ไดอารี่ความคิดถึง (ตอน คาหนังคาเขา)

กระทู้สนทนา

.

หลังจากโดนยายของชมพู่จับได้คาหนังคาเขาเรื่องลงอ่างอาบน้ำ เธอกับน้องสาวก็ขอตัวกลับมาหาพี่ ๆ ที่บ้าน บอสกับน้องบีมเล่าเรื่องชวนหวาดเสียวให้พี่แป้งกับพี่ปาวฟัง ทั้งสองหัวเราะพวกเธอกันใหญ่

“ไค้ตั้วบ่ถืกแส่ใหญ่ติ๊ว” พี่ปาวพูดทั้งหัวเราะพวกเธอ

“เราบ่ได้ถือแส่มา เราย่างมายืนพิงประตูฮ่ายพวกน้องบีมซือ ๆ” น้องบีมสาธยายให้พี่ ๆ ทั้งสองฟังด้วยใบหน้าจริงจัง

“สมน้ำหน้า!” พี่แป้งซ้ำเติมพวกเธออีกคน ทว่าปนไปด้วยแววตาแห่งรอยยิ้ม

“ถ่ายอ่างช่วยชมพู่แล้วบอสพาอี่บีมมาเลย บ่กล้าฮอดย่างผ่านหน้าเฮือนเราน้อ ย่านเราฮ่าย บอสพาอี่บีมออกมางหลังเฮือน ถ่าเราเผลอบอสจับมืออี่บีมแล่นข้ามหนทางมาเลย ฮ่า” บอสเล่าเหตุการณ์หวาดเสียวให้พี่ ๆ ทั้งสองฟัง พวกเธอหัวเราะขณะเล่าเรื่องราว ถึงจะหวาดเสียวแต่รอดมาได้ มันก็กลายเป็นเรื่องตลก

ช่วงบ่ายบอสใช้เวลาเล่นกับพี่ ๆ ที่บ้านคุ้มใต้ โดยไม่หนีไปเล่นที่ไหนอีก เล่นขายของอยู่ลานดินหน้าบ้านบ้าง วิ่งเข้าไปดูโทรทัศน์กับพี่ ๆ บ้าง พอให้ผ่านพ้นไป แต่มันก็เบื่อเอามาก ๆ มันทำให้บอสพลันคิดถึงสองฝาแฝด อยากกลับบ้านขึ้นมาเสียดื้อ ๆ

อาทิตย์หน้าบอสจะไม่มากับพี่ ๆ ทั้งสองแล้ว บอสจะไปเล่นกับสองฝาแฝด กินข้าวเที่ยงกับย่าก็ได้ สุดท้ายบอสก็ต้านทานความคิดถึงทั้งสองคนนั้นไม่ไหว

“เอื้อยปาวจักโมงแล้ว” บอสเดินเข้าไปในบ้านถามพี่สาวคนโต พี่ปาวกับพี่แป้งและน้องบีมต่างนั่งดูโทรทัศน์กันอย่างไม่มีเบื่อ

พี่ปาวยกแขนซ้ายขึ้นดูนาฬิกาให้เธอ “บ่ายสอง เป็นหยัง” พี่ปาวถามกลับในเวลาเดียวกัน

“บอสเมือเด้อ บอสอยากเมือ” เธอไม่อ้อมค้อม พูดความประสงค์ออกไปตามตรง

“เมือจังใด จักนอยจังเมือ กาว่าอี่ยายมาตะบ้านเพิ่นจังเมือ อี่ตากะบ่ทันเอางัวเข้าคอกอยู่ เอื้อยบ่ได้ขอกุญแจอี่ยายไว้” พี่ปาวท่าจะไม่เห็นด้วยกับเธอ ไม่อยากให้กลับก่อนเวลา

“บอสอยากเมือ ปานหนิอี่ยายมาแล้วล่ะ ถ้าอี่ยายบ่ทันมา บอสไปเล่นถ่าอยู่เฮือนใหญ่นงค์กะได้” บอสเอาย่ามาอ้าง เธอก็คิดเช่นนั้นจริง ๆ เพราะที่อยากกลับบ้านเนื่องจากอยากไปหาสองฝาแฝด ถึงยายจะไม่ทันได้กลับจากร้องสรภัญญ์ ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเธอ แม้เข้าบ้านไม่ได้ก็ตาม

“แล้วแต่สั่น อยากเมือกะเมือโลด” บอสฉีกยิ้มเมื่อได้รับอนุญาตจากพี่สาว

“น้องบีมเมือนำเอื้อยบ่” บอสไม่ลืมชวนน้องสาวกลับไปด้วยกัน

“บ่!” น้องบีมปฏิเสธโดยไม่มีเยื่อใย

“แล้วแต่! บ่กะบ่ เมือคนเดียวกะได้ เอื้อยปาวกะได้ซ้อนสามนั่นแหล่ว ซ่อนอี่บีมเมือนำ” เธอไม่ได้แคร์เลยสักนิด “บอสเมือก่อนเด้อเอื้อยปาว” ก่อนกลับมิวายสั่งลาพี่ ๆ อีกรอบ พี่ปาวพยักหน้าให้ จากนั้นบอสก็เดินไปขึ้นควบจักรยาน ปั่นกลับบ้านคนเดียวด้วยความสุข

บอสปั่นจักรยานมาเรื่อย ๆ คิดอะไรเพลิน ๆ เรื่อยเปื่อย จนทำให้ลืมเลี้ยวซอยเข้าบ้าน ปั่นเลยซอยเข้าบ้านไปอย่างลืมตัว มารู้สึกตัวก็เลยมาไกลถึงบ้านยายบู่แล้ว “เอ้าอิหนิเลยทางเข้าเฮือนเสย!” บอสอุทานเบา ๆ แต่ก็ไม่ได้เลี้ยวรถกลับ ไหน ๆ ก็เลยทางเข้าบ้านมาแล้ว บอสจึงถือโอกาสปั่นจักรยานรอบหมู่บ้านเล่นเสียเลย ฆ่าเวลาแก้เบื่อ

บอสปั่นจักรยานเลยทางเข้าบ้านมาทางคุ้มเหนือ ผ่านบ้านจ๋อมก็ไม่คิดที่จะแวะหา ปั่นเลยบ้านของจ๋อมมาทางโรงเรียนประถม จากนั้นก็เลี้ยวไปสู่ถนนอีกเส้น หมู่บ้านของเธอมีถนนรอบหมู่บ้าน บอสปั่นมาเรื่อย ๆ ด้วยความใจเย็นมาถึงวัด เป็นฝั่งคุ้มหลังวัด ซึ่งมีถนนสามารถลัดเลาะเข้าบ้านของเธอได้ ได้ที่เป็นคุ้มหน้าวัด ชาวบ้านมักเรียกคุ้มประตูโขง แต่บอสไม่ทำ ปั่นเลยไปคุ้มใต้ต่ออีกรอบ

บอสปั่นเลยวัดมายังคุ้มใต้ หมู่บ้านของเธอใช้วัดเป็นตัวแบ่งเขตแดนระหว่างหมู่ 1 กับหมู่ 2 หรือคุ้มเหนือกับคุ้มใต้ คุ้มใต้คือหมู่ 1 ส่วนคุ้มเหนือคือหมู่ 2 บอสปั่นมาเรื่อย ๆ จนมาถึงถนนใหญ่ ผ่านบ้านครูเสมียน ถัดจากบ้านครูเสมียนก็เป็นบ้านป้าเดือน ลูกสาวคนโตของตา เห็นพี่น้อยลูกสาวของป้านั่งอยู่ที่แคร่หน้าบ้านกับเพื่อน ๆ

“อี่แห้งปั่นจักรยานมาตะไส อย่าสิเบิ่งรถแนล่ะ” พี่น้อยหลานสาวอีกคนของตาตะโกนถามเธอ

“บอสมาตะเล่น” บอสตะโกนตอบไปอย่างนั้น โกหกไปก่อนเพราะขี้เกียจตอบคำถามหลากหลาย จากนั้นบอสก็เลี้ยวรถมาตามถนนที่ปั่นมาจากบ้านพี่ปาวก่อนหน้านั้น คราวนี้บอสจะไม่ลืมเลี้ยวเข้าซอยแน่ ไม่นานบอสก็ปั่นจักรยานมาถึงปากซอยเข้าบ้าน แล้วก็ไม่ลืมเลี้ยวเข้าบ้าน ถึงจะเมื่อยทว่ามันสนุกที่สุด

มาถึงบ้านบอสจอดจักรยานไว้ใต้ชายคาเล้าข้าว จากนั้นก็เดินมานั่งไกวเปลเล่นอยู่คนเดียวที่หน้าบ้าน บรรยากาศเงียบเชียบ แว่บหนึ่งบอสนึกถึงรถตู้จับเด็ก แต่นั่นแหละ ถ้ามีคนแปลกหน้าเดินมา บอสจะรีบวิ่งไปหาย่าทันที ประตูทุกบานถูกล็อกใส่กุญแจเอาไว้หมด แม้กระทั่งประตูห้องน้ำด้านนอก

บรรยากาศภายในคุ้มมันช่างเงียบสงัดนัก แม่น้อยก็ไม่อยู่บ้าน ยายแดง ยายเหี้ยนก็ไม่มีใครอยู่สักคน ยายอ้วนก็ไปร้องสรภัญญ์ที่บ้านหนองฮีกับยาย บ้านติดกันไม่มีใครอยู่สักคน เห็นจะเป็นเพียงบ้านป้าสุ่มที่ยังอยู่ เพราะเป็นร้านค้า ไม่รู้ตนเองคิดผิดหรือคิดถูกที่ขอกลับก่อนเช่นนี้

มาถึงบ้านกลับไม่เป็นไปตามที่คิดเอาไว้ ก่อนจะมาบอสบอกกับตนเองว่า จะไปเล่นกับสองฝาแฝด พอมาถึงบ้านจริง ๆ มันกลับไม่อยากไปไหนเลย อยากเล่นที่บ้านรอยาย เล่นคนเดียวไม่เห็นจะเป็นอะไร สนุกได้เหมือนกัน ส่วนคำแก้ตัวบอสคิดเอาไว้แล้วหากยายกลับมาเจอเข้าพอดี

บอสเบื่อที่จะนั่งไกวเปล จึงคิดหาอะไรเล่นอีก ขายของคือสิ่งที่สามารถเล่นคนเดียวได้ เมื่อคิดได้ดังนั้น บอสจึงเดินดูรอบ ๆ บ้านเพื่อหากะลามะพร้าว ถ้วยชามแตกที่ยายเอาทิ้ง จอกไอศกรีม ช้อนโยเกิร์ต โชคดีที่ยังพอหาได้ จากนั้นบอสก็นำมาเล่นขายของคนเดียว สถานที่ที่บอสนั่งเล่นคือใต้ต้นมะยม นั่งคดดินเล่นอยู่คนเดียวเพียงลำพัง

บอสใช้เวลาเล่นขายของคนเดียวนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าไม่เบื่อเลย จนกระทั่งบอสปวดฉี่ขึ้นมา ไม่รู้อะไรดลใจทำให้บอสคิดว่าต้องปีนห้องน้ำ ทั้งที่จะเดินไปฉี่หลังบ้านก็ได้ ไม่มีใครมาเจออยู่แล้ว เพราะบ้านของเธอ ตาก่อกำแพงด้วยอิฐสูงท่วมหัวในส่วนทางหลังบ้าน ส่วนหน้าบ้านยายปลูกต้นชะอมเป็นรั้วแทน แต่เธอก็ไม่ยอมทำ คิดแต่เพียงว่าต้องปีนห้องน้ำเข้าไปฉี่ เธอปีนได้ เธอเคยปีนมาแล้ว เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงเดินไปที่ห้องน้ำ

ก่อนปีนบอสมองซ้ายมองขวาว่าไม่มีใครเห็นแน่ แต่ปัญหาคือ ไม่มีโต๊ะหรือเก้าอี้หรือครุถังมาให้ลองเหยียบเลย ครุถังยายก็เอาไปเก็บไว้ในบ้านหมด จะทำอย่างไรดี ฉี่ก็ปวดมากจนจะราดอยู่แล้ว แต่บอสก็ไม่จนปัญญา แหงนมองขื่อห้องน้ำ ประเมินความสูงด้วยสายตา เลยศีรษะไปนิดเดียวเท่านั้น เธอน่าจะกระโดดเกาะขื่อได้ล่ะน่า สิ้นความคิดบอกก็ลองกระโดดดู

บอสกระโดดหยอง ๆ ก็ไม่ถึงสักที มันสูงเอาเรื่อง สูงท่วมหัวตาได้ คลับคล้ายคลับคลาว่าจะคว้าถึง ก็ไม่ถึง เอื้อมมือเกาะไม่ได้ จนในที่สุดบอสก็ถอดใจ ล่าถอยจากการอยากปีนเข้าห้องน้ำ เมื่อปีนไม่ได้ก็แอบฉี่ข้าง ๆ ห้องน้ำเสียเลย ไม่มีใครมาเห็นอยู่แล้ว จากนั้นจึงกลับไปนั่งเล่นขายของคนเดียวต่อ

เล่นขายของพอเบื่อบอสก็เลิกเล่น ทว่ายังไม่เก็บอุปกรณ์ไปทิ้ง บอสวางมันไว้ที่เดิม ส่วนตนเองนั้นปีนต้นมะยมเล่น ตอนนี้มันออกลูกดกมาก ถึงจะเป็นมะยมเปรี้ยว บอสก็เคี้ยวกินแบบสด ๆ ได้ น้ำของมันกระเซ็นออกจากปาก รสของมันเปรี้ยวเข็ดฟันอย่างที่สุด พริกเกลือไม่มีเพราะเข้าบ้านไม่ได้ บอสก็ทนกินไปอย่างนั้น ลูกไหนสุกมันจะเป็นสีเหลือง ๆ ก็ยังพอหวานอมเปรี้ยว บอสนั่งกินมะยมชมวิวไปคนเดียวรอยาย แต่ยายก็ยังไม่กลับมาสักที

ขณะนี้บอสเห็นแม่น้อยกับพ่อจุ้มกลับมาจากนา กำลังขับรถมอเตอร์ไซค์วิ่งเข้าซอยมา บอสก็ยังไม่ลงไปทักทาย ยังคงนั่งบนต้นมะยมอยู่อย่างนั้น อีกทั้งแม่น้อยกับพ่อจุ้มก็มองไม่เห็นเธอบนต้นมะยมด้วย พวกเขาทั้งสองคนไม่สนใจจะมองมาบ้านของเธอด้วยซ้ำ จนในที่สุดบอสก็ปวดฉี่ขึ้นมาอีกรอบ

ป้าสุ่มอยู่บ้านบอสก็ไม่อยากไปขอเข้าห้องน้ำ แม้กระทั่งบ้านของย่าและของฝาแฝด บอสก็ไม่ยอมเดินไปขอใช้บริการ แต่บอสอยากปีนห้องน้ำตัวเองใช้มากกว่า มันท้าทายดี มันสนุก อีกทั้งสบายใจด้วย บอสคิดเช่นนั้น เธอยืนยันกับตัวเองหนักแน่นว่า รอบนี้ล่ะ ตนเองจะต้องปีนเข้าห้องน้ำได้สำเร็จ

บอสเดินไปยังด้านข้างห้องน้ำ มุมเดิมที่เดิมที่เคยปีนเมื่อคราวก่อนกับพี่บอล บอสแหงนมองบนขื่อ มันอยู่ไม่สูงมาก เธอต้องกระโดดคว้าได้ ขณะนั้นเธอนึกได้ว่ามีตั่ง หรือโต๊ะเตี้ย ๆ ที่ตาทำให้ยายไว้นั่งนึ่งข้าว เมื่อครู่เดินผ่านมาเห็นตั่งอยู่แว่บ ๆ บอสจึงเดินไปหยิบมาใช้ปีน

บอสหยิบตั่งมาวางแล้วขึ้นเหยียบ มันก็ยังไม่สูงพอที่จะเอื้อมมือไปถึงขื่อได้ แต่มันสามารถใช้เหยียบและกระโดดคว้าขื่อห้องน้ำได้ จากนั้นบอสก็กระโดดคว้าทันที ปรากฎว่าคว้าถึง

บอสเหยียบตั่งกระโดดเกาะขื่อห้องน้ำด้วยสองแขน จากนั้นก็ใช้เท้าค่อย ๆ ปีนไต่ขึ้นไปจนสำเร็จ เธอสามารถเข้าห้องน้ำได้แล้ว แขนถลอกเพราะโดนอิฐบล็อกบริเวณช่องขื่อข่วน เลือดซึมก็ไม่เป็นปัญหา คราวนี้เธอย้ำกับตนเองว่าห้ามล็อกกลอนด้านในเด็ดขาด ส่วนขากลับออกมาไม่ต้องเป็นห่วง เพราะมีอ่างน้ำให้เหยียบปีนออกมาได้สบาย

ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายเท่าไหร่ไม่แน่ใจ บอสนั่งเล่นในห้องน้ำอย่างสบายอารมณ์ พอใช้ห้องน้ำจนพอใจ ถึงเวลาที่ต้องปีนกลับออกมาแล้ว ก่อนกลับมิลืมหันไปมองที่กลอนห้องน้ำ พยักหน้ากับตนเองพร้อมย้ำว่า ‘กลอนไม่ได้ล็อก’ จากนั้นจึงเหยียบอ่างน้ำปีนกลับออกมา แต่โชคไม่ได้เข้าข้างเธอเลยสักนิด

ไม่ได้ปีนกลับออกมาปะทะกับยาย ไม่ได้ปีนกลับออกมาปะทะกับใคร แต่… ตอนปีนกลับออกมา บอสเล็งตำแหน่งกระโดดลงมาคลาดเคลื่อนจากจุดที่กะไว้ สองเท้าเหยียบเข้ากับท่อน้ำเข้าจัง ๆ มาตรวัดน้ำแตกเสียหาย จากนั้นหายนะก็มาเยือนบอสทันที เมื่อท่อแตกน้ำพุ่งกระจายไหลจากท่ออย่างแรง

ความหวาดกลัวพร้อมตกใจเข้ามาปะทะกัน มันจู่โจมขั้นขีดสุด บอสไม่รู้จะทำอย่างไร จะแก้ปัญหาอย่างไร ทำไมบอสต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ไม่น่าปีนเลย ไม่น่าพยายามปีนตั้งแต่แรก ไม่! บอสไม่น่าจะกลับมาคนเดียวก่อนเวลาอันควรเสียด้วยซ้ำ ไม่อย่างนั้นคงไม่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ความคิดมากกำลังต่อสู้กันในหัว

ความกลัวเข้าเกาะกุมจิตใจ กว่าตากับยายจะมา น้ำคงไหลท่วมบ้านไปหมด แล้วหลังจากนั้นจะโดนอะไร บอสกลัวและระแวงไปหมด หรือจะเดินไปบอกแม่น้อยดี จะแก้ตัวอย่างไรว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมท่อถึงแตก โอ้ย!!!! บอสสับสนไปหมด สุดท้ายบอสก็ทำเพียงวิ่งออกมาจากตรงนั้น มานั่งคิดมากที่แคร่หน้าบ้าน มองดูมวลน้ำที่กำลังไหลเจิ่งนองมาเป็นสายเล็ก ๆ

บอสนั่งจ้องมวลน้ำ ที่มันค่อย ๆ ไหลไปตามทางลาดชันอย่างใจสั่น อีกใจก็คิดหาทางออกเรื่องนี้ จะทำอย่างไรดี จะแก้ตัวอย่างไร จะปล่อยให้น้ำไหลเป็นทางเช่นนี้หรือ บอสได้แต่คิดและนั่งมองเงียบ ๆ

มวลน้ำมันค่อย ๆ ไหลผ่านเล้าข้าว ผ่านจักรยานของเธอที่จอดเอาไว้ใต้ชายคาเล้า ไหลไปสู่ถนน สุดท้ายมันก็ไหลผ่านหน้าบ้านแม่น้อยไป

“ฮ้วย!!! น้ำมาตะไสฮั่น น้ำไผล้นอ่างน้อ ไผลืมปิดน้ำ” ไม่นานบอสก็ได้ยินเสียงเอ็ดตะโรของแม่น้อย ทันทีที่แม่น้อยเห็นมวลน้ำนั้น แม่น้อยก็ออกจากบ้านเดินทวนสายน้ำมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ส่วนบอสนั่งเงียบ ๆ ที่แคร่เช่นเดิม “อี่บอสน้ำมาตะไสบอส มืงลืมปิดน้ำบ่ ฮือมาตะเฮือนยายอ้วน” แม้น้อยถาม

“ท่อน้ำแตก” บอสพูดเสียงเรียบ ลุกขึ้นยืนไม่สะทกสะท้านใด ๆ จะให้แก้ตัวอย่างไร เธอหาทางออกไม่ได้เลย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่