การที่จะเจริญอริยมรรคให้ประสบผลได้เร็วนั้นจะต้องประกอบด้วยเหตุ  ๒  ประการอันได้แก่

๑. โยนิโสมนสิการ   การพิจารณาถึงต้อนเหตุ

๒. กัลยาณมิตร       การมีมิตรที่ดีงาม

โยนิโสมนสิการก็คือการพิจารณาโดยแยบคาย  ซึ่งก็หมายถึงการพิจารณาถึงต้นเหตุและปัจจัยของมันอย่างละเอียดถี่ถ้วซึ่งก็คือการเจริญวิปัสสนานั่นเอง  

ส่วนกัลยาณมิตรก็คือเพื่อนที่ดีที่มีความเห็นตรงกันและมีศีลเสมอกัน  ซึ่งพระพุทธองค์ทรงสอนว่า การมีกัลยาณมิตรนี้จัดว่าเท่ากับเป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์เลยทีเดียว เพราะเมื่อเราคบเพื่อนที่ดีที่มุ่งมั่นในการประพฤติพรหมจรรย์ เราก็จะมีกำลังใจและมีผู้ช่วยแก้ปัญหาในการประพฤติพรหมจรรย์ไปด้วย อันจะส่งผลให้ประสบผลได้เร็ว แต่ถ้าเราไม่มีเพื่อนที่ดีเช่นนี้พระพุทธองค์ทรงสอนให้เรามีธรรมะเป็นเพื่อนและเที่ยวไปแต่ผู้เดียว