เรื่องการแยกดินแดนนั้นมีอยู่จริงๆครับ แต่มันมีมิติที่ลึกกว่านั้น
แต่ ถ้าอยู่ในพื้นที่จริงๆ จะรุ้ว่าชาวบ้านเค้าไม่ได้อยากแยก ว่ากันสถิติที่ 90% เลยยังได้
แต่ 10% ที่เหลือมันมีทั้ง
1. - 1.5% เป็นกองเชียร์บางคนเรียนอยู่มาเลย์แล้วนั่งเล่นเน็ต เชียร์ ให้คนแยกดินแดน ทาง social
ส่วนใหญ่คนเหล่นี้มีทั้งผู้ชาย และผู้หญิง นั่งเล่นเน็ต อยู่ในบ้านที่ปลอดภัย ทวงคืนดินแดน
2. - 0.5% เป็นคนที่อยากแยกและเข้าร่วมปฏิบัติการจริง คนกลุ่มนี้ มักเกิดจาก
ความรุนแรงในปัจจุบันเช่นกรณีตากใบมะรอโซก็คือคนกลุ่มนี้
3 . - กับอีก 8 % ที่เป็นขี้ยา กับโดนหลอก หรือ การกลัวอันตราย คนกลุ่มนี้ ไม่ได้มีอุดมการณ์อะไร
คนที่อยากแยกดินแดนนั้น ให้ความสำคัญกับประเด็น ความเป็นชาติพันธ์มลายูมากกว่าประเด็นทางศาสนา
เพราะความชอบธรรมในการปฏิบัติผิดหลักการศาสนาอิสลาม
วิธีปฏิบัติ ก็ผิดหลักการศาสนาอิสลาม
ศาสนา เป็นประเด็นรองเพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับ ประเด็นชาติพันธ์เท่านั้น
การประเมินผมประเมินจากความเป็นคนในพื้นที่ ข้อมูลทั้งหมดที่มี
หน่วยปฏิบัติการอ้างการแยกดินแดนเป็น หน่วยปฏิบัติการที่รับงานรับเงินตามใบสั่ง
ถ้าไปอ่านประวัติ มะรอโซล่าสุดจะเห็นว่า มะรอโซหลังจากแต่งงานพยายามไปตั้งตัวที่มาเลย์
แต่ไม่สามารถประกอบอาชีพได้ดี จึงกลับมา"รับงาน"
คนเหล่านี้เป็นคนประกอบอาชีพที่ชั่วร้ายเท่านั้น
แล้วใครเป็น"นายจ้าง"? ข้อมูลที่มีทั้งหมด นายจ้าง ไม่ได้อยากแยกดินแดนเลยครับ
เพราะ การเลี้ยงสถาณการณ์ไว้แบบนี้ เป็น สิ่งที่นายจ้างต้องการที่สุด
ดินแดนปัตตานี ยิ่งเลวร้ายลงในทุกมิติ การศึกษา อาชีพ ยาเสพติด อาชญากรรม
วิธีการก่อการความห่างไกลกับอุดมการณ์เป็นตัวย้ำว่า "นายจ้าง" ไม่ได้ทำเพื่ออุดมการณ์
อาจจะแยกโจรกับชาวบ้านไม่ได้ แต่ มีตรงกลางระหว่าง
โจรปฏิบัติการ + ผู้อยู่เบื้องหลังหรือทุนใหญ่
ตรงกลางนั้นคือ ยาเสพติดครับ
ทำลายยาเสพติดในสามจังหวัด ที่ขายกันเป็น อาหารเช้าได้
ก็จะจบ
แต่ระหว่างทำลายล้างยาเสพติด ไฟใต้จะยิ่งรุนแรงขึ้น
ให้สังเกตุว่า มีความสอดคล้องกันตลอดระหว่าง
1.ปริมาณการจับยา- เหตุรุนแรงในภาคใต้
2. แนวร่วมกลับใจ แนวร่วมโดนจับ - ยาเสพติด
ทำลสงครามกับยาเสพติด ก็จบ
แต่ปัญหาคือ เรื่องการยัดยา ซึ่งเคยเกิดมาแล้ว เพราะ ถ้าไปจับเร่องยาเมื่อไหร่
เจ้าหน้าที่รัฐในหลายภาคส่วน ก็ล้วนมีเอี่ยวทั้งสิ้น
ผมเคยได้มีโอกาสรวมฟังความต้องการของกำนันผู้ใหญ่บ้านในพื้นที่สามจังหวัด
สิ่งที่คนเหล่านี้ต้องการคือ แก้ปัญหายาเสพติด ไม่ใช่ปัญหาความมั่นคง
อยากให้ไฟใต้จบ พุทธ มุสลิม ทุกศาสนาต้องจับมือกัน
แล้วชี้ไปที่จุดเดียวกันคือยาเสพติด
ถ้ายังชี้หน้ากันเองอยู่ปัญหาไม่จบ เพราะ
สิ่งที่สนับสนุน แผลแบ่งแยกดินแดนซึ่งมีส่วนน้อยแต่ กลับมีกำลังมาก
คือ คนใน คนใกล้ตัวเรานี่เอง
ใครสนใจ ก็ลองเอา
สถิติไฟใต้ 9 ปี - สถิติการจับยาเสพติด- การเปลี่ยนรัฐบาล
มาวางเรียงกัน
แล้วจะเห็นอะไรน่าสนใจ
ทำความรุ้จักลูกจ้างไฟใต้ ให้ดี
แต่ ต้องหา ตัวนายจ้างไฟใต้ให้เจอด้วย
ทำลายยาเสพติด แหล่งเงินนายจ้าง
ทำสถาบันครอบครัวให้แข็งแรง การศึกษาให้แข็งแรง ดึงเยาวชนหลงทางกลับมาให้ได้มากที่สุด
ภาครัฐเน้นงานมวลชน และ จัดการปัญหาอย่างโปร่งใส
ละครฉากใหญ่ 9 ปี อาจจะมีโอกาสจบเร็วขึ้น ถ้าเราช่วยกัน
แยกดินแดนมีอยู่จริง - ลูกจ้าง - นายจ้าง และ ยุทธศาสตร์ที่เราต้องช่วยกัน
แต่ ถ้าอยู่ในพื้นที่จริงๆ จะรุ้ว่าชาวบ้านเค้าไม่ได้อยากแยก ว่ากันสถิติที่ 90% เลยยังได้
แต่ 10% ที่เหลือมันมีทั้ง
1. - 1.5% เป็นกองเชียร์บางคนเรียนอยู่มาเลย์แล้วนั่งเล่นเน็ต เชียร์ ให้คนแยกดินแดน ทาง social
ส่วนใหญ่คนเหล่นี้มีทั้งผู้ชาย และผู้หญิง นั่งเล่นเน็ต อยู่ในบ้านที่ปลอดภัย ทวงคืนดินแดน
2. - 0.5% เป็นคนที่อยากแยกและเข้าร่วมปฏิบัติการจริง คนกลุ่มนี้ มักเกิดจาก
ความรุนแรงในปัจจุบันเช่นกรณีตากใบมะรอโซก็คือคนกลุ่มนี้
3 . - กับอีก 8 % ที่เป็นขี้ยา กับโดนหลอก หรือ การกลัวอันตราย คนกลุ่มนี้ ไม่ได้มีอุดมการณ์อะไร
คนที่อยากแยกดินแดนนั้น ให้ความสำคัญกับประเด็น ความเป็นชาติพันธ์มลายูมากกว่าประเด็นทางศาสนา
เพราะความชอบธรรมในการปฏิบัติผิดหลักการศาสนาอิสลาม
วิธีปฏิบัติ ก็ผิดหลักการศาสนาอิสลาม
ศาสนา เป็นประเด็นรองเพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับ ประเด็นชาติพันธ์เท่านั้น
การประเมินผมประเมินจากความเป็นคนในพื้นที่ ข้อมูลทั้งหมดที่มี
หน่วยปฏิบัติการอ้างการแยกดินแดนเป็น หน่วยปฏิบัติการที่รับงานรับเงินตามใบสั่ง
ถ้าไปอ่านประวัติ มะรอโซล่าสุดจะเห็นว่า มะรอโซหลังจากแต่งงานพยายามไปตั้งตัวที่มาเลย์
แต่ไม่สามารถประกอบอาชีพได้ดี จึงกลับมา"รับงาน"
คนเหล่านี้เป็นคนประกอบอาชีพที่ชั่วร้ายเท่านั้น
แล้วใครเป็น"นายจ้าง"? ข้อมูลที่มีทั้งหมด นายจ้าง ไม่ได้อยากแยกดินแดนเลยครับ
เพราะ การเลี้ยงสถาณการณ์ไว้แบบนี้ เป็น สิ่งที่นายจ้างต้องการที่สุด
ดินแดนปัตตานี ยิ่งเลวร้ายลงในทุกมิติ การศึกษา อาชีพ ยาเสพติด อาชญากรรม
วิธีการก่อการความห่างไกลกับอุดมการณ์เป็นตัวย้ำว่า "นายจ้าง" ไม่ได้ทำเพื่ออุดมการณ์
อาจจะแยกโจรกับชาวบ้านไม่ได้ แต่ มีตรงกลางระหว่าง
โจรปฏิบัติการ + ผู้อยู่เบื้องหลังหรือทุนใหญ่
ตรงกลางนั้นคือ ยาเสพติดครับ
ทำลายยาเสพติดในสามจังหวัด ที่ขายกันเป็น อาหารเช้าได้
ก็จะจบ
แต่ระหว่างทำลายล้างยาเสพติด ไฟใต้จะยิ่งรุนแรงขึ้น
ให้สังเกตุว่า มีความสอดคล้องกันตลอดระหว่าง
1.ปริมาณการจับยา- เหตุรุนแรงในภาคใต้
2. แนวร่วมกลับใจ แนวร่วมโดนจับ - ยาเสพติด
ทำลสงครามกับยาเสพติด ก็จบ
แต่ปัญหาคือ เรื่องการยัดยา ซึ่งเคยเกิดมาแล้ว เพราะ ถ้าไปจับเร่องยาเมื่อไหร่
เจ้าหน้าที่รัฐในหลายภาคส่วน ก็ล้วนมีเอี่ยวทั้งสิ้น
ผมเคยได้มีโอกาสรวมฟังความต้องการของกำนันผู้ใหญ่บ้านในพื้นที่สามจังหวัด
สิ่งที่คนเหล่านี้ต้องการคือ แก้ปัญหายาเสพติด ไม่ใช่ปัญหาความมั่นคง
อยากให้ไฟใต้จบ พุทธ มุสลิม ทุกศาสนาต้องจับมือกัน
แล้วชี้ไปที่จุดเดียวกันคือยาเสพติด
ถ้ายังชี้หน้ากันเองอยู่ปัญหาไม่จบ เพราะ
สิ่งที่สนับสนุน แผลแบ่งแยกดินแดนซึ่งมีส่วนน้อยแต่ กลับมีกำลังมาก
คือ คนใน คนใกล้ตัวเรานี่เอง
ใครสนใจ ก็ลองเอา
สถิติไฟใต้ 9 ปี - สถิติการจับยาเสพติด- การเปลี่ยนรัฐบาล
มาวางเรียงกัน
แล้วจะเห็นอะไรน่าสนใจ
ทำความรุ้จักลูกจ้างไฟใต้ ให้ดี
แต่ ต้องหา ตัวนายจ้างไฟใต้ให้เจอด้วย
ทำลายยาเสพติด แหล่งเงินนายจ้าง
ทำสถาบันครอบครัวให้แข็งแรง การศึกษาให้แข็งแรง ดึงเยาวชนหลงทางกลับมาให้ได้มากที่สุด
ภาครัฐเน้นงานมวลชน และ จัดการปัญหาอย่างโปร่งใส
ละครฉากใหญ่ 9 ปี อาจจะมีโอกาสจบเร็วขึ้น ถ้าเราช่วยกัน