ข้อความจาก พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท
 "บุคคลที่ทำกรรมชั่วไว้  
   หนีไปแล้วในอากาศ  ก็ไม่พึงพ้นความชั่วได้
   หนีไปในท่ามกลางมหาสมุทร  ก็ไม่พึงพ้นความชั่วได้
   หนีไปสู่ซอกภูเขา  ก็ไม่พึงพ้นความชั่วได้
   (เพราะ) เขาอยู่แล้วในประเทศแห่งแผ่นดินใด
   ความตายพึงครอบงำไม่ได้  ประเทศแห่งแผ่นดินนั้น  หามีอยู่ไม่"

มีข้อความในพระสูตร  ที่กาบินอยู่บนฟ้า  ก็ยังถูกฟางไหม้ไฟลอยไปคล้องคอ  หรือหญิงที่ถูกจับถ่วงน้ำกลางมหาสมุทร  หรือพระภิกษุถูกหินกลิ้งปิดปากถ้ำโดนขังอยู่ ๗ วัน  เพราะได้กระทำกรรมในทำนองเดียวกันนั้น

ดังนั้นควรไม่ประมาท  ลดละเลิกอกุศล  และเจริญกุศลทุกประการ  แต่ที่สำคัญ คือต้องเจริญกุศลโดยไม่หวังผล  เพราะไม่เช่นนั้นก็จะกลายเป็นการเติมอกุศลเข้าไปในจิต  และถ้าเป็นการอบรมเจริญปัญญานั้น  ต้องระลึกเสมอว่าปํญญาเป็นความเข้าใจถูก  ถ้าไปทำอะไรโดยไม่เข้าใจ  นั่นไม่ใช่การเจริญปัญญา