เมื่อมีคนมีความเห็นผิดกันมากๆว่า "เมื่อตายแล้วยังจะมีการเกิดใหม่เพื่อรับผลกรรมที่ทำไว้ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่" ก็จึงทำให้เกิดความเห็นผิดซ้อนขึ้นมาอีกว่า ความเห็นผิดนี้เป็นความเห็นที่ถูกต้องไป อย่างที่ชาวพุทธในปัจจุบันส่วนใหญ่เป็นกันอยู่โดยไม่รู้ตัว
ส่วนความเห็นที่ถูกต้อง(สัมมาทิฎฐิ)ว่า "เมื่อมีชีวิตอยู่ถ้าทำกรรมใดแล้ว ก็จะต้องได้รับผลของกรรมนั้นในทันที โดยผลกรรมนั้นก็คือความรู้สึกจากจิตใต้สำนึกของคนทำกรรมนั้นนั่นเอง คือทำดีก็สุขใจอิ่มใจ ทำชั่วก็ทุกข์ใจ ร้อนใจ ไม่สบายใจ" นี้ เมื่อมีคนมีความเห็นถูกเช่นนี้น้อยกว่าคนที่มีความเห็นผิดมาก จึงทำให้คนที่มีความเห็นถูกนี้ถูกมองว่ามีความเห็นผิดไปในที่สุดอย่างเช่นที่กำลังเป็นอยู่ในปัจจุบัน
นี่จึงเป็นสิ่งที่ชาวพุทธควรหันมาดูตัวเองว่ากำลังมีความเห็นเช่นไรกันอยู่
เมื่อมีคนที่มีความเห็นผิดรวมกันมากๆ ก็ทำให้เกิดความเห็นผิดซ้อนขึ้นมาอีกว่าความเห็นผิดนั้นเป็นความเห็นถูก
ส่วนความเห็นที่ถูกต้อง(สัมมาทิฎฐิ)ว่า "เมื่อมีชีวิตอยู่ถ้าทำกรรมใดแล้ว ก็จะต้องได้รับผลของกรรมนั้นในทันที โดยผลกรรมนั้นก็คือความรู้สึกจากจิตใต้สำนึกของคนทำกรรมนั้นนั่นเอง คือทำดีก็สุขใจอิ่มใจ ทำชั่วก็ทุกข์ใจ ร้อนใจ ไม่สบายใจ" นี้ เมื่อมีคนมีความเห็นถูกเช่นนี้น้อยกว่าคนที่มีความเห็นผิดมาก จึงทำให้คนที่มีความเห็นถูกนี้ถูกมองว่ามีความเห็นผิดไปในที่สุดอย่างเช่นที่กำลังเป็นอยู่ในปัจจุบัน
นี่จึงเป็นสิ่งที่ชาวพุทธควรหันมาดูตัวเองว่ากำลังมีความเห็นเช่นไรกันอยู่