ไม่รู้ว่ามีใครเคยอ่านต้นฉบับภาษาญี่ปุ่นหรือเปล่า แต่ผมอ่านฉบับลิขสิทธิ์ของเซนชูแล้วมึนกับรูปประโยค + การขยายความมาก
ไม่แน่ใจว่าประโยคที่ไม่ลื่นไหลเหล่านี้เกิดจากกระบวนการแปลที่ไม่สละสลวย หรือเป็นต้นฉบับที่จงใจเขียนเยิ่นเย้ออินดี้ขนาดนี้กันแน่
อ่านได้สามสิบหน้า เหนื่อยครับ บางทีต้องวนกลับมาอ่านทวนประโยคเดิมอีกรอบว่ามันพูดถึงอะไรกันแน่ทำไมชอบใช้คำ/สำนวนอ้อมโลกจัง
แถมเนื้อเรื่องเอื่อยๆ ชวนง่วงอีก. ไม่รู้จะอ่านจบเมื่อไรเลย