คือยายเราแบบเป็นคนขี้บ่นหนักมากและชอบด่าด้วย แล้วแม่เราเป็นคนดูแลเขาคือดูแลมาตั้งแต่แั่งงานกับพ่ออ่ะ แต่เขาก็บ่นด่าว่าเรากับแม่และคนในครอบครัวทุกวัน แต่กับลูกอีกคนที้ไม่ได้ดูแลก็รักเทียวให้เอากับข้าวไปให้ทุกวัน ตอนนี้ท่านก็อายุมากแล้วและยังเป็นโรคเกี่ยวกับสมองอีก แต่ท่านก็ยังเดินได้ปกติแต่ชอบด่าบ่นแม่เราและเรากับพ่อ บอกว่าเกลียดมั่งด่าไล่ให้แม่กับพวกเราไปอยู่ที่อื่นมั่ง ญาติก็บอกให้ทำใจว่าเขาเป็นโรคอย่างงี้แต่บางทีมันก็ไม่ไหวนะบ่นด่าเราสารพัดทุกวัน พอแม่เราจะให้พี่น้องคนอื่นมาดูมั่งก็เกี่ยงกันอย่างนู้นอย่างนี้ติดงานบ้างอะไรบ้าง พอมาดูกันวันเดียวก็บ่นปวดหัวกันมั่งแล้วพวกแม่เราล่ะอยู่กันมาโดนด่าทุกวันยังทนได้ ตอนนี้ครอบครัวเราก็ไม่ค่อยมีรายได้กันเท่าไหร่เพราะได้ไปขายของตลาดนัดแค่อาทิตย์ละ2ครั้ง เพราะญาติๆบอกให้แม่เราอยู่กะยายตลอดคือดูแลแบบใกล้ชิดอ่ะเราก้ปิดเทอมแล้วก็พอช่วยแม่ดูแลได้ ยิ่งตอนนีเราก็จะขึ้นม.6ส่วนพี่ก็จะเรียนจบไม่รู้เหทือนกันว่าแม่จะเอาเงินที่ไหนหมุนส่งเราเรียนต่อมหาลัย แต่ก็ต้องฟังเขาบ่นไป มีครั้งหนึ่งเราไปไหว้เขาก้บอกแบบขอโทษที่แบบเคยพูดไม่ดีกับยายวันนั้นวันเกิดเราพอดีแล้วเขาก็จะถีบเราด่าเราสารพัดจนเราทนไม่ได้ เลยให้ญาติมาดูพอมาดูกันก็ดูได้แค่แป๊ปเดียว แล้วท่านแบบเป็นคนลำเอียงเวลารักใครชอบใครก็จะพูดดีเทียวตักกับข้าวไปให้ แต่พออยู่กับแม่เราก็ด่าแม่เราอย่างกะหมูกะหมา เวลาเราห้ามว่าอย่าทำนู่นทำนี่ก็หาว่าเราด่าเขามั่ง บางทีเราก็เหนื่อยใจนะแบบต้องทนฟังเขาบ่นบางทีมันก็แบบทนไม่ไหวอ่ะแล้วพอเขาป่วยก็หาว่าเราดูแลไม่ดีบ่นเรามั่ง บางทีก็แบบเหมือนกดดันเรากับแม่เหมือนกันนะแบบสั่งให้เราดูแลเขาให้ดีเราก็พยายามทำได้เท่าที่ทำ พอนั่นนิดหน่อยก็มาบ่นเราและ นี่ก็ไม่รู้จะทำยังไงนอกจากทนดูแลเขาต่อไป เฮ้อ