วิกฤติการณ์ความสับสนวุ่นวาย  นอกจาก   เกิดจาก ความเห็นที่แตกต่างระหว่าง ฝ่าย นิติบัญญัติ  และฝ่ายตุลาการ  และภาคการเมืองแล้ว     ยังเสริมด้วยการเรียกร้องของภาค ประชาชน ที่เริ่มมีการ เคลื่อนไหวในปัญหาปากท้องขึ้นอีกด้วย
    
นับได้ว่า การเคลื่อนไหว ของภาคเอกชน ชนบทนี้   เป็นการเคลื่อนไหวบริสุทธิ์  
  ไม่ใช่การเคลื่อนไหวทางการเมือง    เพราะข้อเรียกร้องเป็น เรื่องที่เกี่ยวกับที่อยู่อาศัย    ที่ดินทำกิน และสาธารณูปโภค  
เรียกร้องรัฐบาลให้รีบดำเนินการตามกฏเกณฑ์ ที่มีกำหนดไว้แล้ว      ไม่ได้ไล่รัฐบาล
    เห็นกันทั่ว ๆไปว่า เกือบ 2 ปี  รัฐบาลภายใต้การนำของ น.ส.ยิ่งลักษณ์   ชินวัตร  นายกฯ แสนสวย  
ปัญหาปากท้องในประเทศเพิ่มมากขึ้น ๆ เรื่อย ๆ  ทั้งเรื่องที่ดินทำกิน  ปัญหาถูกเลิกจ้าง  ภัยแล้ง   ของแพง ฯลฯ  
ทุกปัญหาไม่ได้รับการดูแลแก้ไข   คณะรัฐบาลมุ่งไปที่การแก้ไขปัญหา การเมือง   เป็นหลัก  
สร้างความอึดอัด ให้แก่ ประชาชน   ซึ่งจะสะสมเป็นความคับแค้นใจ  
สุดท้ายปฏิกิริยา ที่แสดงออกมา  จากภาคประชาชนชนบทอาจจะรุนแรงขึ้นได้