พ่อกลับมาบ้านครั้งนี้พร้อมกับการต้องรับมือกับมะเร็งตัวร้าย เราอธิบายเกี่ยวกับตัวโรคทุกอย่างให้พ่อฟัง อาการที่พ่อเป็นแบบหมดทุกอย่างเลยค่ะ  รวมถึงเรื่องการรักษาแบบประคับประคอง เพื่อไม่ให้พ่อต้องกังวลเกี่ยวกับอาการต่างๆที่จะเกิดขึ้น จะได้บรรเทาอาการต่างๆลงได้  และเน้นความต้องการของพ่อเป็นหลัก เพราะการดำเนินของโรคที่เป็นมากขึ้น อาจรวมถึงระยะเวลาที่เริ่มน้อยลงด้วยค่ะ  คงต้องยอมรับความจริงว่าไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงได้ เราเองก็เช่นกันที่จะต้องทำความเข้าใจกับอาการที่เกิดขึ้นกับพ่อ ทั้งอาการปวด อ่อนเพลีย ไม่มีแรง รับประทานอาหารได้น้อย ท้องผูก เหนื่อย หายใจไม่สะดวก รวมถึงอาการติดเชื้อที่จะเกิดขึ้นได้อีกตลอดเวลา

                ซึ่งเราเองจำเป็นต้องเข้มแข็งทั้งร่างกายและจิตใจ เพราะถ้าป่วยก็จะดูแลพ่อไม่ได้ ซึ่งจริงๆแล้วพ่อเองอาจจะทำใจยอมรับได้นานแล้ว แต่เป็นพวกเราเองที่ยังรับไม่ได้และกลัวกันเองมากกว่า ซึ่งพ่อเองโชคดีมากค่ะ ที่ได้รับรักษาการประคับประคองที่ รพ.ศูนย์แห่งนี้ เราเองก็เช่นกันที่ได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี ทุกๆครั้งที่เราไปรับยาของพ่อ นอกจากอาการของพ่อที่ไม่สุขสบายแล้ว คุณหมอ เจ้าหน้าที่และพี่พยาบาลที่นี่ ยังคอยถามเราในทุกๆครั้งว่าเราเองเป็นอย่างไรบ้าง ต้องดูแลตัวเองบ้างนะ ซึ่งเราขอขอบคุณไว้ตรงนี้เลยค่ะ เพราะเป็นคำถามสั้นๆที่ทำให้เรามีกำลังใจมากทีเดียวค่ะ
   
              ครั้งนี้พ่อเองก็ได้รับยาเป็นแผ่นแปะผิวหนังร่วมด้วยแล้วค่ะ เราแจ้งคุณหมอไปว่าพ่อมีอาการปวดมาก เราเองก็ขอแค่ให้พ่อบรรเทาอาการปวดลงบ้าง ซึ่งจะให้ไม่มีอาการปวดเลยคงจะเป็นไปไม่ได้ค่ะ พ่อเองก็ทานน้อยแล้วค่ะ ทานอาหารได้ดีแค่ช่วงเช้า เราจะกังวลใจเรื่องพ่อไม่ค่อยทานกลัวไม่มีแรง แต่ก็ได้คำแนะนำจากทางคลินิก ว่าให้แบ่งอาหารเป็นมื้อย่อยๆ อาหารอ่อนๆและย่อยง่ายๆ  และเอาที่พ่อสบายตัวที่สุด ตอนนี้เราก็ไม่ได้บังคับให้พ่อทานเยอะๆแล้ว  ซึ่งเราเองก็ต้องเรียนรู้และปรับตัวไปกับพ่อด้วย  เราจะได้ดูแลพ่อได้ถูกวิธี เพราะการรับมือกับมะเร็งตัวร้ายนี่หนักจริงๆค่ะ  

             ประคับประคองไปด้วยกันนะพ่อ คำถามจากผู้ป่วยเยอะเหลือเกิน พ่อน่าจะเป็นคนตลกแหละ  ฝากติดตามกันต่อ Ep.9 ด้วยนะคะ