สวัสดีค่ะ เราอยากเเชร์สิ่งที่เราเป็นอยู่เป็นครั้งเเรกที่เราเขียนกระทู้ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ เกริ่นก่อนว่า ตอนเรายังเด็กเราอยู่กับปู่เเละย่าเนื่องจากพ่อเเม่เราเเยกทางกันสุดท้าย พ่อเรามีครอบครัวใหม่ เราอยู่กับปู่ย่าตั้งเเต่เกิดจนอายุ 12 ปี พออายุ13 ปีต้องย้ายไปอยู่กับพ่อเและเเม่เลี้ยง เพราะสอบติดโรงเรียนจังหวัด ในสมัยมัธยมทางแม่เลี้ยงเราค่อนข้างเข้มงวดมากจนมาถึงมัธยมในเรื่องเพื่อน เรื่องการซื้อของ เเละเรื่องเรียน เเม้กระทั้งเรื่องเรียนพิเศษตอนั้นเราอ่อนวิชาเลขมาก (ครอบครัวเราฐานะปานกลางไม่ได้ขัดสนนะคะ) เเล้วเราก็มีสมาชิกเพิ่มอีก 1 คนคือลูกพ่อเเละเเม่เลี้ยง พอน้องเราอยู่อนุบาล เราขึ้นมหาลัย พ่อเราตามในน้องเรามาก เราเข้าใจว่ามันอาจจะคนละ Generation กัน ส่งเรียนพิเศษ ส่งเรียนภาษา พ่อเเม่ซัพอร์ตน้องเราทุกอย่าง  ไม่นานปู่กับย่าเราก็เสีย ที่บ้านยังบังคับในเรื่องการทำงานในอนาคต จนเราอึดอัด เรากลายเป็นเด็กที่ไม่ร่าเริง ไม่มี  passion ในการเรียน ช่วงปี 3 เรามีเเฟน ซึ่งเเฟนเราดีมาก อาจจะเป็นเพราะเขาอายุมากว่าเรา เขาคอยให้กำลังใจเเละเป็นที่ปรึกษาจนเราสามารถฮีลตัวเองขึ้นมาได้ประมาณนึงอยู่มาวันนึง เรามีเหตุการณ์ที่ต้องเปลี่ยนแว่น ซึ่งค่าสายตาเราค่อนข้างจะผิดปกติอย่างมาก เราต้องตัดเเว่นในราคาหลักหมื่น เพราะเราใส่เเว่นเก่ามาประมาณ 10 ปี จนเเว่นเป็นรอยขีดข่วน ซึ่งที่บ้านก็ดุเราเเล้วไม่ยอมตัดใหม่ให้เรา จนเเฟนเราต้องใช้เงินเขาตัดเเว่นใหม่ให้เรา ซึ่งเป็นเเบบนี้จนเราเรียนจบ เราก็เอาเงินเก็บเราจ่ายคืนซึ่งมันไม่พออยู่เเล้ว เราพลาดเองสมัยเด็กๆเราเก็บเงินไม่เก่ง เเต่เรากก็ทำงานพาร์ทไม์ เพื่อซื้อคอมตอนเรียน จนเราเรียนจบเเล้วได้งานที่กรุงเทพ จนถึงปัจจุบันเราเข้าโรงพยาบาลบ่อยเนื่องจากโรคปวดหลังจนเราใช้เงินเก็บที่มีอยู่จนหมด เราบอดครอบครัวเรา เเล้วเราก็โดนด่าว่าไม่รู้จักอดออม สุดท้ายเเฟนเราต้องมาซัพพอร์ต ทุกวันนนี้เราเกรงใจเเฟนเรามาก เเฟนเราไม่ได้รวยนะคะยิ่งทำให้เราเกรงใจ เราทำงานเก็บเงินทุกบาททุกสตางค์ เพื่อคืนเงินให้เขา พอวันนี้เเฟนเราลำบาก เราสองคนพยายามช่วยกันประคอง เราท้อมาก จนเราไม่กล้างพูดกับที่บ้านเเละไม่อยากกลับไปบ้านอีก เราผิดไหมที่เราไม่อยากกลับไปบ้าน กลับไปเราเจอเเต่คำถามมากมาย (เราไม่เคยขอเงินเขาเลยตั้งเเต่เรียนจบ เพราะตอนเรียนจบเราก็ใช้เงินเก็บตัวเองขึ้นมาหางาน รวมถึงคืนเงินเเฟนเรา) ทุกวันนี้เราสร้างของทุกอย่าด้วยร้ำพักน้ำเเรงเรา เรายังโดนด่าเลยเเม้กระทั้งเรื่องที่เราตัดเเว่นใหม่ เราเคยลองพูดกับที่บ้านเเล้วเเต่เราโดนกระหน่ำด่า เเต่พอน้องชายมีปัญหาอะไรเขาก็โยนมาให้เราช่วยตลอด หรือเราคิดเเง่ลบไปเอง