ร้อยจำเรียง เสียงพร่ำ อธิษฐาน
ขอบนบาน แด่สรวง ห้วงสวรรค์
ช่วยบัลดาล คู่สม ภิรมย์พลัน
ด้วยโศกศัลย์ ร้าวราน มานานปี

เพราะไร้คู่ สู่ขวัญ ที่หวานชื่น
ทุกวันคืน หมองหมางร้างสุขศรี
ทิวาช้ำ ค่ำนอนหนาว ร้าวฤดี
ไร้คนที่ อิงสม ภิรมย์ใจ

ขาดคู่สร้าง วางชิด สนิทแนบ
ฤทัยแทบ ย่อยยับ สิ้นดับขัย
ไม่อาจสม ชมชื่น ขื่นทรวงใน
ต้องวอนไท้ บวงสรวงปวงเทวา

ให้มอบรัก มาเรียง อยู่เคียงสอง
เป็นคู่ครอง ปองชื่น เสน่หา
ได้คลอเคล้า ภิรมย์ดั่งพรหมพา
ด้วยรักปรารถนา มิลาลอย

โอ้...อกเอ๋ย ชะตาข้าวอนเว้า
บูชาเทพ พระเจ้า คราเหงาหงอย
หวังสุขสันต์ เสียที ดั่งที่คอย
รักเคลื่อนคล้อย ลับหาย ไกลเส้นทาง

ขอเนื้อคู่ อ้วนล่ำ จ้ำหม้ำหุ่น
ไว้คอยหนุน ยามนอน แทนหมอนบ้าง
ล้างส้วมเป็น ซักผ้าได้ ไม่อายนาง
อยู่เคียงข้าง กายฉันนิรันดร์เทอญ..!ฯ
......(สาธุ) ****!!!!!

“สุนันยา”