สวัสดีค่ะ เราอายุ 22 ย่าง23 ปี เราเป็นโรคสะเก็ดเงิน พยายามรักษาตัว คุมอาหาร กินเเต่หมูปลา ปรุงดอกเกลือ เเต่ก็ยังไม่หายดี ยังไม่ได้ทำงานเพราะรักษาตัวอยู่ จนเงินหมดไปเเล้วรอบนึงมีเงินอยู่10,000 ซื้อยาไปก็หมดไปเเล้ว เเต่ยังไม่หาย เเละเรามีพี่สาว พี่สาวมีลูก เเล้วเขาเลี้ยงลูกกับจอโทรศัพท์ จนเราเห็นอาการหลานเราก็เอ๊ะ ! ทำไมสื่อสารไม่ได้3ขวบเเล้วเราเลยไปค้นหา ว่าหลานเป็นอะไร สรุปหลานเป็นออทิสติกเพราะจอ เเล้วเราเตือนพี่สาวว่างดให้ลูกดูจอเล่นกับลูกบ่อยๆเเล้วพาไปฝึกพัฒนาการ เเต่พี่สาวไม่ฟังยังบอกลูกรู้เรื่อง ยังเอาโทรศัพท์ให้ลูกเล่น จนตอนนี้ลูกเขา 4 ขวบ อาการรุนเเรงมาก ควัดเเก้ว ทำลายข้าวของ โวยวาย เเล้วพ่อเขาก็คิดว่าลูกดื้อก็ตีไปเเรงๆ เราบอกพี่สาวเราว่าให้บอกพี่เขยว่าลูกเป็นออนะ เขาไม่ยอมบอกจนเเกตีลูกเเรงๆเพราะโมโห ซึ่งเวลาลูกเป็นเเบบนี้เขาจะเรียกเรามาช่วยเขา เราไม่อยากยุ่งเลย เพราะเเค่เราป่วยเราก็เครียดมากยิ่งมาเห็นหลานถูกตี หลานไม่รู้เรื่องอีกยิ่งท้อไปกันใหญ่ เราเตือนไปเเล้วเเต่เขาไม่ฟังเราจะทำไง เรามีเเฟน เเฟนเราก็ชอบด่าเราชอบตำนิ พอเราปรึกษาเรื่องครอบครัวก็ว่าเราคิดมาก ล้าไปเเล้ว รำคานเรา พอหันไปหาพ่อพ่อเราก็ไร้เหตุผลชอบกินเหล้า เป็นคนขี้เมามากๆเมื่อก่อนจนเราอายคนคงปรึกษาไรไม่ได้ ส่วนเเม่ก็มีเเฟนใหม่ไปเรื่อยพอตังไม่มีก็มาพาลเราเพราะเอาตังไปเลี้ยงเเฟนใหม่ เเฟนใหม่ไม่เอาการเอางาน เเละเราก็ยังมีน้องชายสองคนต่างพ่อกำลังเรียนอยู่ เขาก็ไม่ค่อยมีเงิน เราก็อยากช่วยเหลือทุกคนให้ได้เเต่ร่างกายเรามันพังมันไม่ไหว เพราะเราป่วย เราไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครเลยปัญหารอบทิศ ไม่รู้จะพาตัวเองไปอยู่ตรงไหน พาตัวเองไปไหน อยากปล่อยอยากใจร้ายทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง เเต่ไม่รู้ไปไหนเพราะไม่มีเงิน เราต้องทำงาน เเต่เราเป็นรอยเเดงๆเรากลัวเขารังเกียจ เราพยายามรักษาตัวเองให้หายเเล้วไปทำงานเเต่ตังค์ก็หมดไปเเล้ว เราเครียดจริงๆ จนมุมไปเลย.😭