คร่าวๆนะคะ เป็นมาตั้งแต่อายุ20กลางๆ จนอายุ40
มันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เสียใจเลยกรี้ดออกมาเยอะมาก จากนันก็ไอและเจ็บคอ คลำดูมีก้อนขึ้นแล้วเริ่มใหญ่ขึ้น ไปหาหมอที่รพ.A หมอบอกว่าเป็นไทรอยด์ ก็กินยามาเรื่อยๆ แต่ก็แปลกใจเพราะรูปร่างก้อนที่คอเราไม่ได้เป็นรูปผีเสื้อแบบที่คนเป็นไทรอยด์เค้าเป็นกัน ก็กินยามาเรื่อยๆ จนมีนัดตรวจเลือดอีก ก็ดูค่าเลือดตัวเอง ว่าไม่ได้เป็นไทรอยด์ ก็เลยย้ายไปรักษาอีกรพ.นึง
มาต่อที่รพ.B นะคะ หมอบอกว่าเป็นthyrogrossal duct cyst หมอให้กินยาบอกว่าจะยุบลง ก็กินเป็นปีไม่ยุบ ก้อนก็ใหญ่ขึ้น หมอบอกว่าต้องผ่าอย่างเดียว หมอบอกว่าถ้าผ่าออกก็ต้องผ่าไทรอยด์ออกด้วย และต้องกินยาไทรอยด์ไปตลอดชึวิต ตอนนั้นเลยตัดสินใจว่ายังไม่ผ่าดีกว่า รอให้ใหญ่กว่านี้หรือมีผลเสียอะไรแล้วค่อยผ่าดีกว่า พอปี2565 เริ่มกลืนน้ำลายลำบาก รู้สึกมีเสมหะติด กลืนอาหารลำบาก มีโรคประจำตัวเป็นภูมิแพ้มีน้ำมูกบ่อย ยิ่งรู้สึกเหมือนมีอะไรติดคอ ดื่มน้ำก็ไม่หาย ต้องทนรำคาญกับอาการกลืนติด จนมันหายไปเอง
มารพ.C หลังจากที่ผ่าเนื้องอกมดลูกแล้วก็ทำให้กล้าหาหมอมากขึ้น หมอบอกว่าผ่าก้อนออกและเอากระดูกhyoidออกบางส่วน ไม่ต้องเอาไทรอยด์ออก ก็กังวลว่าจะมีผลกับกล่องเสียงไหม หมอบอกว่าไม่ต้องกังวล คราวนี้วางยาสลบใส่ท่อช่วยหายใจค่ะ พอฟื้นจากผ่าตัดก็พูดเลย กลัวเสียงหายเสียงแหบ เสียงก็ปกติ ไม่ได้ใส่ท่อปัสสาวะ มีสายเดรนเลือดออกจากคอ เราก็หยิบไปเข้าห้องน้ำ รำคาญอย่างเดียวที่แปะคอแบบกันน้ำ คันยุบคันยิบกันเลยทีเดียว ตอนนี้ก็แปลกมากที่รอยแผลแทบไม่เห็นว่าไปผ่าคอมา รึเพราะทายาลบรอยแผลเป็น อยู่เป็นประจำก็ไม่รู้ (ผ่ากลางเดือนกค.ปี2567 ค่ะ)
ใครมีคำถามอะไร หลังไมค์มาได้เลยค่ะ ยินดีตอบทุกคำถามที่สามารถจะตอบได้ค่ะ