- ปะฏิสังขา โยนิโส ปิณฑะปาตัง ปะฏิเสวามิ
เราย่อมพิจารณาโดยแยบคาย แล้วฉันบิณฑบาต (อาหาร)

- เนวะทะวายะ
ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน

- นะมะทายะ
ไม่ให้เป็นเพื่อความเมามัน เกิดกำลังพลังทางกาย

- นะมัณฑะนายะ
ไม่ให้เป็นไปเพื่อประดับ

- นะ วิภูสะนายะ
ไม่ให้เป็นไปเพื่อตกแต่ง

- ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา
แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้

- ยาปะนายะ
เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ

- วิหิงสุปะระติยา
เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย

- พรัหมะจะริยานุคคะหายะ
เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์

- อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปะฏิหังขามิ
ด้วยการทำอย่างนี้ เราย่อมระงับเสียได้ ซึ่งทุกขเวทนาเก่า คือความหิว

- นะวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ
และไม่ทำทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น

- ยาตะรา จะ เม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ
อนึ่ง ความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตตภาพนี้ด้วย ความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วย และความเป็นอยู่โดยผาสุกด้วย
จักมีแก่เรา ดังนี้.



อร่อยจนลืมกลับวัด...
แล้วจะเอาอะไรไปสอนชาวบ้าน...!!




***ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต***