บทนำ
ฝุ่น
~~~เธออยู่ที่ไหนคิดถึงเธอ
ชาตินี้ไม่มีสิทธิ์เจอ…จบแล้วก็เข้าใจ
แต่จะให้ทำยังไง…เมื่อในหัวใจยังจดจำ~~~

เสียงเพลงแสนเศร้าดังมาจากโทรศัพท์เครื่องน้อยที่วางอยู่บนหัวเตียงทำให้เจ้าของเครื่องที่กำลังจะนอนลุกขึ้นมารับโทรศัพท์อย่างหัวเสีย
“ว่าไงไอ้นัสโทรมาอะไรป่านนี้ว่ะ” มังกรกรอกเสียงใส่โทรศัพท์อย่างหงุดหงิดเมื่อรู้ว่าคนที่โทรมารบกวนเวลานอนขอเขาคือใคร
“โห อย่าเพิ่งทำเสียงหงุดหงิดอย่างงั้นดิวะ คนอุตส่าห์คิดถึงเลยโทรมาหานะเนี้ย” มนัสเอ่ยกวนๆให้กับปลายสายเมื่อรู้ว่าเพื่อนอารมณ์ไม่ค่อยดีก็ยิ่งอยากจะแกล้ง
“อย่ามากวนตีน  แกมีอะไรก็รีบๆพูดมาฉันจะนอน” มังกรเอ่ยอย่างสุดจะทนกับเพื่อนจอมกวนคนนี้ไม่มีซักครั้งที่คุยกันแล้วมนัสจะไม่กวนเขาเพราะมนัสเป็นคนเดียวที่สามารถพูดเล่นกับเขาได้แบบนี้เนื่องจากซี้กันมาตั้งแต่เด็กๆส่วนคนอื่นๆไม่มีใครกล้าหือกับท่านประธานแห่งบริษัทธานิลธนวัฒน์บริษัทส่งออกข้าวอันดับหนึ่งของประเทศไทยที่น่าเกรงขามเช่นเขา
“ปีใหม่นี้แกไปไหนว่ะ ไปเที่ยวกันมั้ย” มนัสเอ่ยถามอย่างร่าเริงยิ่งทำให้คนฟังเริ่มออกอาการหงุดหงิดอีกครั้งที่เพื่อนซี้โทรมากวนเวลานอนเขาด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นนี้
“แกโทรหาฉันเรื่องนี้เนี้ยนะไอ้นัส   ถ้าอยู่ใกล้ๆพ่อจะกระโดดถีบให้”
“อย่าเพิ่งอารมณ์ขึ้นสิครับคุณเพื่อน ไม่ใช่แค่เรื่องแค่นี้นะโว้ยฉันเหงาฉันอยากมีเพื่อนไปเที่ยวปีใหม่ด้วย”
“แกก็ไปกับแฟนแกสิวะมาชวนฉันทำไม ปีใหม่นี้ฉันจะนอนอยู่บ้านไม่อยากออกไปไหนคนเยอะวุ่นวาย” มังกรพูดอย่างเซ็งๆกับเพื่อนซี้  ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้วจะมายุ่งกับคนโสดอย่างเขาทำไมกันปล่อยให้เขาใช้ปีใหม่ปีนี้อย่างสงบสุขที่บ้านอย่างที่เขาวางแผนไว้ไม่ดีกว่าหรอ
“แอลไปหาแม่ที่เมกา ฉันไม่มีใครแล้วไอ้เพื่อนรักไปเที่ยวเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ” มนัสทำเสียงเศร้าสร้อยหวังเรียกคะแนนสงสารจากเพื่อนรัก
“อย่ามาทำเสียงเศร้าฉันบอกแล้วฉันจะอยู่บ้าน  ปีใหม่คนเยอะแยะน่าเบื่อนอนอยู่บ้านดีกว่า”
“โธ่ คุณมังกรครับอย่าตัดรอนผมอย่างนั้นสิครับ นะๆๆไปเป็นเพื่อนฉันเถอะนะนึกว่าสงสารเด็กตาดำๆ”
“บอกว่าไม่ก็ไม่สิวะไอ้นี้พูดไม่รู้เรื่อง” มังกรตอบเสียงเข้มเมื่อมนัสเริ่มง๊องแง๊งพูดไม่รู้เรื่องซะที
“เบื่อๆๆๆโว้ย ไอ้มังกรเพื่อนรักคนเดิมหายไปไหนวะ ไอ้มังกรเพล์บอยสุดฮอตของมหาลัยที่ชอบเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจไม่เคยปฏิเสธไม่ว่าจะชวนเที่ยวไหน ฉันไม่อยากได้ไอ้มังกรที่ไม่เอาโลกแบบนี้เอาเพื่อนฉันคนเดิมคืนมา”
“อย่าวกมาเรื่องนี้ไอ้นัสมันคนละเรื่องกันแล้ว” มังกรพูดเสียงเรียบเมื่อรู้ว่าเพื่อนกำลังจะพูดถึงเรื่องอะไร
“ทำไมจะไม่ใช่เรื่องเดียวกันวะตั้งแต่น้องดาวทิ้งแกไปแกก็กลายเป็นแบบนี้ เก็บเนื้อเก็บตัวไม่ยอมพูดกับใครมันก็ตั้งสี่ปีมาแล้วนะโว้ยเมื่อไหร่แกจะลืมซะทีวะ”
“แกไม่เคยโดนทิ้งแบบฉันแกไม่รู้หรอกไอ้นัสว่ามันเจ็บแค่ไหน” มังกรรู้สึกเศร้าขึ้นมาทันทีที่คิดถึงเรื่องนี้ความเศร้าเสียใจที่สูญเสียคนที่รักที่สุดไปกัดกินหัวใจของเขาอยู่ทุกวันและไม่มีท่าทีว่ามันจะบรรเทาลงเลยแม้แต่น้อย
“ก็นั่นไงฉันถึงอยากให้แกไปเที่ยวกับฉันเผื่อแกจะสบายใจขึ้นถึงจะลืมไม่ได้แต่อย่างน้อยช่วงเวลาสั้นๆที่แกได้ทำอะไรมันอาจจะทำให้ความเศร้าในใจแกบรรเทาลงบ้างก็ได้ฉันไม่อยากเห็นเพื่อนฉันเป็นแบบนี้ฉันอยากเห็นแกมีความสุขนะไอ้กร” มนัสพูดจากใจจริงเขาไม่อยากเห็นเพื่อนรักของเขาจอมจมอยู่กับอดีตที่โหดร้ายอย่างนี้อีกต่อไปแต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเลยทำได้เพียงชวนมังกรทำนั้นทำนี้ไปเรื่อยเพื่อให้เขาลืมเรื่องราวนั้นไปบ้างแม้จะเป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆก็ยังดี
“ดึงเข้าโหมดซึ้งอีกแล้วนะแก เออๆถ้าพูดถึงขนาดนี้ฉันไปก็ได้วะแล้วแกจะไปไหนวางแผนไว้รึยัง”
“เย้ สำเร็จ คืองี้ฉันวางแผนว่าจะไปนครพนมไปรับลมหนาวเค้าดาวริมฝั่งโขงโคตรฟินเลยว่ะ”
“นครพนมอยู่ส่วนไหนของประเทศไทยวะฉันไม่เคยได้ยิน” มังกรถามขึ้นอย่างงงๆเพราะไม่เคยได้ยินว่ามีจังหวัดชื่อนี้อยู่ในประเทศไทย
“ไม่แปลกที่แกจะไม่เคยได้ยินนครพนมเป็นจังหวัดเล็กๆอยู่อีสานตอนบนติดแม่น้ำโขงแล้วก็ติดกับประเทศลาวประเทศเพื่อนบ้านของเราแล้วที่นครพนมก็มีนี่ไงพระธาตุพนมฉันว่าแกน่าจะเคยได้ยินบ้างนะ”
“อ้อ เคยได้ยินพระธาตุพนมแต่ไม่รู้ว่าอยู่จังหวัดนี้แล้วแกคิดยังไงถึงจะไปนครพนมวะฉันนึกว่าแกจะไปเชียงใหม่เชียงรายอะไรพวกนี้มากกว่า”
“ฉันก็เบื่อคนเยอะเหมือนแกนั้นแหล่ะแต่อยากเที่ยวเลยคิดถึงจังหวัดนี้ขึ้นมาเพราะฉันจำได้ว่าเคยพาแม่ไปไหว้พระธาตุเมื่อปีที่แล้วที่นั้นสวยมากเลยนะ เมืองก็เงียบสงบอากาศก็ดีวิวก็สวยน่าเที่ยวสุดๆ” มนัสบรรยายซะเห็นภาพจนทำให้คนที่ไม่อยากไปตั้งแต่คราวแรกเริ่มรู้สึกอยากจะไปสัมผัสบรรยากาศแห่งความเงียบสงบอย่างที่เพื่อนได้กล่าวมา
“โอเคตามนั้น”
“งั้นแกเก็บกระเป๋ารอได้เลยฉันว่าจะไปซักห้าวัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันไปรับหกโมงเช้าฝันดีนะไอ้เพื่อนเลิฟ”

มังกรกดวางสายจากมนัสแล้วก็ทิ้งตัวลงนอนเช่นเดิมเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางไปท่องเที่ยวกับเพื่อนรักอย่างที่ได้วางแผนเอาไว้ในวันพรุ่งนี้
………………………………………………………………………………………………
~~~Happy Birth Day to you, Happy Birth Day to you, Happy Birth Day, Happy Birth Day , Happy Birth Day to you~~~
ภาพสาวน้อยน่ารักในชุดเดรสสีชมพูสดใสที่กำลังถือเค้กก้อนโตพร้อมกับร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้กับเขาไม่ได้ทำให้มังกรรู้สึกยินดีเลยซักนิดเพราะถูกความรู้สึกหวาดกลัวเข้าครอบงำจนไม่สามารถมีความรู้สึกอื่นใดมาแทรกได้  ดุจดาวแฟนสาวที่บอกว่าจะไปออกค่ายอาสาที่ต่างจังหวัดสองอาทิตย์กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้เวลานี้เวลาที่เขาได้พาผู้หญิงอีกคนกลับมานอนที่ห้อง
“เป่าเทียนสิคะพี่กร อย่าลืมขอพรด้วยนะคะ” ดุจดาวพูดยิ้มๆเมื่อเห็นมังกรอึ้งกับการเซอร์ไพรของเธอในวันนี้  เธออุตส่าห์เตรียมการสำหรับวันนี้มาเป็นเดือนกับการเตรียมของขวัญให้เขารวมทั้งวางแผนเซอร์ไพรเขาด้วยการบอกว่าจะต้องไปค่ายอาสาต่างจังหวัดสองอาทิตย์และเธอก็กลับจากค่ายก่อนกำหนดเพื่อมาหาเขาในวันนี้และดูเหมือนว่าแผนการของเธอกำลังได้ผลเพราะมังกรดูตกใจและแปลกใจกับการมาของเธอมากดุจดาวคิดเช่นนั้น แต่เธอหารู้ไม่ว่าคนที่กำลังจะตกใจมากกว่าก็คือเธอเองเมื่ออยู่ๆก็มีสาวสวยที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวคลุมกายเดินมาควงแขนมังกรต่อหน้าต่อตาเธอ
“กรคะนิสาอาบน้ำเสร็จแล้วเราไปสนุกกันเถอะค่ะ” นิสาว่าพลางส่งสายตาเชิญชวนให้มังกรและตวัดสายตาสงสัยมาที่สาวน้อยกับเค้กก้อนโตที่ยืนทำหน้าเหวออยู่ที่หน้าประตูห้อง
“แล้วแม่นี่เป็นใครกันคะกรพนักงานส่งเค้กหรอคะ” นิสายังไม่ได้รับคำตอบใดๆจากมังกรก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ๆมังกรก็สะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของเธอและวิ่งตามสาวน้อยที่ทิ้งเค้กก้อนโตไว้หน้าห้องและวิ่งร้องไห้ออกไป
“ดาวฟังพี่อธิบายก่อน” มังกรโอบกอดดุจดาวไว้แน่นอย่างกลัวเธอจะหายตัวไปเมื่อวิ่งตามเธอทันพอดีที่หน้าลิฟ
“ปล่อยดาวค่ะพี่กร  ไม่ต้องอธิบายอะไรหรอกค่ะภาพทุกอย่างที่ดาวเห็นมันอธิบายให้ดาวเข้าใจหมดแล้ว”
“แต่พี่รักดาวนะรักดาวคนเดียวต่อไปนี้พี่จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วดาวให้อภัยพี่นะ” มังกรเว้าวอนหวังเพียงว่าความรักจากใจจริงของเขาจะสามารถเหนี่ยวรั้งหญิงสาวที่เขารักดั่งดวงใจคนนี้ไว้ได้
“คนรักกันเขาไม่ทำกันแบบนี้หรอกค่ะ  นี่ไม่ใช่ครั้งแรกดาวรู้ดาวเห็นมาตลอดว่าพี่กรมีผู้หญิงคนอื่นแต่เพราะดาวรักพี่กรมากดาวถึงทนมาจนถึงทุกวันนี้แต่วันนี้ดาวรับไม่ไหวแล้วค่ะดาวเจ็บจนจะขาดใจแล้วค่ะพี่กร” ดุจดาวร้องไห้ออกมาจนแทบจะไม่มีน้ำตาจะไหลอยู่แล้วเสียงสะอื้นของเธอกรีดลึกเข้าไปกลางใจของมังกรเขาเองก็แทบขาดใจเหมือนกันเมื่อเห็นหญิงสาวที่รักร้องไห้มากมายขนาดนี้
“ดาวพี่ขอโทษ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นเลยนะมันก็แค่ความสัมพันธ์ทางกายแต่หัวใจพี่เป็นของดาวคนเดียวและตลอดไป” มังกรกลั่นความรู้สึกออกมาจากใจมอบให้เธอหวังเพียงเธอจะให้อภัยและกลับมาอยู่กับเขาเหมือนเดิมอีกครั้ง
“พี่กรปล่อยดาวไปเถอะค่ะหรือพี่กรอยากจะเห็นดาวขาดใจตายตรงนี้พี่กรถึงจะพอใจปล่อยดาวไปเถอะนะคะดาวขอร้อง” ดุจดาวพลักร่างออกจากอ้อมกอดที่อ่อนแรงลงของมังกรและเดินเข้าไปในลิฟด้วยใบหน้าเปื้อนน้ำตาและนั้นก็เป็นภาพสุดท้ายที่มังกรเห็นผู้หญิงที่เขารักดั่งดวงใจเดินจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมา
“ดาวอย่าทิ้งพี่ไปดาว" มังกรสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ เขามักจะฝันแบบนี้มาตลอดนับตั้งแต่วันที่ดุจดาวเดินออกไปจากชีวิตของเขานับตั้งแต่วันนั้นชีวิตที่สดใสของมังกรก็ดับวูบลงไปในพริบตาจากคนร่าเริงกลับกลายเป็นเงียบขรึมไม่มีเพื่อนฝูงมากมายเหมือนเช่นเดิมเขาออกตามหาดุจดาวตลอดมานับตั้งแต่วันนั้นแต่ก็ไม่พบแม้แต่ร่องรอยของเธอจวบจนวันนี้เขาก็ยังไม่ละความพยายามที่จะตามหาเธอเพื่อที่จะวอนขอให้เธอกลับมาอยู่กลับเขาดั่งเช่นวันวานที่เขาและเธอเคยมีความสุขร่วมกัน
มังกรทนไม่ไหวกับจิตใจที่หม่นหมองของตัวเองจึงเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินตรงไปที่ห้องน้ำหวังเพียงว่าสายน้ำที่เย็นฉ่ำจะช่วยชะล้างความเศร้าโศกในใจของเขาออกไปได้บางซักนิดก็ยังดี และเมื่ออาบน้ำเสร็จเขาก็เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าแล้วลงมานั่งรอมนัสอยู่หน้าบ้านเพื่อรอคอยการพาหัวใจที่บอบช้ำไปปลอบประโลมด้วยขุนเขาและสายน้ำ ณ ดินแดนที่ไกลแสนไกล

เพิ่งหัดเขียนค่ะยังไงก็ฝากติชมด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ