ทุกวันอาทิตย์ ที่บ้านจะถือเป็นวันพักผ่อนใหญ่  ใครจะตื่นกี่โมง  ใครจะกินอะไร หรือไม่กินอะไร
ก็เรื่องของใคร  

ผมกะง่าย ๆ  ขอมีน้ำพริกถ้วยเดียวก็เอาอยู่  ประสาคนกินง่าย  ค้นตู้เย็นหาวัตถุดิบกะจะตำน้ำพริกแม่เก๋สักถ้วย
ทุกอย่าดูเป็นใจ  เพราะมีหมดตามที่ต้องการ

จัดการตำน้ำพริก   กระเทียมกลีบ  พริกขี้หนู  กะปิแบบหยาบหรือที่เราเรียกกะปิเค็มไว้ใส่แกง  แค่นี้แหละ



น้ำพริกแม่เก๋กับน้ำพริกอีเก๋  คือน้ำพริกเดียวกัน  ผมเป็นคนพูดจาสุภาพจึงเรียกน้ำพริกแม่เก๋มาตลอด

น้ำพริกแม่เก๋  เป็นน้ำพริกของทางเหนือ  ว่ากันว่าน้ำพริกใดก็ตามที่มีส่วนผสมของมะเขือขื่นสด ๆ
แต่จะตำแบบใดก็แล้วแต่  เขาจะเรียกน้ำพริกแม่เก๋  ซึ่งก็แล้วแต่แต่ละท้องถิ่นจะนิยมตำแบบไหน

มะเขือ  ซอยเป็นชิ้นเล็ก ๆ  ผมแพ้มะเขือขื่นเลยเลี่ยงมาใช้มะเขือกรอบแทน



มะนาวเตรียมอย่างเยอะเลย  น้ำพริกอย่างที่ผมจะตำ  บางครั้งเราก็เรียกน้ำพริกส้ม   เรียกตามรสคือจะมีรสเปรี้ยวมาก ๆ



โขลกทั้งหมดจนแหลกละเอียด เข้ากันเป็นอย่างดี  กะปิต้องใช้อย่างที่ผมบอกเท่านั้น  อย่าไปคิดว่าถ้าเราใช้
กะปิดี ที่เขาใช้ตำน้ำพริกกะปิมาใช้แทน   มันจะไม่ใช่รสออริจิ  ผมเคยทำแล้ว  กินไม่อร่อยเลย



บีบมะนาวลงคลุกปรุงให้เปรี้ยวจิ๊ด ตามด้วยเผ็ดและเค็มตามมา



น้ำพริกครกนี้ตักใส่หม้อได้ไม่น้อย  เย็น ๆ ค่อยไปหาผักจากตลาดมาแนมก็อร่อยเด็ดแล้ว



มีหมูทอด หรือไก่ย่างสักขา  ใครมาถามเอาอะไรแลก  ต้องคิดหนักแน่ ๆ



ยังไม่จบครับ  แค่ม้วนแรกเท่านั้นมันมีความชุลมุนวุ่นวายตามมาอีกเยอะ  เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง

---