เรามีอาการเครียดและวิตกกังวลในระดับที่ส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวันมาเกือบ 3 ปีแล้วค่ะ ระยะหลังเริ่มหลีกเลี่ยงการเข้าสังคมมากขึ้น เพื่อนนัดเจอก็พยายามเลี่ยงตลอด ปัจจุบันรู้สึกเหงา แต่ก็ไม่อยากเข้าสังคม เริ่มรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง พยายามอดทนและเยียวยาอาการของตัวเองให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้... เพียงเพื่อจะได้ไม่ต้องไปพบ "จิตแพทย์"

วันนี้เรารู้สึกเหนื่อยเหลือเกินค่ะ รู้สึกโดดเดี่ยว ทั้งที่พยายามเข้มแข็ง ต่อสู้กับอาการวิตกกังวลของตนเองมาตลอด ความคิดอยากไปหาจิตแพทย์มีมากขึ้นทุกที แต่ก็กลัวว่าไปหาแล้วจะต้องทานยาจนติดยา เหตุผลที่เราไม่กล้าไปหาจิตแพทย์มีดังนี้ค่ะ

1. การทานยาจิตเวชเพื่อระงับความกลัว ความตื่นเต้น หรือความวิตกกังวล ส่งผลให้ไม่สามารถเรียนรู้การแก้ปัญหาในสถานการณ์ที่ทำให้เกิดปัญหาได้ การทานยาเป็นเพียงการแก้ปัญหาในระยะสั้นเท่านั้น
2. เกิดภาวะติดยา ต้องพึ่งพายาตลอด ทั้งยังเกิดผลข้างเคียงตามมามากมาย ถ้าเป็นไปได้ จึงไม่ควรทานยาโดยไม่จำเป็น


อยากขอความเห็นเพื่อนๆ ว่าเราควรทำอย่างไร ควรไปพบจิตแพทย์ดีหรือไม่คะ ได้โปรดช่วยชี้แนะเราด้วยเถิดค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน

ขอขอบคุณในน้ำใจจากทุกความเห็นค่ะ ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ