ผ่านมา 3 เดือน ผมยังติดใจตรงนี้อยู่ครับ

ผมแต่งงานแต่อยู่บ้านกับพ่อแม่  แม่ภรรยาอยู่ตัวคนเดียว อายุ 60 ไม่มีงาน เดือนๆนึงใช้เงินดอกเบี้ยเป็นค่าใช้จ่าย (ไม่ได้เยอะมาก ดอกและอื่นๆรวมเดือนนึง 5,000 โดยประมาณ) อยู่แบบประหยัดมากๆ พอผมมีลูกก็เลยคุยกับภรรยาว่าเอาแม่เธอมาช่วยเลี้ยงหลานแล้วมาอยู่ด้วยเลยละกัน กิน อยู่ สบายๆ  ก็ ok มาอยู่ด้วยกัน ..... ณ ตอนนั้น ผมไม่ได้คิดเลยว่าต้องให้เงินเดือน เพราะมาอยู่กับผมค่าใช้จ่ายทุกอย่างเป็นศูนย์ น้ำ ไฟ ฯลฯ บ้านผมออกหมด

แต่มาเสียตรงที่คุณแม่ผมเสนอให้เงินเดือน 5,500 บาท ในการมาเลี้ยงหลาน  ซึ่งผมแอบเชียร์ในใจว่าอย่ารับเลย มาเลี้ยงหลานตัวเอง หลานแท้ๆนะ.....แต่สุดท้าย ตอบรับแบบอายๆหัวเราะกลบเกลื่อน (ดูรู้)  แต่ผมแอบผิดหวังในใจทำไมรับซะละ? ผมไม่เคยคุยเรื่องนี้กับภรรยานะ  แต่คุยกับคุณแม่ผมก็บอกว่าให้สิ น่าเกลียด เอาเค้ามาเลี้ยงลูกให้ฟรีๆได้ไง  ผมคิดในใจก็ต้องได้สิก็เด็กคนนี้มันเป็นหลานแท้ๆไง  แต่ก็ได้แค่คิดครับก็ให้เงินไปแล้วหนิจะเอาคืนก็น่าเกลียด  

การเลี้ยงของยายก็ปกติ เหมือนยายเลี้ยงหลานทั่วๆไปครับ พยายามคิดในแง่ดีว่าดีกว่าไปจ้างพม่า แต่อีกใจก็หมดความเคารพไปเยอะ  ในเมื่อรับเงินเดือนก็คงต้องขอมีระยะห่างและเพิ่มความเป็นนายจ้างกับลูกจ้างละกัน