เราอยุ่บ้านกับยายสองคนพ่อแม่เราเลิกกัน แต่เราเลือกอยุ่กับแม่ แล้วแม่ต้องทำงานหนัก เราเลยต้องมาอยุ่กับยาย ยายเราก้นิสัยดีอยุ่ แต่ขี้บ่นมากๆๆทุกวันเราต้องมาทนหูชา ฟังยายบ่น บางเรื่องที่ไม่ควรบ่นก้บ่นยาวเป็นทางรถไฟ ถ้าบ่นในเรื่องที่เราทำไม่ถูกจะไม่ว่าเลย
บ่นแต่เรื่องที่เราทำผิดเล็กน้อยแค่ครั้งเดียวเพราะเราไม่รู้ ก้บ่นยาวเป็นวัน เราก้เข้าใจนะว่าทำผิดแต่ควรให้โอกาสกันบ้าง นี้ยังเด็กอยุ่
จะรุ้ทุกสิ่งทุกอย่างได้ไง เราไม่ได้ด่ายายแค่
ระบายสิ่งที่เราอยากพูดแต่ไม่กล้าพูด อย่าด่ากันนะเราไม่ได้เกลียดยาย แค่อยากพูดในสอ่งที่อยากพูด