ผมสงสัยมานานแล้วว่าบางองค์กรในประเทศไทยเช่น สายทหาร ตำรวจจะให้ความเคารพกับผู้บังคับบัญชาหรือผู้ที่ยศสูงกว่าโดยไม่ได้คำนึงถึงเรื่องอายุ
เช่น สิบเอกอายุ 55 ต้องให้ความเคารพต่อร้อยเอกอายุ 35 และจะขัดคำสั่งไม่ได้ และผู้ที่ยศสูงกว่าก็จะไม่ยกมือไหว้ผู้ยศต่ำกว่า ต่อมารู้มาว่าในสายผู้พิพากษาก็ใช้ระบบอาวุโสตามลำดับการบรรจุราชการมาก่อนเช่นกัน เช่น ผู้ช่วยผู้พิพากษาที่เพิ่งสอบได้อายุ  50 จะต้องให้ความเคารพกับผู้พิพากษาศาลชั้นต้นอายุ 35 ที่เข้ามาก่อน โดยผู้น้อยไม่ต้องยกมือไหว้แต่อย่างใด

     หลังๆมาตอนนี้อายุก็เข้าเลข 4 และเข้ามาเป็นผู้บริหารที่ต้องปกครองคนอายุมากกว่าแทบทั้งสิน ส่วนมาก 50 ขึ้นในองค์กรหนึ่งพบว่าเป็นปัญหาในการบริหารอย่างหนึ่งเพราะหลายๆคนในองค์กรจะยกมือไหว้คนแก่กว่าแม้เป้นคนที่ไม่มี ยศ ไม่มีความสามารถ ไม่มีอะไรที่เป็นจุดเด่นแต่อย่างใด และส่วนตัวก็ไม่ได้คาดหวังจะให้คนที่แก่กว่ามายกมือไหว้แต่อย่างใดเพียงแต่รู้สึกขัดๆและส่วนตัวก็เป็นคนมือไม้อ่อนอยู่แล้วจากการเลี้ยงดูในวัยเด็ก

ส่วนตัวเลยคิดว่าองค์กรที่ใช้ระบบ ยศหรืออาวุโสตามการเข้าทำงานเป็นระบบที่ดีเป็นอย่างยิ่ง และคิดว่าเป็นปัญหากับการพัฒนาประเทศไทยเป็นอย่างมาก
หากจะเปรียบเทียบกับประเทศที่เปิดมากกว่าเข่น USA ที่ทุกคนพูดตาม คุยตรงๆได้ไม่มีเรื่องอายุมาเกี่ยวข้องมากมาย หรือ ญี่ปุ่นที่แม้คนอายุ 60 ก็โค้งให้คนอายุ 20หรือเรียกเด็กอนุบาลว่า ซัง (คุณ) โดยไม่ได้ถือว่าตัวเองแก่กว่ามาก

บางที เราก็จะสังเกตเห็นความแปลกกว่านั้น เช่นไป รพ. เรายกมือไหว้หมอเด็กๆแต่ไม่ยกมือไหว้พยาบาลแก่ๆ หรือผู้บริหารเอกชนแก่ๆ 70 กว่าสามารถยกมือไหว้นายกรัฐมนตรีที่อายุ 50ได้ไม่เคอะเขิน ทำให้ตั้งข้อสังเกตว่า เมืองไทยคือสังคมแห่งยศฐา บรรดาศักดิ์ มากกว่าการยอมรับนับถือด้วยความสามารถ (Respect)

หรือท่านคิดว่าอย่างไร