แชร์ประสบการณ์คลอด(ยาก)ท้องแรก

สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวก่อน ตอนนี้เป็นคุณแม่ยังสาวค่ะ อายุแค่ 18 ปีแต่มาขอแชร์ประสบการณ์เพราะแอบหาข้อมูลแอบแฝงตัวอยู่ในบอร์ดนี้นานพอสมควร ขอเกริ่นตั้งแต่ตั้งครรภ์ยันคลอดเลยนะค่ะ

.. เริ่มด้วยสัปดาห์ที่ 16 มีเลือดออกจากช่องคลอดตอนเวลา 4 ทุ่ม รีบไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็น 'ภาวะแท้งคุกคาม' ห้ามยกของหนัก ห้ามเดินเยอะ ห้ามนู่นนี่นั้นหลายอย่างแทบจะต้องอยู่เฉยๆเลยทีเดียว แต่ด้วยความที่บ้านไม่มีใครอยู่ทำอะไรได้เราก็แอบทำค่ะ เพราะเห็นอะไรรกสกปรกแล้วไม่สบายใจ แต่ก็ผ่านไป

.. เริ่มสัปดาห์ที่ 26 ซึ่งก่อนหน้านี้ 2 วันมีอาการปวดท้อง ท้องแข็งอย่างรุนแรง แต่เข้าใจว่าเป็นเจ็บเตือนและเด็กโก่งตัวเลยวางใจ และสัปดาห์ที่ 26 นี้ก็เปลี่ยนโรงพยาบาลฝากครรภ์พอดีค่ะ ย้ายไปจุฬาได้แอทมิทด่วยเลยค่ะ เพราะปากมดลูกเปิด 1 เซนแล้ว ตอนนั้นตกใจร้องไห้ เพราะหมอพูดแค่ว่า 'ถ้าน้องคลอดออกมาตอนนี้ก็ไม่รอดค่ะ' ร้องไห้เดินออกมาบอกแฟน แฟนก็ตาแดงทำอะไรกันไม่ถูก เราก็ถูกส่งตัวไปห้องรอคลอดเลยค่ะ หมอให้กินยาคลายมดลูกทุก 15 นาที ทั้งหมด 4 เม็ด ก็ยังไม่ดีขึ้นแถมปวดหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำเลยเปลี่ยนมาให้ทางน้ำเกลือแทนค่ะ และฉีดยากระตุ้นปอดเด็กทุก 12 ชั่วโมงรวม 4 เข็ม ขอบอกว่าฉีดที่สะโพกค่ะปวดสุดๆแต่ทนค่ะเพื่อลูก ตอนนี้ทรมานสุดๆนอนนานก็ปวดหลัง จะขอลุกเข้าห้องน้ำก็ไม่ได้ ต้องทำทุกอย่างบนเตียงค่ะ รวมๆแล้วนอนห้องรอคลอดอยู่ 3 คืนค่ะ แล้วย้ายขึ้นไปห้องพักอีก 2 คืน

..พอถึงสัปดาห์ที่ 36+4 ปวดท้องมากค่ะ ปวดเหมือนจะถ่ายบวกกับปวดบิดๆ เคยอ่านในหลายๆเว็บตอนตั้งครรภ์เค้าบอกว่าถ้าปวดแบบนี้คือจะคลอดค่ะ รีบไปรพ.ด่วนคิดในใจได้เห็นหน้าลูกแล้วหลังจากรอมานาน ทุกคนในบ้านต่างตั้งหน้าตั้งตารอค่ะ ไปถึงรพ.ไปซาวด์ดูหนัก 2 โล 2 เองค่ะ น้องตัวนิดเดียวแถมยังไม่ครบกำหนดอีก ปากมดลูกเปิด 2 เซนค่ะ หมอบอกว่าจะไม่ยับยั้งการคลอดแล้วถ้าคลอดได้ให้คลอดเลย นอนห้องรอคลอดอยู่ 1 คืนค่ะ แม่สามีโทรถามเกือบทุก 3 ชั่วโมงว่าคลอดหรือยัง? ซึ่งเราปวดท้องมากค่ะแต่ไม่คลอดปากมดลูกไม่เปิดเิพิ่มได้นอนห้องรอคลอด 1 คืนต่อด้วยย้ายไปห้องพัก 1 วันตอนเย็นกลับบ้านค่ะ

..มาถึงสัปดาห์ที่ 37+5 ตื่นมาตอนตี 5 ค่ะรู้สึกแฉะๆที่นอน อ้าวเฮ้ย!!!! ป๊ะป๊าน้ำเดินหรือเปล่า???? ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกค่ะ ไปเปลี่ยนกางเกงแล้วมานอนต่อ ปรากฏว่ามีน้ำอุ่นๆไหลออกมาอีกแล้วแต่ก็ยังนิ่งนอนใจนะค่ะ เพราะคิดว่าไปนอนมาหลายรอบแล้วคราวนี้รอให้ปวดท้องเลยดีกว่า ผ่านไป 6 โมงเ้ช้าอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปทำบุญค่ะวันอาสาฬหบูชา ทำบุญเสร็จอะไรเสร็จ 9 โมงเช้าค่ะ เอ๊ะๆ ยังไม่ปวดท้องอีกแหน่ะ เลยไม่อยากไปเท่าไหร่ แต่แม่สามีบอกให้ไปก็ไปค่ะ ไปถึงรพ.เริ่มปวดนิดๆแต่ไม่มากทนได้ค่ะ ไปถึงรพ.ตอน 10 โมงครึ่ง (บ้านกับรพ.ไกลมาึกค่ะ) เหมือนเดิมคะ่แต่แปลกตรงที่คราวนี้นอกจากให้ เปลี่ยนเสื้อผ้า ตรวจปัสสาะวะ ตรวจเลือด ตรวจปากมดลูกก็ยัง 2 เซน อัลตร้าซาวด์ มีโกนขนน้องหนู กับ สวนค่ะ การบีบรัดตัวของมดลูกก็ห่างๆค่ะไม่มาก 3-4 นาทีครั้งแต่ปวดท้องตลอดนะค่ะ แต่จะปวดมากตอนท้องแข็งผ่านไปอีก 1 คืนก็ยังไม่คลอดทำใจไว้แล้วค่ะ ลูกสาวให้แม่รอเก้อตลอด หมอมาตรวจปาดมดลูกตอน 9 โมงครึ่งค่ะ หมอบอกเปิด 3 เซนแล้วรอให้เปิดเพิ่มเอง แต่ตอนนั้นปวดท้องแทบจะทนไม่ได้แล้วคะบวกกับความดันขึ้นสูงสุดถึง 182 หมอไปซุบซิบๆกันซักพักเดินมาบอกว่าไปห้องคลอดได้เลย 3 เซน ผู้ช่วยพยาบาล พยาบาลเฮกันใหญ่เลยค่ะ เพราะเรามาหลายรอบจนจำหน้าได้ เค้าบอกได้คลอดแล้ว ไปนอนรอคลอดค่ะได้เจาะถุงน้ำคล่ำนอนรอไปเรื่อยๆ ก็คุยกับหมอไปพลางๆแอบถามหมอว่ามีไหมคนจะคลอดแต่ไม่ร้อง หมอบอกไม่มีเลยค่ะ ตั้งแต่ทำคลอดมาทุกคนร้องหมด เราก็แอบคิดในใจหนูนี้ไงไม่ร้อง ฮ่าๆ เพราะตอนนั้นแค่ซี๊ดซ๊าดค่ะไม่ร้อง ตอนเที่ยงหมอให้ยาเร่งคลอดกับยาแก้ปวดนอนหมอบอกว่าหลับได้หลับเลยนะค่ะ โฮ้ว! หมอจะหลับลงไหมเนี่ย ปวดท้อง(คิดในใจ อิอิ) แต่ก็แอบเคลิ้มๆนะค่ะ ผ่านไปครึ่งชั่วโมงปวดท้องทนไม่ไหวค่ะ จับมือหมอบอกหมอไม่ไหวแล้ว ปวดมาก แอบน้ำตาไหลค่ะและร้องดังด้วย 55 ตอนแรกคิดว่าจะไม่ร้องแล้วเชียวนะ แต่ทนไม่ไหวจริงๆค่ะ ใครบอกว่าปวดท้องเหมือนถ่าย แต่ของหนูปวดท้องแบบบิดๆเลยค่ะ ทนไม่ไหวร้องแทบตาย หมอบอกว่า ยังไม่คลอดค่ะบ่าย 2 - บ่าย 3 ทนไหวไหม ? โฮ้วววว นี่เที่ยงครึ่งให้ทนอีกตั้งหลายชั่วโมง โอ้ยยยหมอไม่ไหว ไม่ไหวแล้วววววววว หมอมาตรวจปากมดลูก 9 เซนแล้วค่ะ หมอตกใจบอกเร็วจัง เท่านั้นละค่ะหมอบอกถ้าปวดให้เบ่งๆ ห้ามบิดค่ะเบ่งๆ หมอค่ะก็มันไม่ปวดเบ่งนี่หว่า มันปวดบิดอ่า (ได้แค่คิดค่ะ อิอิ) หลังจาดนั้นเราไม่ไหวค่ะ หมอบอกไม่ต้องเบ่งคะ่เพระาความดันสูง เดี๋ยวใช้เครื่องคีบน้องออกนะค่ะ เราอยากจะบอกหมอว่า หมอเร็วๆค่ะ รีบเอาออกหนูไม่ไหวแล้ววว แต่พูดไม่ออกค่ะ จุกอก ผ่านไป 15 นาที อุแว้ อุแว้ อุแว้ หมอเอาตูดมาให้ดูค่ะ ผู้หญิงนะค่ะแล้วยกไปเลย อะไรของหมอเนี่ย หนูยังไม่ได้เห็นหน้าเลย หลังจากนั้นกลับเลยค่ะไม่ไหว บ่าย 3 โมงครึ่งย้ายขึ้นไปข้างบนก็ยังรู้สึกตัวค่ะญาติมาเยี่ยมค่ะ ก็นอนคุยไปเรื่อยจน 6 โมงครึ่งญาติจะกลับค่ะ แม่สามีถามว่าฉี่หรือยัง? เราก็บอกว่ายังค่ะกลัวเจ็บแผล 5555 แม่บอก เอ้าไปฉี่เลยรีบไป เราก็ลุกจากเตียงค่อยๆไปค่ะ พอเข้าห้องน้ำฉี่เสร็จเท่านั้นล่ะค่ะ พูดกับแม่สามีว่า แม่ หนูเหมือนจะวูบแล้วไม่รู้สึกตัวอีกเลย รู้ตัวอีกทีก็ตอนี่นอนอยู่หน้าห้องน้ำพยาบาลมุงกันเต็มเลยค่ะ แล้วก็เอารถเข็นมาเข็นเรากลับไปนอนที่เตียง เราเสียเลือดเสียน้ำเยอะค่ะ

... 9 โมงเช้าอีกวันหมอบอกให้ไปอบรมเรื่องนมลูกค่ะ ก็ยังมึนๆอยู่แต่ก็ทนได้ค่ะ นั่งฟังไปเรื่อยเค้าก็เอาลูกมาให้ค่ะ เพิ่งได้เห็นหน้าน้องวันนี้ค่ะ เพราะวันคลอดพยาบาลรีบเอาไปซะก่อน 5555

#จบประสบการณ์คลอดยาก แ้ละเจ็บที่สุดในชีวิต คิดถึงแม่เลยค่ะ มันคือเรื่องจริงของเด็กคนหนึ่งที่ดื้อแล้วพลาดท้องแต่ไม่คิดทิ้งลูกค่ะ

ปอลิง. น้องคลอดวันเข้าพรรษาพอดีเลย น้องหนักแค่ 2 โล 7 เอง ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ (:
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่