ลูกคนเล็กที่เหมือนลูกชัง!
ขอเกริ่นนำก่อนนะครับ นะตอนนี้ผมอายุ 23 เป็นลูกชายคนเล็ก มีพี่สาวต่างแม่ 1 คน และพี่ชายสายเลือดเดียวกัน อายุมากว่าผม 2 ปี
เพราะอะไรถึงทำให้ผมคิดว่าผมเป็นลูกชังน่ะหรือ ลองฟังที่ผมเล่าแล้วคิดตามนะครับ
*เริ่มตั้งแต่สมัยที่ผมเริ่มจำความได้ละกัน ผมเกิดมาในครอบครัว ซึ่งฐานะทางบ้านตอนนั้นเรียกว่าจนเลยหล่ะครับ พ่อและแม่ของผมทำงานรับเหมาโครงหลังคาซึ่งต้องไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ผมและพี่ชายจึงต้องไปอยู่กับ ตายาย ที่บ้านนอกตั้งแต่ผมเกิดจนกระทั่งโตมาอายุได้ 10 ขวบ ฐานะทางบ้านเริ่มดีขึ้น(มีอันจะกินบ้าง)พ่อและแม่จึงส่งผมอยู่หอ ใน รร ประจำพร้อมกับพี่ชายจนจบ ป.6
ที้นี้หล่ะครับพอพี่ชายผมขึ้น ม.1 แม่ก็ส่งไป รร.ประจำที่ จ.นครสวรรค์ ส่วนผมอยู่ ป.6 รร.เดิม ช่วงนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าผมเหมือนถูกลืมผมถูกทิ้งที่ รร. เดือนหรือสองเดือนถึงมารับมาหาผมสักครั้งต่างจากพี่ชายที่แม่จะไปหาแทบทุกอาทิตย์ ผมจึงเริ่มคิดน้อยใจเรื่อยมา