http://ppantip.com/topic/30477370   บทนำ

  http://ppantip.com/topic/30478861  ตอนที่1

http://ppantip.com/topic/30495064    ตอนที่2



   ตอนที่3  ต่อรอง

ติดตามนิยายของนอท์นาก่อนได้ที่

http://www.hongsamut.com/readniyai.php?niyaiid=3463  รหัสรักลุ้นวิวาห์ NC 18+

หรือที่

http://my.dek-d.com/bearguuzaa/writer/view.php?id=956892  ลงที่เว็บเด็กดีปรับบทไม่หวือหวาแล้วครับ



กานต์แก้วมาพบอคินตามเวลานัด ชายหนุ่มที่นอนเอกเขนกอย่างสบายใจบนเปลผ้าสีสันฉูดฉาดริมขอบสระว่ายน้ำรูปทรงประหลาด ขยับสายตาไปยังคนที่ยืนเกร็งๆ แล้วก็ต้องขมวดคิ้วมุ่นไม่สบอารมณ์

“อะไรของเธอ ฉันบอกให้ใส่ชุดคลุมหรือไงฮะ”
หญิงสาวอ้ำๆอึ้งๆก่อนจะตอบแก้เก้อ “ก็…ก็มันหวิวๆยังไงไม่รู้น่ะค่ะ”
“หวิว” เขาทวนคำ ก่อนจะเข้าใจในความหมาย
“งั้นตอนนี้ก็ถอดได้แล้วสิ” อคินว่า พยักหน้ากำชับ

กานต์แก้วตัดสินใจอยู่นานสองนานก่อนจะละเสื้อคลุมนั้นแล้ววางพาดกับขอบเปลอีกตัว หญิงสาวในชุดว่ายน้ำรัดรูปเผยให้เห็นสัดส่วนโค้งเว้ากลมกลึงน่าพิศเพลินเสน่หา อคินเผลอสะกดมองร่างบางอย่างลืมตัว รีบวกกลับมาให้เป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง
“เธอว่ายน้ำเป็นรึเปล่า” เขาถามหยั่งเชิง
“พอได้ค่ะ” กานต์แก้วตอบไปตามตรง แล้วรีบฉวยลงสระอย่างทันที
“แล้วใครบอกให้เธอลงก่อนฉัน ฮะ!!” อคินแกล้งตวาดใส่ อีกฝ่ายรีบทำหน้าสำนึกผิด
“ขอโทษค่ะ” กานต์แก้วทำท่าจะปีนขอบสระ แต่ถูกชายหนุ่มที่ยืนจังก้าเท้าสะเอวอยู่ชิงท้วงเอาไว้
“อ้าว…แล้วนี่ใครสั่งให้ขึ้นมาไม่ทราบ”

“แล้วตกลงจะให้ขึ้นหรือให้ลงล่ะคะ เอาให้แน่!” กานต์แก้วตะคอกใส่หนุ่มซุปตาร์อย่างลืมตัว
คนตรงหน้าตกใจเล็กน้อยที่จู่ๆก็ถูกหญิงสาวตะคอก แต่เพียงเสี้ยววินาทีเขาก็เผยยิ้มยะเยือกจากริมฝีปากหยักได้รูป แล้ววาดขาลงสระน้ำทันใด
เพียงสองสามก้าวก็ถึงอีกคนจนร่างกายแทบจะเบียดชิดติดกัน

“เมื่อกี้เธอกล้าตะคอกใส่ฉันงั้นเหรอ” น้ำเสียงเรียบแต่แฝงด้วยอำนาจ หญิงสาวเหมือนกำลังถูกบีบร่างให้แหลกละเอียดด้วยสายตาคู่คมของหนุ่มตรงหน้า จนต้องผงะถอยหนี แต่…ถูกอีกฝ่าย ฉวยคล้องเอวกลมกลึงแล้วกดด้วยแรงมหาศาลจนร่างบางขยับเบียดแน่นกับกายหนุ่ม
“ฉันถามว่าเมื่อกี้เธอตะคอกใส่ฉันรึไง” เขาถาม ขณะที่ใบหน้าเริ่มขยับใกล้แก้มเนียนของหญิงสาวเข้ามาเรื่อยๆ

ลมหายใจอุ่นๆรดใส่ใบหน้าของกานต์แก้วจนเจ้าตัวถึงกับร้อนผ่าว จังหวะการเต้นของหัวใจเริ่มสั่นระรัวเร็วดิกจนแทบจะควบคุมการทรงตัวไม่อยู่
ความเงียบสงบท่ามกลางผืนน้ำใสที่มีขอบเขตจำกัด กำลังก่ออารมณ์พลุ่งพล่านของชายหนุ่ม เริ่มมีปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณของ แมลงปีกทรงเสน่ห์

อคินกระชับคางเรียวของสาวเจ้าให้ขยับมาตรงหน้า แล้วโน้มริมฝีปากได้รูปเข้าหา เพื่อจะลิ้มลองความหวานหอมจากกลีบปากสีชมพูของหญิงสาว
“จำเอาไว้กฎข้อที่5ห้ามแสดงอาการไม่พอใจใดๆทั้งสิ้น”เขาบอกอย่างแผ่วเบา แต่ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้ประกบริมฝีปากแนบแน่น
ก้องกล้าน้องชายตัวแสบที่มาพร้อมกับห่วงลมลายการ์ตูน ก็วิ่งแจ้นเข้ามาพร้อมกับส่งเสียงดัง บดบังอารมณ์พลุ่งพล่านในตัวชายหนุ่มเสียสิ้น
เขาผละจากหญิงสาวทำทองไม่รู้ร้อน ก่อนที่เด็กชายร่างป้อมจะกระโดดลงจนกระแสน้ำสาดกระเซ็นไปทั่วบริเวณ

“เย้ๆหนุกจังเลยที่ทำงานของพี่แก้วเนี่ย อยู่นานๆนะครับก้องช้อบชอบ” เด็กชายก้องบอกกับพี่สาวอย่างร่าเริงแจ่มใส โดยหารู้ไม่ว่ากานต์แก้วแอบทอดส่งสายตาเศร้าคล้ายกับปลงในชีวิต
เด็กน้อยกวักน้ำแยกตัวห่างออกไป อคินเลยขยับเข้ามาใกล้หญิงสาวอีกครั้ง
“กฎย่อมเป็นกฎยังไงเธอก็ต้องโดนทำโทษ”
“กะ แก้วขออะไรสักอย่างได้ไหมคะ”
“เรื่องอะไร”
“แข่งกันว่ายน้ำค่ะ ถ้าแก้วชนะบทลงโทษวันนี้แก้วขอได้ไหมคะ”
“นี่เธอกล้าต่อรองฉันงั้นเหรอ” ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม
“แก้วไม่บังอาจหรอกค่ะ แต่ผู้ชายอย่างคุณอคินมีหรือคะที่จะไม่กล้ารับปาก” กานต์แก้วบอกน้ำเสียงเรียบ แต่แฝงด้วยความท้าทาย
“นี่เธอ…ก็ได้ถ้าฉันชนะ ฉันจะลงโทษเป็นสามเท่า!!” เขาตอบใบหน้าคมคายฉายแววมาดมั่น
“งั้นเริ่มตรงขอบสระนี้ละกันค่ะ ใครถึงฝั่งนู้นก่อนคนนั้นชนะ” สิ้นคำหญิงสาว ชายหนุ่มก็แค่นยิ้มเยาะอีกฝ่าย
มีหรือที่คนอย่างอคินจะเอาชนะผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างกานต์แก้วไม่ได้ ฮึ….คืนนี้จะลงโทษให้หนักเชียว….