เมไจอาทิตย์ที่แล้วหยุดไป 1 อาทิตย์นะคะ
สปอยมาไวเช่นเดิม  
จากตอนที่แล้วที่คาดว่าหญิงเล็กน่าจะปักธงลุง
มาตอนนี้คนละอย่างเลยแฮะ 5555

มาเริ่มกันเลยนะคะ


จากตอนที่แล้วที่หญิงเล็กได้ขอบคุณลุงที่ทำให้โลกนั้นสงบสุข
ลุงได้คิดถึงคำพูดหญิงเล็กก่อนหน้านี้ที่ว่าอยากจะให้อภัยลุง ซินแบดที่ดูตกตะลึง
รวมทั้งผู้คนรอบห้องเองก็ดูตกตะลึงกับการที่หญิงเล็กเลือกตั้งใจที่จะออกจากสหพันธ์
และได้ยกหัวข้อเกี่ยวหนี้ที่เหลืออยู่ขึ้นมา ซึ่งหญิงเล็กบอกว่าตนเองจะทำการจ่ายหนี้ทั้งหมด


นอกเหนือจากนี้หัวข้ออื่นๆที่เหล่าผู้นำดูเหมือนจะสนใจคือ เรื่องที่เมื่ออาณาจักรเจิดจรัสออกจากสหพันธ์
แล้วบริษัทการค้าฟานฟาน เรื่องวงแหวนเวทย์เคลื่อนย้ายจะเป็นอย่างไร
มีผู้นำคนนึงได้ยกมือถามถึงเรื่องวงเวทย์เคลื่อนย้ายว่าจะสามารถติดตั้งที่ประเทศของตนได้หรือไม่ ซึ่งผู้นำคนอื่นๆก็ถามตามขึ้นมาด้วย


สถาการณ์นั้นดูเหมือนจะยิ่งปะทุขึ้น เมื่อมูได้กล่าวขึ้นว่า จะว่าไป...เรมกับอาณาเจิดจรัสเองก็เป็นผู้ร่วมธุรกิจการค้าเช่นเดียวกัน
และก็กำลังคิดเกี่ยวกับแหล่งธุรกิจแห่งใหม่ขึ้นมา ผู้ประกอบการค้าทั้งหลายเริ่มหูผึ่ง
แต่หญิงเล็กได้ทำการขัดขึ้นเสียก่อน

หญิงเล็กกล่าวขึ้นว่า ตอนนี้ถ้าทุกคนยังเชื่อมั่นในระบบของสหพันธ์ตอนนี้ว่าเป็นสิ่งที่น่ามหัศจรรย์ ซึ่งมันไม่สมบูรณ์แบบ
และนั่นก็ทำให้ได้รับผลกระทบจากการสูญเสียเนื่องจากการแข่งขันทางธุรกิจ
เนื่องจากไม่มีใครที่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาด สำหรับโลกนี้ นี่ก็เป็นความแตกต่างทางความคิดที่ดี (หญิงเล็กพูดกระทบลุงเต็มๆ)


ยามาโตะพูดขึ้นว่าทางคินะเองก็ออกจากสหพันธ์เช่นเดียวกัน และยังบอกให้ซินแบดลบชื่อของตนและฮาคุริว
ออกจากรายชื่อผู้ต้องหาที่เป็นที่ต้องการตัวซะที (โดยอ้างว่าที่พวกเขาพกโลหะนั้นก็เพื่อป้องกันตัวเท่านั้น 555)

จากนั้นทั้งสามคนก็ออกจากห้องไป มูได้สงสัยขึ้นมาว่าหญิงเล็กเป็นคนที่กล้าหาญขนาดนี้
จะไม่ดีกว่าหรอถ้าจะยังคงอยู่ในสหพันธ์ต่อไป หญิงเล็กเห็นด้วย แต่เธอก็ได้ทำในสิ่งที่ต้องทำไปแล้ว
มูกับยามาโตะถกเถียงกันเล็กน้อย หญิงเล็กก็เสริมขึ้นมาว่า จากที่อาลาดินพูดถึง มูน่ะเป็นคนขี้อาย
เพราะงั้นเมื่อเจอกันครั้งแรกก็เลยดูเหมือนเป็นคนเย็นชา (เริ่มชอบแก๊งทรีโอกลุ่มนี้แล้วแฮะ ไอ้เรามันคนขี้ชิปซะด้วยสิ 555)


ส่วนสิ่งที่ยามาโตะกำลังกังวลเกี่ยวกับซินแบดอยู่นั้น หญิงเล็กบอกว่าไม่เป็นไร อาลาดินและทุกคนจะต้องเกลี้ยกล่อมลุงได้แน่
และพูดถึงแผนของอัลบะที่จะทำกับลุง ดูเหมือนหญิงเล็กยังคงมีความหวังในตัวลุงอยู่บ้าง


พอลึกลงไปในความคิดของซินแบด ซินแบดได้แต่พึมพำอยู่คนเดียว เขาสงสัยในท่าทางของหญิงเล็ก
ว่าทำไมหญิงเล็กถึงได้กระทำในเส้นทางที่เป็นการทำลายสันติภาพ เมื่อพลังถูกกระจายไปมากขึ้น
การต่อสู้ปะทะกันก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นไปด้วย
คนที่มีประสบการณ์ในสงครามกลางเมืองอย่างหญิงเล็ก ก็น่าจะเข้าใจไม่ใช่หรอ
ลุงคิดว่า ถ้าตัวเค้ามีพลังนั้น เขาจะไม่ทำให้การต่อสู้เกิดขึ้นเด็ดขาด(เหมือนกับที่เกิดกับเรมและปัลเทเปีย)

นอกจากนี้ ลุงยังคงพูดว่าตัวเองนั้นมองเห็นโชคชะตา
และนับตั้งแต่อาลีบาบากลับมา ซินแบดก็เหมือนดูโมโหกับเรื่องเล็กๆน้อยๆได้ง่ายขึ้น
ลุงเคยถามถึงอาลาดินเกี่ยวกับการที่อาลาดินพูดว่า อาลีบาบาเองก็มองเห็นโชคชะตาเช่นเดียวกัน

ลุงคิดว่านั่นเป็นไปไม่ได้ อาลีบาบาเป็นเพียงแค่คนธรรมดาเท่านั้น และการที่อาลาดินพูดว่าทุกคนเอง
ก็สามารถเห็นโชคชะตาได้เพียงเล็กน้อยเช่นเดียวกัน ลุงคิดว่ามันผิด เพราะถ้าสิ่งที่ทุกคนเห็นเป็นความจริง
แล้วทำไมทุกคนถึงได้ทำเรื่องแต่ผิดพลาด ล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

อาลาดินพูดว่าซินแบดเองก็เป็นคนธรรมดาที่สามารถทำผิดพลาดได้เช่นเดียวกัน ซึ่งตัวซินแบดไม่ยอมรับเรื่องนั้น

เพราะตัวเค้าคือ ซินแบด ผู้ซึ่งเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า
ผู้ซึ่งมีดำรงในฐานะที่เทียบเคียงกับพระเจ้า ผู้เป็นคนที่พิเศษเหนือใคร
ถึงแม้ตอนนี้ตัวซินแบดจะไม่ได้ยินเสียงเดวิดอีกต่อไป แต่ตัวซินแบดเองก็คิดว่า
มันคงดูย้อนแย้งถ้าตัวเขาพึ่งสิ่งนั้น(เสียงเดวิด)มากเกินไป


ฉากตัดมาที่ห้องนอนของซินแบด ซินแบดพึมพำถึง การเป็นหนึ่งเดียว โชคชะตา

ซินแบดสงสัยว่า สำหรับโลกนี้ เขาคืออะไรกันแน่
มือของซินแบดสั่น ตะโกนเรียกร้องให้เดวิดตอบคำถามของเขามา



จากนั้นป้าก็ปรากฏกายขึ้น บอกว่ามีเรื่องด่วนอยากจะพูดคุยกับซินแบด

"นี่เป็นโอกาสสุดท้ายแล้วนะ ที่จะไปยังวิหารศักดิ์สิทธิ์"


คำโปรยตอนจบ ความมืดกำลังค่อยๆเข้ามาใกล้ซินแบดขึ้นเรื่อยๆ และสิ่งนั้นกำลังค่อยๆคืบคลานเข้ามา

ความรู้สึกหลังอ่าน
หญิงเล็กคนเดิม เพิ่มเติมความเจิดจรัสสส ช่วงนี้มาแรงมากลูกสาวช้านนน
แต่พักนี้พูดถึงอาลาดินบ่อยขึ้นนะ คุยกันบ่อยใช่มั้ยลูก =..=
เรื่องปมของลุง คือเคยคิดไว้ว่ามันน่าจะมีอะไรซักอย่างที่ทำให้ซินแบดที่แต่เดิมมั่นใจในความพิเศษของตัวเอง
ต้องชะงัก แต่นึกไม่ถึงว่าจะเป็นคำพูดของหญิงเล็ก (ไอ้เรานึกว่าหญิงเล็กจะปักธงลุงซะอีก แป่ววว)

ปมของภาคนี้หลักน่าจะเป็นเรื่องแนวความคิดของลุง เปรียบเทียบกับนายอ.และอาลาดิน
เกี่ยวกับการกระจายอำนาจ ว่าควรจะกระจายให้เท่าๆกันทุกคนเหมือนที่นายอ.ทำ
หรือควรจะกระจุกอยู่ในมือคนๆเดียวที่มีความเป็นผู้นำแบบที่ลุงคิด

ตรงนี้ก็จะดูกันต่อไปว่าอ.โอทากะจะเขียนออกมาในรูปแบบไหน
คำพูดที่โมกาเมตเคยพูดไว้กับอาลาดินที่ว่าอย่าได้เชื่อใจใครจนหมดหัวใจ
ต่อให้คนนั้นจะเหนือผู้อื่นแค่ไหน แต่ไม่มีใครที่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาด

น่าจะนำมาได้ใช้อีกครั้งเร็วๆนี้ล่ะ



**********************************มีอัพเดทเพิ่มเติมนะคะ*******************************

ครั้งนี้แปลค่อนข้างมึนๆ บางอันอ่านแล้วงงๆ หรืออยากเพิ่มเติมตรงไหนบอกได้นะคะ