ธรรมเนียมปฏิบัติของคนบ้านโคกอี่โด่ย
เมื่อลูกหลานบวชและลาสิกขาแล้วสิ่งที่ทิดสึกใหม่จะต้องทำคืออยู่รับใช้หลวงพี่เป็นสังการีวัดอีกสามวัน สามวันนี่หละครับที่ผมต้องกวาดถูศาลา ล้างห้องน้ำให้หลวงพี่ เป็นสามวันที่ผมเห็นอะไรดีๆเยอะครับ
ในวัดปกติใหญ่สุดต้องเป็นเจ้าอาวาสใช่ไหม๊ครับแต่วัดโคกอี่โด่ยใหญ่สุดต้องยายสีครับ
ยายสีเป็นคนเก่าแกดูแลรับใช้พระทั่วัดมานาน
เจ้าอาวาสมรณภาพไปแล้วหนึ่งรูปเปลี่ยนใหม่อีกหลายท่าน(ส่วนใหญ่จะย้ายวัดและลาสิกขา)แต่ยายสียังอยู่แกคุมวัดแบบเบ็ดเสร็จโดยมีป้าทองเป็นลูกคู่
ป้าทองเป็นเสื้อแดงตัวแม่ครับ ยิ่งแกผ่านสมรภูมิผ่านฟ้าและราชประสงค์มาแล้วคนยิ่งเกรงแกใหญ่ ถ้าใส่เสื้อสลิ่มและพรรคสีฟ้าไปวัดอย่าหวังเลยว่าจะได้พบเจ้าอาวาส อีกอย่างใครทำอะไรในวัดดูแล้วไม่งามตาแกจัดการหมด
ทิดใหม่อย่างผมแกก็ไม่เว้นครับ สามทุ่มผมลงวัดมาล้างห้องน้ำให้หลวงพี่
ตัวผมเปียกเลยถือโอกาสอาบน้ำต่อเลยทั้งๆที่ห้องน้ำโยมก็อยู่ข้างกันปมก็ไม่ไปอาบ(ขี้เกียจ)
ออกจากห้องน้ำมาจ๊ะเอ๋ป้าทอง แกบอกสั้นๆว่าอย่าทำอีก
ผมก็ไม่เถียงแกหรอกครับเพราะคนโคกอี่โด่ยถือผู้อาวุโสครับ
เรื่องเสื้อแดงเสื้อเหลือป้าทองแกเข้าขั้นโรคจิตครับเสพทีวีเสื้อแดงเป็นอาหารหลัก อ่านเว็ปเมเนเจอร์เป็นอาหารเสริม
แกบอกว่าจะรบต้องรู้เขารู้เรา (ผมไม่แน่ใจว่าแกแอบมาเล่นพันทิปหรือเปล่า)
ผมเคยเห็นแกปะทะคารมกับสาวสลิ่มไฮโซตอนผ้าป่าสามัคคีมาแล้ว แกร่ายยาวเป็นกิโลเมตร สลิ่มสาวโต้ตอบได้แค่ยายแก่ ยายปากปลาร้า แก่กะโหลกกะลา มือถือสากปากถือศีล ประโยคพวกนี้หละวนไปเวียนมาเป็นสิบครั้ง
ป้าทองแกเหนื่อแกก็หยุด แต่สลิ่มสาวไม่ยอมหยุด
เดือดร้อนหลวงพ่อหลวงพี่ต้องมาเคลียร์ให้ เรื่องถึงจบ.....
วีรกรรมป้าทองแกเยอะครับ
แต่คนโคกอี่โด่ยรักป้าทองทุกคน
ชีวิตป้าทอง เป็นคนแก่บ้านนอกธรรมดาๆ
เป็นขวัญใจชาวบ้าน
เป็นป้าทองที่ตั้งมั่นในความถูกต้องยุติธรรม
เป็นป้าทองที่ทิ้งเงินทองและสมบัติมากมายมอบให้วัด
ผมขอกราบงามๆคารวะดวงวิณญาญของป้าทองครับ
ปล.ผมยอมรับว่าขาผมแข็ง วิ่งหนีไม่ได้เมื่อเห็นป้าทองหน้าห้องน้ำหลวงพี่
ป้าทองน้อป้าทองเวลาผมบวชไม่ยอมมาหา
พอผมสึกปุ๊บมาทันที สีเหลืองก็แค่เครื่องแบบพระ แต่ใจผมนะแดงล้านเปอร์เซ็นต์
......เกี่ยวกับการเมืองหรือเปล่าไม่รู้แต่สิ่งที่รู้คือ...
ชีวิตคนสั้นนัก มีคนรักดีกว่าเป็นไหนๆ ทะเลาะกัน
เกลียดกันได้อะไร ยอมกันบ้างได้ไหม๊แม่แสนดี
แก่กะโหลกกะลา
เมื่อลูกหลานบวชและลาสิกขาแล้วสิ่งที่ทิดสึกใหม่จะต้องทำคืออยู่รับใช้หลวงพี่เป็นสังการีวัดอีกสามวัน สามวันนี่หละครับที่ผมต้องกวาดถูศาลา ล้างห้องน้ำให้หลวงพี่ เป็นสามวันที่ผมเห็นอะไรดีๆเยอะครับ
ในวัดปกติใหญ่สุดต้องเป็นเจ้าอาวาสใช่ไหม๊ครับแต่วัดโคกอี่โด่ยใหญ่สุดต้องยายสีครับ
ยายสีเป็นคนเก่าแกดูแลรับใช้พระทั่วัดมานาน
เจ้าอาวาสมรณภาพไปแล้วหนึ่งรูปเปลี่ยนใหม่อีกหลายท่าน(ส่วนใหญ่จะย้ายวัดและลาสิกขา)แต่ยายสียังอยู่แกคุมวัดแบบเบ็ดเสร็จโดยมีป้าทองเป็นลูกคู่
ป้าทองเป็นเสื้อแดงตัวแม่ครับ ยิ่งแกผ่านสมรภูมิผ่านฟ้าและราชประสงค์มาแล้วคนยิ่งเกรงแกใหญ่ ถ้าใส่เสื้อสลิ่มและพรรคสีฟ้าไปวัดอย่าหวังเลยว่าจะได้พบเจ้าอาวาส อีกอย่างใครทำอะไรในวัดดูแล้วไม่งามตาแกจัดการหมด
ทิดใหม่อย่างผมแกก็ไม่เว้นครับ สามทุ่มผมลงวัดมาล้างห้องน้ำให้หลวงพี่
ตัวผมเปียกเลยถือโอกาสอาบน้ำต่อเลยทั้งๆที่ห้องน้ำโยมก็อยู่ข้างกันปมก็ไม่ไปอาบ(ขี้เกียจ)
ออกจากห้องน้ำมาจ๊ะเอ๋ป้าทอง แกบอกสั้นๆว่าอย่าทำอีก
ผมก็ไม่เถียงแกหรอกครับเพราะคนโคกอี่โด่ยถือผู้อาวุโสครับ
เรื่องเสื้อแดงเสื้อเหลือป้าทองแกเข้าขั้นโรคจิตครับเสพทีวีเสื้อแดงเป็นอาหารหลัก อ่านเว็ปเมเนเจอร์เป็นอาหารเสริม
แกบอกว่าจะรบต้องรู้เขารู้เรา (ผมไม่แน่ใจว่าแกแอบมาเล่นพันทิปหรือเปล่า)
ผมเคยเห็นแกปะทะคารมกับสาวสลิ่มไฮโซตอนผ้าป่าสามัคคีมาแล้ว แกร่ายยาวเป็นกิโลเมตร สลิ่มสาวโต้ตอบได้แค่ยายแก่ ยายปากปลาร้า แก่กะโหลกกะลา มือถือสากปากถือศีล ประโยคพวกนี้หละวนไปเวียนมาเป็นสิบครั้ง
ป้าทองแกเหนื่อแกก็หยุด แต่สลิ่มสาวไม่ยอมหยุด
เดือดร้อนหลวงพ่อหลวงพี่ต้องมาเคลียร์ให้ เรื่องถึงจบ.....
วีรกรรมป้าทองแกเยอะครับ
แต่คนโคกอี่โด่ยรักป้าทองทุกคน
ชีวิตป้าทอง เป็นคนแก่บ้านนอกธรรมดาๆ
เป็นขวัญใจชาวบ้าน
เป็นป้าทองที่ตั้งมั่นในความถูกต้องยุติธรรม
เป็นป้าทองที่ทิ้งเงินทองและสมบัติมากมายมอบให้วัด
ผมขอกราบงามๆคารวะดวงวิณญาญของป้าทองครับ
ปล.ผมยอมรับว่าขาผมแข็ง วิ่งหนีไม่ได้เมื่อเห็นป้าทองหน้าห้องน้ำหลวงพี่
ป้าทองน้อป้าทองเวลาผมบวชไม่ยอมมาหา
พอผมสึกปุ๊บมาทันที สีเหลืองก็แค่เครื่องแบบพระ แต่ใจผมนะแดงล้านเปอร์เซ็นต์
......เกี่ยวกับการเมืองหรือเปล่าไม่รู้แต่สิ่งที่รู้คือ...
ชีวิตคนสั้นนัก มีคนรักดีกว่าเป็นไหนๆ ทะเลาะกัน
เกลียดกันได้อะไร ยอมกันบ้างได้ไหม๊แม่แสนดี