ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า รู้สึกผิดกับคนๆนึงมากๆที่เผลอไปทำร้ายเค้า เดินออกมาจากชีวิตเค้ามา ทั้งๆที่เค้าก็ดีแสนดี ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆ แต่เชื่อว่าคนเรามีความรู้สึกจะสั้นจะยาว ถ้าทำให้คนอื่นเสียใจมันก็ผิดทั้งนั้น เขาดีทุกอย่าง เริ่มต้นคุยกัน นิสัยมันใช่เลย ฝากฝังอนาคตไว้ด้วยกัน แต่พอเราได้เรียนรู้ นิสัยคล้ายกันนะ แต่ความชอบต่างกัน วิถีชีวิตการกินอยู่ต่างกันมาก และด้วยความที่เราบ้างาน ทำให้เกิดปัญหาบ่อยครั้ง เค้าก็ขอโทษตลอด เป็นฝ่ายยอมมาตลอด แต่เราเองที่คิดว่าเราคงไม่เหมาะกับคนๆนี้ เพราะบางอย่างมันต่างกันมากเกิน ก็เลยเลือกที่จะเดินออกมา ก่อนที่อะไรมันจะสายเกินแก้ ถ้าเรายังฝืนคบเพราะความรู้สึกสงสาร มันก็ไม่แฟร์กับใครทั้งสิ้นเลยเพราะมันไม่ได้มาจากใจ อยากจะขอโทษ ไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหนมาแทนความรู้สึกผิดนี้ได้ แต่ถ้ายังฝืนคบต่อไป ก็เหมือนยิ่งทำร้ายเค้ามากขึ้น ทุกข์ใจแต่เราคิดว่าทางเลือกนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุดที่จะจบปัญหานี้