เรื่องพันหนึ่งอาหรับราตรี มันมีแปลมาหลายภาษาหลายเวอร์ชั่นค่ะ ของออริจินอลก็จะโหดนิดนึง
เอาบางเรื่องที่เราจำได้คร่าวๆแล้วกันนะ ..แอบยาว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อาลีบาบากับโจรสี่สิบคน-
นายอ.เป็นพ่อค้าจนๆ แต่มีพี่ชายเป็นพ่อค้าที่ร่ำรวยมากชื่อคาซิม วันหนึ่งนายอ.เดินหลงเข้าไปในป่า
จู่ๆก็มีกองโจรผ่านมา ดูท่าทางลับๆล่อ นายอ.จึงตัดสินใจตามไป
พอโจรไปถึงถ้ำหัวหน้าโจรก็พูดว่า "โอเพ่น เซซามี(ถ้าจำที่อูโกะคุงพูดว่า "จงเปิดออก โกม่า" ตอนที่ส่งอาลาดินได้ มันคือคำนี้เนี่ยแหล่ะ)"
หินที่ปิดเอาไว้ปากถ้ำก็เลื่อนเปิดออก ข้างในนั้นเป็นที่ซ่อนสมบัติล้ำค่ามากมายของพวกโจร

ทีนี้พอพวกโจรกลับไปกันหมด นายอ.เลยแอบเข้าไปในถ้ำโดยใช้คาถาที่ตนแอบได้ยินมา
และรีบโกยสมบัติกลับบ้านไปหาเมีย (ในเรื่องนายอ.มีเมียค่ะ) แล้วคาซิมก็ผิดสังเกตุที่จู่ๆน้องชายของตัวเองก็กลายเป็นเศรษฐี
เลยตะล่อมถามจนนายอ.ยอมบอกที่ซ่อนและคาถาเปิดถ้ำ

พอรู้แล้ว คาซิมก็รีบไปที่ถ้ำ แต่มัวแต่โลภมากเกินไปหน่อย จะเอาทุกสิ่งทุกอย่าง พวกโจรกลับมาเจอเลยฆ่าคาซิมตาย
และพอรู้ว่ามีคนเข้ามาในถ้ำได้ก็ตามไปสืบในเมือง โดยส่งลูกน้องไปหาตามบ้าน พอรู้ว่านายอ.อยู่หลังไหนก็จะเอาสีมาทาที่ประตูเป็นรูปกากบาท พอตกกลางคืนพวกโจรก็จะเผาบ้านหลังนั้นทิ้งซะ

ทีนี้..โมลเซียน่า เดิมเป็นทาสของคาซิม
พอพี่ชายตาย นายอ.ก็เลยเทคโอเวอร์บ้านเรือน ข้าวของ แล้วก็ทาสมา โมลเซียน่าเป็นหญิงทาสที่ฉลาดมาก พอกลับมาจากตลาดเห็นที่หน้าบ้านมีรอยขีดเลยนึกเอะใจ เอาสีมาทาประตูบ้านอื่นให้เหมือนกันหมดทุกหลัง สุดท้ายพวกโจรมาเลยงง สับสนว่าต้องเผาต้องปล้นบ้านหลังไหนกันแน่
สุดท้ายก็ต้องกลับไป นายอ.ก็เลยรอดตายเพราะหนูโมลแบบไม่รู้ตัว

พวกโจรไม่เข็ด คราวนี้หัวหน้าโจรปลอมตัวเป็นพ่อค้าขายน้ำมัน เอาโจรสี่สิบคนใส่มาในโอ่ง กะว่าพอตกกลางคืนก็จะออกมาจัดการ
หัวหน้าโจรก็ ทำทีว่าหาที่พักไม่ได้ นายอ.สงสารเลยให้มาพักข้างในบ้าน
ตกดึก นายอ.เกิดนึกอยากกินซุปขึ้นมา เลยสั่งหนูโมลให้ทำให้กิน แต่ว่าน้ำมันที่จะใช้จุดไฟมันหมด
หนูโมลเลยกะว่าจะไปเอามาจากโอ่งของพ่อค้าซักนิดหน่อย แต่ว่าพอเข้าไปใกล้แล้วเอามือเคาะโอ่งดู

พวกลูกน้องโจรนึกว่าหัวหน้ามาเลยถามว่า "ถึงเวลาแล้วหรือยัง?"
หนูโมลชะงัก และเอานิ้วบีบจมูกเลียนเสียงหัวหน้าโจร ตอบกลับไปว่า "ยังไม่ถึงเวลา"
แล้วก็วิ่งเข้าครัวไปต้มน้ำเดือด "เปิดผ้าใบที่ปิดโอ่งนิดนึง เอาน้ำเดือดกรอกเข้าไปจนพวกโจรตายหมดเกลี้ยงทั้งสี่สิบคน"
แล้วพอช่วยเจ้านายสำเร็จ หนูโมลก็กลับไปต้มซุปให้นายอ.ต่อ (จริงๆนะ)
พอดึกมากๆหัวหน้าโจรไปเช็คลูกน้อง พอพบว่าลูกน้องตายหมดก็สติแตกวิ่งหนีไป
นายอ.ก็โกรธโมลเซียน่า นึกว่าไปไล่แขก แต่พอหนูโมลเปิดไหให้ดู นายอ.ก็ตกใจมากและขอบคุณโมลเซียน่าที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้

ตอนท้ายๆ หัวหน้าโจรลงมาลุยเอง เข้ามาตีสนิทกับลูกชายของนายอ. และก็ได้รับเชิญให้มากินข้าวที่บ้าน
กะว่าพอเผลอๆก็จะฆ่าอาลีบาบาทิ้งซะ
..โมลเซียน่า ความจำดี จำหน้าหัวหน้าโจรได้ เลยขออนุญาตแสดงระบำมีดให้ดู นายอ.เห็นว่าน่าจะโชว์แขกได้เลยอนุญาต
พอแสดงเสร็จ ทุกคนก็ให้เงินเล็กๆน้อยๆตอบแทน พอหัวหน้าโจรก้มลงจะหยิบเงิน ก็โดนโมลเซียน่าเอามีดแทงหน้าอกตาย

นายอ.ตกใจ ดุด่าโมลเซียน่าใหญ่ แต่พอหนูโมลอธิบาย นายอ.ก็ซาบซึ้งที่ช่วยชีวิตตนเอาไว้
ตอนจบหนูโมลเลยได้แต่งงานกับลูกชายของอาลีบาบา (บางเวอร์ชั่นก็จะเปลี่ยนตอนจบให้มาแต่งกับนายอ.เพื่อความโรแมนติก)



ประมาณนี้ ..พิมพ์จนหมดแรง TT

ส่วนของซินแบดนี่ไม่ไหวจริงๆ..มีตั้ง 7 ตอน แนะนำให้ไปหาหนังสืออ่านเอาดีกว่า

.. แล้วก็ การที่คนแปลต่างกันบางทีชื่อตัวละครก็ไม่เหมือนกันด้วย
อย่างซินแบดนี่พอไปค้นหนังสือเก่าๆ มันเขียนว่า"สินบัท" นั่งเงิบอยู่นาน

โมลเซียน่า เล่มที่เคยอ่านก็แปลว่า มอร์เกียน่า( Morgiana)
ชื่อจูดัล อันที่จริงก็คือจูดาร์ (Judar)
สองคนนี้ชื่อเพี้ยนเพราะการออกเสียงแบบญี่ปุ่น
นอกนั้นก็มี เซเฮราซาด มาจาก "ชาห์ราซัด" โดวนีย่า มาจาก "ดุนยาซัด"
ยูนัน เป็นชื่อพระราชาแก่ๆในเรื่อง
จาฟาล กับ มัสรูล ตามเรื่องเป็นผู้ติดตามของกาหลิบ ฮารูน อัล-ราชิด ราชาแห่งนครแบกแดด
แล้วในเมไจก็ถูกโยกมาเป็นผู้ติดตามของซินแบดแทน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แถมกระทู้ เผื่ออยากอ่าน http://ppantip.com/topic/30131561