เราคือมายาที่ธรรมชาติสรรสร้าง(ปรุงแต่ง)ขึ้นมาชั่วคราว

เรา(ที่เป็นมายา)นี้เกิดมาเพื่อทำหน้าที่ตามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมา (เช่น หาอาหาร กินอาหาร ดูแลร่างกาย เป็นต้น)

เรา(ที่เป็นมายา)นี้เมื่อยึดถือร่างกายและจิตใจนี้ว่าเป็นตัวเรา-ของเราเข้าเมื่อใด จิตนี้ก็จะเป็นทุกข์ทันที (มากบ้างน้อยบ้างไปตามกิเลส)

การปฏิบัติธรรมก็เพื่อให้เข้าใจความจริงที่สำคัญที่สุดที่ว่า "มันไม่มีเราอยู่จริง" ก่อน

เมื่อเข้าใจแล้วก็จะใช้สมาธิ(ที่ฝึกไว้)มาทำงานร่วมกับความเข้าใจนี้เพื่อทำให้จิตไม่ยึดถือว่ามีเราอยู่จริง แล้วจิตก็จะสงบเย็น(นิพพาน) ตามหลักอริยสัจ ๔ ของพระพุทธเจ้าได้