จินตนาภาพฝัน กับจันทร์เจ้า
เหมือนมีเงา เกี่ยวก้อย คอยห่วงหา
เดินเคียงคู่ กันไป มิไกลตา
ดูคลื่นครา อิงซบ กระทบทราย
 
นวลละออง ฟองน้ำ เย็นฉ่ำชื่น
เมียงมองรื่น อารมณ์ สมดั่งหมาย
งามสะท้าน สะอ้านตา พาพริ้งพราย
ผ่องประกาย แสงจันทร์ ม่านราตรี
 
จมอยู่ใน ห้วงฝัน จันทร์ลิขิต
งามชวนพิศ แสงงาม อร่ามศรี
สะท้อนเงา ราววาด รัชนี
กลางนที เฉิดฉาย ใต้เงาจันทร์
 
ทรวงสะท้อนอ่อนไหว ในบ่วงจิต
เพียงเพ่งพิศ ครวญคำ นำสุขสันต์
จินตนา พาชื่น กับคืนวัน
แม้เพียงฝัน ซ่านซึ้ง ติดตรึงทรวง
 
หากพบวัน สานชื่น ดั่งคืนนี้
มีฝันที่ เป็นจริง อยู่อิงสรวง
ไม่เป็นแค่ เงาแฝง ที่แกล้งลวง
คงสุขดวง-ฤทัย หาใดปาน
 
ความขื่นขม คงคลาย ได้สุขชื่น
มียิ้มรื่น พราวพริ้ม อิ่มเอมหวาน
ไม่ต้องคอย ห้วงฝัน อันตระการ
มีรักแท้ เคียงมาน ดั่งฝันรอ.....
 

“สุนันท์ยา”