์อายุของเธอไว้ที่ประมาณ 25-30 ปี หน้าตาของเธอค่อนข้างสวย จมูกโด่งเป็นสัน ตาโต ปากแดงอมชมพู และแต่งตัวเหมือนพนักงานบัญชีในธนาคาร ที่สำคัญเธอ"หน้าอกใหญ่"555+ (นั่นเป็นจุดเด่นที่ทำให้ผมเห็นออร่าในตัวเธอตั้งแต่แวบแรก) จากนั้นเธอก็เดินขึ้นรถเมล์มา แล้วเธอก็ทำท่าทีหันซ้ายหันขวาเหมือนจะเลือกที่นั่งตามปกติ...แต่...สิ่งที่มันแปลกไปก็คือ เธอเลือกที่จะมานั่งข้างๆผมทั้งที่เบาะของรถเมล์มันว่างเกือบจะทั้งคัน.
...แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกแปลกอะไร ในตอนนั้นผมคิดแค่ว่า เค้าคงจะคิดเหมือนผมแหละ ที่ขี้เกียจเดินหาที่นั่งเบาะ เลยนั่งมันซะตรงใกล้ๆปากทางเปิดประตูรถ ผมก็เลยไม่ได้สนใจเธอเท่าไหร่แล้วใส่หูฟังฟังเพลงต่อ ซักพักรถเมล์สายนี้ก็แล่นไปถึงแถวเยาวราชเกือบจะถึงหัวลำโพงแล้ว ผมก็ยังคงฟังเพลงต่อไป...อันที่จริงผมต้องพยายามข่มใจไม่เหลือบมองหน้าอกคัพ E หรือ F ของเธอ เพราะมันจะทำให้ผมดูเหมือนไอหื่นโรคจิตทันที ไม่นานก่อนที่อีกประมาณ 4-5 ป้ายก็จะถึงหัวลำโพง ผมก็ถอดหูฟังออกมาใส่กระเป๋าเตรียมตัวลงรถไปห้วยขวาง ตอนนั้นเองบรรยากาศรถเมล์ก็เริ่มที่จะอึมครึมเพราะแสงแดดข้างนอกหน้าต่างเริ่มโดนก้อนเมฆบดบังจนมิดชิด ขณะนั้นเองเสียงแอร์ในรถค่อนข้างที่จะแรงจนกลบเสียงเครื่องยนต์ของรถเมล์ได้ แต่เสียงอีกเสียงหนึ่งที่ผมได้ยินอย่างชัดเจนและดังกว่าเสียงแอร์รถก็คือ...เสียงลมหายใจของผู้หญิงคนนั้นเองที่นั่งข้างๆผม! เธอเริ่มหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆจนผมชักจะหวั่นๆใจ แต่ผมก็พยายามไม่สนใจเธอ (แต่ใจลึกๆผมแอบเป็นห่วงว่าเธออาจจะเป็นโรคหอบรึเปล่า) ผมพยายามหันหน้าของผมไปมองต่างหน้าต่างเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงพฤติกรรมแปลกๆของเธอ (จริงๆผมค่อนข้างกลัวคนแปลกๆหน้าด้วยแหละ แล้วเธอก็ทำให้ผมเริ่มที่จะกลัวเธอสองรอบเต็มๆแล้ว) จากนั้นไม่นานนัก...F*ckเอ๊ย!!! สัมผัสมือเย็นๆของเธอก็ได้กระทบกับหัวเข่าของผมด้วยฝ่ามือที่ค่อนข้างหยาบกระด้าง555+ เธอหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับพยายามลูบไล้หัวเข่าถึงหน้าขาของผมไปมา (ผมได้แต่ปิดปากกลั้นไม่พูดอะไรเพราะตอนนั้นผมกลัวเธอสุดๆ)...ถึงเธอจะสวยก็เถอะ555+ เธอเริ่มยื่นหน้าเข้ามาหาผมจนใบหน้าของเธอเกือบแนบชิดกับหูผม...ตอนนั้นหัวใจผมเต้นกระตุกจนเหนื่อยเลย แล้วเหมือนเธอจะพยายามเอาหน้าอกของเธอดันเข้ามาในซอกแขนของผมจนผมเริ่มขนลุก ผมพูดอะไรไม่ออกเพราะผมไม่เคยเจอประสบการณ์แปลกๆแบบนี้มาก่อน...ก่อนที่เธอพยายามลูบไล้ผมต่อไปเรื่อยๆ จากหัวเข่ามาหน้าขา จากหน้าขาก็เริ่มจะขึ้นมาที่ไอจอร์จของผม ผมได้แต่พยายามดึงเอามือของเธอออกไปจากมัน ก่อนที่เธอจะพูดว่า "เล่นอะไรกลับบ้างสิ" แล้วชัดเจนเลย เสียงสั่นๆของเธอตอนนั้น ทำให้ผมต้องสะดุ้งขนลุกชาไปทั้งตัว "เวรละ......................กะเทย" ไม่นานนักประมาณ 5-10 นาทีที่ผมต้องทนโดนเธอกระทำชำเราร่างกายอันกำยำของผมแม้ผมจะพูดอะไรไม่ได้ ได้แต่ดึงมือของเธอออก รถเมล์ก็ขับไปถึงหัวลำโพงพอดี ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้ผมได้รอดชีวิตออกมาจากรถเมล์นั้น ผมรีบลุกออกจากเบาะตรงนั้นที่เธอขวางผมอยู่แล้วเดินลงออกไปจากรถทันที.
จบครับ เพื่อนๆคนไหนที่มีประสบการณ์ที่มันแปลกกว่านี้ก็เชิญเล่ามาเลยนะครับ ผมอยากอ่านและแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน วันหลังจะได้แก้ปัญหาได้ถูกจุดกว่านี้ จะได้ไม่ต้องมานั่งปิดปากกรี๊ดในใจอีก555+