ฝ่ายว่านางผีเสื้อก็เชื่อถือ            คิดว่าชื่อสจริตพิสมัย
จึงตอบว่าถ้ากระนั้นฉันจะไป            อยู่เขาใหญ่ในป่าพนาวัน
พระโฉมยงจงอยู่ในคูหา                 เลี้ยงรักษาลูกน้อยคอยหม่อมฉัน
จะอดใจให้เหมือนคำที่รำพรรณ        ถ้วนสามวันก็จะมาอย่าอาวรณ์
แล้ววันทาลาองค์พระทรงโฉม         ปลอบประโลมลูกแก้วแล้วสั่งสอน
อย่าแข็งนักรักตัวกลัวบิดร             แม้นไม่นอนมารดาจะมาตี ฯ
     สินสมุทรสุดแสนสงสารแม่        ด้วยรู้แน่ว่าบิดาจะพาหนี
ให้ห่วงหลังกังวลด้วยชนนี             เจ้าโศกีกราบก้มบังคมคัล
บิดาดูรู้แจ้งจึงแกล้งห้าม             จะวอนตามเขาไปไยในไพรสัณฑ์
อยู่เป่าปีตีเกราะเสนาะครัน             แล้วรับขวัญลูกน้อยกลอยฤไทย

      ขอบคุณมากมากค่ะ🙏🙏🙏🙏