ตอนนี้เราท้องได้ประมาณ 22-23 สัปดาห์  เป็นท้องที่สอง ลูกหนัก 839 กรัม ลูกอยู่ในท่าขวาง หมอบอกเสี่ยงแท้ง ให้ยากันแท้งมาทาน 10 วัน  ให้พักผ่อนเยอะ ๆ คิดว่าสาเหตุน่าจะมาจากขับรถไปทำงานไป-กลับวันละ 120 กิโลเมตรทุกวัน ถ้าวันไหนโชคดีหน่อยก็ต้องขับไป-กลับประมาณ 250++ กิโลเมตร

ช่วงนี้เรามีปัญหาต้องเทียวกลับบ้านระยะทางประมาณ  300 กิโลเมตรทุกวันประมาณ 3 เดือน (ต้องขับจนถึงท้อง 8 เดือน) เพราะยาย (แม่เรา) ไปถือศีลช่วงเข้าพรรษา 3 เดือน สามีมีกิจการเล็ก ๆ อยู่กับลูกสาว 2 ขวบ อยู่กันเองทำงานบ้าน ทำกับข้าว ดูร้านเองทั้งหมด

ยายหาทางออกโดยการจ้างให้ญาติสามีทำกับข้าวมาส่ง ตอนแรกเค้าก็รัับปากว่าจะเอามาส่งเ้ช้าเย็น พอเอาเข้าจริงบอกส่งเช้าไม่ได้ ส่งได้แต่ตอนเย็นอย่างเดียว  

เรากับสามีเลยทะเลาะกัน สามีโทษว่าเป็นความผิดยายที่ทิ้งไปอยู่วัด ว่าเรากับยายไม่น่าจะไปยุ่งกับญาติเค้าตั้งแต่แรก  ส่วนเราก็ว่าญาติทางสามีว่าไหนบอกส่งเช้าเย็นได้ ถ้าทำไม่ได้ก็น่าจะบอกกันตั้งแต่แรก (ไม่ได้ว่าญาติเค้าโดยตรงว่ากับสามีแทน) จะได้ไปหาจ้างคนอื่นแทน มาบอกตอนนี้มันจวนตัวเกินไป (เพิ่งจะบอกวันนี้ พรุ่งนี้ต้องทำกับข้าวมาส่งแล้ว)

เราเลยตัดสินใจตัดปัญหาขับรถเทียวกลับมาบ้าน ตื่นเช้าทำกับข้าวไว้ให้สามีกับลูก ส่วนตอนเย็นก็ซื้อจากร้านข้างทาง แต่สามีไม่ยอมบอกเราว่าไม่รู้จักเจียมตัว ชอบทำเหมือนร่างกายปกติ แต่เราก็มีเหตุผลของเรานะค่ะ เราเบื่อที่จะต้องพึี่งพาคนอื่น ยืมจมูกคนอื่นมาหายใจ อะไรที่เราทำได้ก็น่าจะทำเอง จ้างแม่สามีให้มาอยู่ด้วยก็ไม่ยอมมา บอกครอบครัวใครครอบครัวมัน  กระทั่งแม่เราเองยังไม่อยากอยู่  คนอื่นยิ่งแล้วใหญ่ ยืนด้วยขาตัวเองดีที่สุด

เราอยากจะถามว่าครอบครัวไหน หรือคุณแม่ท่านไหนที่ขับรถระยะทางไกล ๆ แล้วลูกปลอดภัย อยู่จนครบกำหนดคลอด หรือไม่ถ้าเราขับรถระยะทางไกล ๆ แบบนี้จะเสี่ยงมากแค่ไหน

บางท่านอาจจะเสนอให้เราออกจากงานมาเป็นแม่บ้านอยู่กับบ้าน เป็นไปไม่ได้ค่ะเพราะเรารับราชการ งานมั่นคงกว่ากิจการที่สามีทำอยู่ หรือจะให้ลูกสาวเข้าเนิส แถวบ้านไม่มีเนิสค่ะ ถ้าจะเข้าต้องขับรถไปอีกประมาณ 40 กิโลเมตร (บ้านเราอยู่บ้านนอก) ให้เข้า รร รัฐบาล รร ยังไม่รับค่ะเพราะเด็กเกิน  จะให้จ้างคนเลี้ยงก็ทำใจไม่ได้เพราะต้องเอาลูกไปอยู่กับคนเลี้ยง หาแบบที่จ้างมาอยู่ด้วยกันไม่มีเลย แถวนั้นไม่มีใครเอา แถมลูกสาวเราดื้อ ซนมาก ไปอยู่กับใครคงจะโดนตีแน่นอน