จากบทความ "WSS : Worst Seniority System :ระบบอาวุโสที่เลวร้ายที่สุด" ของคุณ mansuang1978

โดยสรุปได้คร่าวๆว่า
           
             ระบบอาวุโส ที่มีอยู่ในองค์กรภาครัฐและภาคเอกชนนั้น มีบทบาทสําคัญต่อการพัฒนาและการบริหารงานขององค์กรเพราะ
ขึ้นอยู่กับแนวคิดผู้อาวุโสที่อยู่ในองค์กรนั้นๆ ว่าจะมีมุมมองในการทํางานต่อ"คนรุ่นใหม่"ที่เข้ามาเป็นบุคลากรในหน่วยงานอย่างไร......

ยกตัวอย่างเช่น  ถ้าผู้อาวุโสในองค์กร มีมุมมองที่มีอัตตาในตัวเองสูง "ใช้อำนาจความเป็นอาวุโสของตนเองหาผลประโยชน์เข้าตัวเอง" หรือ "ชอบเอาเปรียบบุคคลที่มีตําแหน่งตํ่ากว่า" ย่อมทำให้องค์กรนั้นหล้าหลัง,ไม่พัฒนา และมีโอกาสที่ลูกน้องจะเอาเป็นตัวอย่างในอนาคต
แต่ในทางกลับกัน ถ้าผู้อาวุโสในองค์กรมีมุมมองที่ "มีบุคลากรที่มีจริยธรรมและคุณธรรมสูง" หรือ "มีการบริหารจัดการแบบธรรมาภิบาล" ก็จะทําให้องค์กรนั้นพัฒนาได้อย่างต่อเนื่อง เป็นต้น....  

แต่อย่างไรก็ตาม องค์กรที่มี"ระบบอาวุโส"ก็จะเกิดเสถียรภาพในการปกครองและการบริหารงาน(ไม่มีการก้าวหน้าข้ามหัวกัน เจริญก้าวหน้าตามความอาวุโส ; ตรงข้ามกับการมองความสามารถของบุคคล ที่ไม่สนความอาวุโส) ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้อาวุโสในองค์กรนั้นๆด้วย........

--- ในประสบการณ์ของท่าน ท่านเคยเจอกับผู้อาวุโสในองค์กรอย่างเช่นบทความนี้หรือไม่ ??
--- และระบบอาวุโสในสังคมไทยปัจจุบัน มีแนวโน้มที่จะเป็นแบบ Worst Seniority System หรือไม่ ??
    ***ขอบคุณครับ***