สวัสดีค่ะ อยากแชร์ประสบการณ์ความรัก ครั้งนึงในชีวิตของเรา เรื่องมันยาวแต่ขอสรุปสั้นๆ นะคะ
เราได้รักกับคนๆนึง และเขาก็รักเรา เราสองคนรักกัน แต่เหมือนจะมีความทุกข์มากกว่า และเป็นเราที่สร้างแต่ความไม่สบายใจให้เขา
เขาทุ่มเทกับเรามาก เขารักเรามานาน เรารู้สึกได้ แต่เราเป็นคนทำลายทุกอย่างพัง เรารู้สึกผิดหวังกับตัวเอง เป็นคนเฮิร์ท ทั้งๆที่ทำเขาเจ็บ
เขาไม่ทนแล้วค่ะ เราทำร้ายจิตใจเขาเกินไป ทำไมเราไม่ประคองความรักครั้งนี้ให้ดี เราเสียใจ และ เสียดาย ที่เจอคนดีดี ที่ทุ่มเทให้เราขนาดนี้
ทำไมเราไม่เห็นค่า พอเขาไปจากเรา เพราะ ทนความเจ็บไม่ไหวเราเพิ่งมาคิดได้ว่าตอนที่มีกันอยู่ควรทำให้เขามีความสุข
แรกๆทุกอย่างก็ดีนะคะ หรือเพราะนิสัยเราไม่ดีเอง คบไปเรื่อยๆเราก็ไม่ใส่ใจความรู้สึกเขา เราเหมือนแฟนที่ให้ความสุขได้1 ให้ความทุกข์ไป10 ใครก็ไม่อยากอยู่ด้วย มีใครเป็นแบบเรามั้ย
อยากระบายมากค่ะ ทำไมเราถึงพลาดสิ่งดีดีเพราะตัวเองทำเองได้ขนาดนี้