2 ปีแล้วที่อยู่คนเดียว

ผมเลิกกับแฟนมาสองปีแล้ว อยู่ตัวคนเดียวมาตลอด ไปไหนมาไหน ทำอะไรคนเดียว ที่ผ่านมาก็ได้รู้จัก ได้คุยกับใครต่อใครก็เยอะ แต่สุดท้ายก็ไปด้วยกันไม่ได้ ด้วยเหตุผล และอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ลงตัว ก็ยังคิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่าวัยรุ่นหาเมื่อไหร่ก็ได้ ชีวิตยังอีกยาวไกล แต่ก็ยังใช้ชีวิตมาเรื่อยๆ ยังเชื่อเสมอว่าต้องเจอกับความสุขสักวัน จนวันนี้ผมเรียนจบ ชีวิตก็ยังต้องเดินหน้าหางานหาการทำ จนไม่มีเวลาที่จะไปสนใจใคร คุยกับใครเลย ไม่มีโอกาสได้เจอใครเลย อยู่ในสังคมการทำงาน บางเวลาก็อยากมีใครสักคน อยากมีคนคุยด้วย อยากมีกำลังใจจากคนข้างๆ เวลาที่เราเหนื่อย ท้อแท้ มองไปทางไหนก็มีแต่มือถือ คอม ทีวี เสียงเพลง ที่อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเป็นเพื่อนกัน เหงามากๆ ครับ แต่ทำไงได้ เราเกิดมาแล้ว ยังมีลมหายใจ ยังไงก็ต้องอยู่และทำหน้าที่ของเราต่อไปให้ดีที่สุดใช่ไหมครับ
          อยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้างไหม อยากขอกำลังใจจากเพื่อนๆ ทำไมผู้ชายที่ซื่อสัตย์ รักเดียว ใจเดียว เอาใจใส่ทุ่มเทให้กับความรัก ถึงต้องมามีชีวิตแบบนี้ แต่คนที่เดินจากไปมีความสุข สมหวัง ยิ้มร่าเริง สนุกสนาน บางครั้งมันก็น้อยใจกับโชคชะตานะ
          เพื่อนๆ คนไหนมีประสบการณ์ มาแชร์กันหน่อยนะ หรือคนไหนเป็นเหมือนผมตอนนี้ ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนครับ ผ่านมันไปให้ได้ ผมเองก็ไม่นึกว่าจะผ่านเรื่องราวเหล่านั้นมาได้ คิดย้อนกลับไปถึงวันเก่าๆ มันเจ็บปวดแสนสาหัส ชีวิตหมดสิ้นทุกอย่าง ไม่มีแม้แต่กำลังจะลุกขึ้นมาสู้ใหม่ แต่วันนี้ผมก็ผ่านมันมาได้ ผมเชื่อว่าสักวันจะต้องเป็นวันของเราบ้าง โชคดีกับชีวิต โชคดีกับความรักครับ
          สุดท้ายที่ชีวิตมีอยู่ตอนนี้ ก็คือความเหงา กับกำลังใจ และความหวัง หวังว่าสักวันจะมีคนดีๆ เดินผ่านเข้ามาเข้ามาในชีวิตของผม

via Pantip Talk

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
เย็นไว้ครับ...
  ผม 52 แล้ว ก็อยู่คนเดียวครับ
ไม่มีญาติให้ไปหาด้วย เป็นลูกคนเดียว
ครับ แถมพ่อก็เป็นลูกคนเดียว ปู่ก็ด้วย
เป็นว่า นามสกุลนี้ มี ผม พ่อและแม่
สามคนเท่านั้น แต่ผมไม่ได้อยู่กับท่าน
มาตั้งแต่อายุ 14
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่