อยากทราบครับว่าเพื่อนๆ จะทำยังไงกัน หากเป็นผม
พึ่งจบใหม่ และทำงานได้ จะครึ่งปีครับ ทำงานที่ไม่ได้ตรงกับสายที่เรียนมา ผมเรียนวิศวะ แต่ตอนนี้มาทำงานออฟฟิต เงินเดือน 16433 เป็นงานเอกสารซะส่วนใหญ่ ทุกวันทำแค่ส่งเมล์และตรวจเอกสาร เปิด L/C แต่ว่างานน้อยมากๆ และต้องใช้ภาษาอังกฤษทั้งหมด ตัวผมเองไม่ค่อยถนัดภาษาอังกฤษเท่าไหร่นัก เขียนธรรมดาๆสั้นๆได้ ฟังเพื่อนร่วมงานออกบ้าง ตอนนี้ถึงปัญหาของผมละ
ช่วงนี้ผมรู้สึกท้อ เพราะงานน้อย และไม่ตรงกะสาย + สื่อสารก็ไม่ค่อยรู้เรื่องดีนัก เรยพลอยทำให้รู้สึกว่าทำงานได้ไม่เต็มที่ด้วย เป็นความรู้สึกที่เหมือนตัวเองไร้ค่าแปลกๆ งานที่ทำออกมาน้อยมากๆ ไม่รู้หัวหน้างานมองเรายังไงบ้าง แต่ความรู้สึกส่วนตัวเหมือนตัวเองไม่ควรอยู่ต่อเรย หรือเราควรไปทำในสิ่งที่เราเรียนมา หรือว่าทนทำต่อที่นี่ และก็ฝึกภาษาไปเรื่อยๆ ตอนนี้ผมมีอยู่ 3 ทางเลือกครับ
1. อยู่ต่อ ทนไว้ ฝึกภาษา หาประสบการณ์ก่อน ทำๆไปให้ครบปีค่อยออก ( แต่ทำมาตั้งหลายเดือนก็เหมือนๆเราจะเท่าเดิมนะ T T )
2. ทำไปเรื่อยๆ หางานไปเรื่อยๆ ให้ตรงกะสายหรือไกล้เคียงหน่อย
3 ออกเลย ค่อยไปหางานเอา สะดวกไม่ต้องเกรงใจเรื่องลาไปสัมภาษด้วย แต่เอาอะไรกินละไม่อยากรบกวนทางบ้านอีก
แต่ที่คิดไว้ตอนนี้คือ ข้อ 2 และที่คนส่วนใหญ่ทำกันหรือเปล่าไม่รู้คือ ได้งานก่อน แล้วค่อยบอกว่าจะออก แต่ที่ผมคิดไว้ไม่รู้จะต่างออกไปรึเปล่า คือผมว่าจะบอกหัววหน้างานไปเรยว่าเราจะออกให้เค้าหาคนได้เรย แต่ผมก็จะหางานไปด้วย ระหว่างนี้ ก็ทำงานไปเรื่อยๆ ถ้าเค้าได้คน ก่อน หรือผมได้งานก่อน เมื่อนั้นค่อยออก เพราะรู้สึกว่าแฟร์กว่า ไม่ชอบเอาเปรียบใคร (ในกรณีข้อ 2 นะครับ)
เป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงครับ กับความรู้สึกแบบนี้
ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ อยากได้คำปรึกษาจิงๆ
ปล. บริษัทเปนคนไทยส่วนใหญ่ครับ แต่หัวหน้าที่ผมทำงานด้วยไม่ใช่ อังกฤษอย่างเดียวครับ
ปล2. ไม่รู้ใช่ภาวะกดดันรึเปล่าที่เค้าบอกกัน ในตอนทำงาน ใช้แบบนี้มั้ย คือ ต้องทนให้ได้รึเปล่า
รู้สึกตัวเองไร้ค้าในที่ทำงาน ทางออกสำหรับคุณคือแบบไหน
พึ่งจบใหม่ และทำงานได้ จะครึ่งปีครับ ทำงานที่ไม่ได้ตรงกับสายที่เรียนมา ผมเรียนวิศวะ แต่ตอนนี้มาทำงานออฟฟิต เงินเดือน 16433 เป็นงานเอกสารซะส่วนใหญ่ ทุกวันทำแค่ส่งเมล์และตรวจเอกสาร เปิด L/C แต่ว่างานน้อยมากๆ และต้องใช้ภาษาอังกฤษทั้งหมด ตัวผมเองไม่ค่อยถนัดภาษาอังกฤษเท่าไหร่นัก เขียนธรรมดาๆสั้นๆได้ ฟังเพื่อนร่วมงานออกบ้าง ตอนนี้ถึงปัญหาของผมละ
ช่วงนี้ผมรู้สึกท้อ เพราะงานน้อย และไม่ตรงกะสาย + สื่อสารก็ไม่ค่อยรู้เรื่องดีนัก เรยพลอยทำให้รู้สึกว่าทำงานได้ไม่เต็มที่ด้วย เป็นความรู้สึกที่เหมือนตัวเองไร้ค่าแปลกๆ งานที่ทำออกมาน้อยมากๆ ไม่รู้หัวหน้างานมองเรายังไงบ้าง แต่ความรู้สึกส่วนตัวเหมือนตัวเองไม่ควรอยู่ต่อเรย หรือเราควรไปทำในสิ่งที่เราเรียนมา หรือว่าทนทำต่อที่นี่ และก็ฝึกภาษาไปเรื่อยๆ ตอนนี้ผมมีอยู่ 3 ทางเลือกครับ
1. อยู่ต่อ ทนไว้ ฝึกภาษา หาประสบการณ์ก่อน ทำๆไปให้ครบปีค่อยออก ( แต่ทำมาตั้งหลายเดือนก็เหมือนๆเราจะเท่าเดิมนะ T T )
2. ทำไปเรื่อยๆ หางานไปเรื่อยๆ ให้ตรงกะสายหรือไกล้เคียงหน่อย
3 ออกเลย ค่อยไปหางานเอา สะดวกไม่ต้องเกรงใจเรื่องลาไปสัมภาษด้วย แต่เอาอะไรกินละไม่อยากรบกวนทางบ้านอีก
แต่ที่คิดไว้ตอนนี้คือ ข้อ 2 และที่คนส่วนใหญ่ทำกันหรือเปล่าไม่รู้คือ ได้งานก่อน แล้วค่อยบอกว่าจะออก แต่ที่ผมคิดไว้ไม่รู้จะต่างออกไปรึเปล่า คือผมว่าจะบอกหัววหน้างานไปเรยว่าเราจะออกให้เค้าหาคนได้เรย แต่ผมก็จะหางานไปด้วย ระหว่างนี้ ก็ทำงานไปเรื่อยๆ ถ้าเค้าได้คน ก่อน หรือผมได้งานก่อน เมื่อนั้นค่อยออก เพราะรู้สึกว่าแฟร์กว่า ไม่ชอบเอาเปรียบใคร (ในกรณีข้อ 2 นะครับ)
เป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงครับ กับความรู้สึกแบบนี้
ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ อยากได้คำปรึกษาจิงๆ
ปล. บริษัทเปนคนไทยส่วนใหญ่ครับ แต่หัวหน้าที่ผมทำงานด้วยไม่ใช่ อังกฤษอย่างเดียวครับ
ปล2. ไม่รู้ใช่ภาวะกดดันรึเปล่าที่เค้าบอกกัน ในตอนทำงาน ใช้แบบนี้มั้ย คือ ต้องทนให้ได้รึเปล่า