แม่ขี้บ่นและพูดไม่หยุดค่ะ บ่นกับทุกเรื่องรอบตัว และไม่ปล่อยวางกับอะไรเลย แม่เป็นคนดีมากนะคะ แต่ชอบแบกความทุกข์ไว้กับตัวเอง มองทุกอย่างเป็นลบไปหมด ตั้งแต่เรื่องเล็กๆเช่น อาหารแมวหมด พรุ่งนี้ไม่มีให้แมว ซึ่ง.....ไอที่หมดก็อาหารกระป๋ิอง อาหารเม็ดยังมี แต่เค้าจะหงุดหงิดมาก บ่นด่าทุกสิ่งทุกอย่างไปหมด ซึ่งมันแค่เรื่องเล็กๆอ่ะ ปัญหามันแก้ได้ หมดก็เดินไปซื้อที่มินิมาร์ท หรือไม่ก็พรุ่งนี้เช้าให้อาหารเม็ดมันซักมื้อนึงไปก่อน แต่เค้าไม่ค่ะ ไม่เดินไปซื้อ พอจะไปซื้อให้ก็บอกว่าไม่ต้อง แล้วก็ทำประชดประชันบ่นด่า จนเรากับพี่น้องในบ้านจะประสาทเสีย หรือเรื่องกับข้าว บางทีกินข้าวมาจากข้างนอก แต่แม่ทำกับข้าวไว้ เราไม่กินข้าวบ้านก็โดนด่า ขอใช้คำว่าด่านะคะ เพราะแม่พูดหยาบคาย พอเราบอกว่าไม่ต้องทำกับข้าว ในเมื่อบ่นว่าเหนื่อย ปวดหลัง ปวดขา ก็ไม่ต้องทำอะไรให้อยู่เฉยๆ ก็ไม่ฟัง คือ.....รายละเอียดมันเยอะค่ะ นี่แค่ตัวอย่างทั่วๆไปนะคะ เพราะในชีวิตประจำวันเค้าบ่นและด่ากับทุกสิ่งรอบตัวจริงๆ เวลาขับรถก็จะด่าคนอื่นตลอดเส้นทาง เราเครียดมากกับการอยู่บ้าน แต่พอจะขอออกไปอยู่ข้างนอก ก็โดนด่าอีก ซึ่งเราก็พยายามเข้าใจ ถึงแม้บ้านจะไกลแต่เราก็ยอมเหนื่อยเดินทางทุกวัน เราสงสารแม่ค่ะ เราอยากให้เค้าอยู่แบบมีความสุข มองชีวิตเป็นบวกบ้าง ทุกวันนี้เรารู้สึได้เลยว่าแม่ดึงดูดแต่เรื่องทุกข์ใจเข้ามาหาตัวเอง เรื่องหลาน เรื่องเพื่อน เรื่องญาติ แม่เอามาเครียดได้หมด อะไรที่รู้ว่าทำให้ตัวเองป่วยหรือเหนื่อยก็ทำหมด เหมือนคนไม่รักตัวเอง เสพติดความทุกข์จนเป็นนิสัย ดูทีวีก็คอยแต่วิจารณ์ว่าดาราผู้หญิงทำศัลยกรรมมารึเปล่า คนไหนมีข่าวด้ายลบก็จะมาวิพากษ์วิจารณ์ด่าเค้าสนุกปาก เราอยากมีชีวิตครอบครัวที่มีความสุข แต่ไม่รู้จะเปลี่ยนบรรยากาศแบบนี้ยังไงดี บางทีก็อายคนข้างบ้านที่บ้านเรามีเสียงดังมาจากการด่าของแม่เรา แต่เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ เราเพิ่งสังเกตุตัวเองว่ายิ่งแม่บ่นหรือด่าหรือพูดเยอะขึ้นเท่าไหร่้ เราก็ยิ่งกลายเป็นคนพูดน้อยลงเท่านั้น เราควรทำยังไงดีคะ เราจะแก้บรรยากาศแย่ๆนี้ยังไงดี ถ้าวันนึงเรามีลูก เราคงไม่กล้าให้ลูกมาคลุกคลีกับแม่มาก กลัวเค้าติดคำหยาบคาย และกลายเป็นคน negative