บทนำและบทที่ 1 หญิงสาวผู้มากับสายฝน
http://www.ppantip.com/cafe/writer/topic/W13050671/W13050671.htmlบทที่2
......เริ่มงานใหม่..
รถยนต์โดยสารคันหรูวิ่งฝ่าสายฝนพรำข้ามจังหวัด หญิงสาวผู้นั่งข้างคนขับเผลอตัวหลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย ทารกน้อยในอ้อมแขนก็หลับซบอกอบอุ่นของมารดา ทั้งคู่ไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองกำลังตกเป็นเป้าแห่งการพินิจพิจารณาของนายจ้างรายใหม่
สองพ่อลูกผู้ว่าจ้างนั่งนิ่งจมอยู่กับความเงียบ หากห้วงแห่งความคิดสับสน
ผู้เป็นบุตรชาย คล้ายจะเข้าใจความคิดของบิดา ว่าการชักชวนหญิงสาวผู้มีลูกติดให้ไปทำงานด้วยที่รีสอร์ทนั้น อาจมาพร้อมกับความสงสาร นอกเหนือไปจากการที่ ที่นั่นก็กำลังต้องการคนอยู่พอดี
แต่ชายหนุ่มเองก็หนักใจ ด้วยสีหน้าและแววตาของผู้เป็นนาย ของบ้าน ดูเหมือนมีแววร้าวรานส่งผ่านออกมาจากหัวใจให้เขาเห็นได้อย่างปิดไม่มิด เมื่อท่านทอดสายตามองสองแม่ลูกยามเผลอตัว
บิดาของเขาเป็นนักธุรกิจที่ขึ้นชื่อเรื่องความสุขุมรอบคอบ และการเก็บซ่อนความรู้สึก ภายในครอบครัวที่ดูเหมือนสมบูรณ์พร้อมพรั่ง ใครเล่าจะรู้ ว่าในหัวใจของผู้เป็นประมุขของบ้านช่างร้าวรานรันทดมายาวนานหลายปีสืบเนื่องมาจากการสูญเสียบุตรีสุดสวาทไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
แต่มันไม่เหมือนกัน มณฑารพอาจเป็นเพียงเด็กสาวใจแตกที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ อาจเป็นวัยรุ่นเหลวไหล ไร้ความคิด และฝีไม้ลายมือเรื่องงานจะมีแค่ไหนก็ยังไม่ได้ถูกพิสูจน์
ชายหนุ่มหนักใจ การที่ได้พนักงานคนใหม่มาจะคุ้มค่าหรือไม่หากมันจะเป็นคล้ายการตอกย้ำให้ ป๊า เขาต้องเศร้าเพราะนึกถึงลูกสาวอยู่ตลอดเวลา แค่วันแรกที่พบกัน เขาก็เห็นบิดาออกอาการหวั่นไหวอย่างปิดไม่มิดหลายครั้ง อีกทั้งท่านยังสั่งการไปถึงทางรีสอร์ทให้เตรียมที่พักอย่างดีสำหรับสองแม่ลูก บ้านพักรับรองระดับผู้จัดการที่มี1 ห้องนอนพร้อมห้องโถงกลางและครัวที่พร้อมใช้ ถูกสั่งเปิดไว้รอรับ เงื่อนไขของการทำงานหรือก็ช่างน่าเป็นห่วงว่าพนักงานคนอื่นอาจคิดว่าเป็นการเลือกปฏิบัติ
บางที... ชายหนุ่มใคร่ครวญ บางทีมณฑารพไม่ควรจะผ่านการทด
มณฑารพรู้สึกตัวตื่นเมื่อเผลอหลับไปราวชั่วโมงกว่า หญิงสาวกุลีกุจอป้อนขวดน้ำให้เจ้าตัวน้อยในอ้อมกอด นายมะตูมของเธอยิ้มตาใส เสียงอ้อแอ้ไร้เดียงสาพร้อมมือน้อยๆที่เปะปะป่ายหน้าทำเอาอดใจไม่อยู่จนหญิงสาวต้องหยิบกระดาษเปียกขึ้นมาทำความสะอาดใบหน้าตัวเองก่อนจุมพิตร่างน้อยสามสี่ฟอดใหญ่ๆติดต่อกัน ไม่รู้ตัวเลยว่าคนด้านหลังลอบมองแน่วแน่
เสียงผู้สูงวัยถามไถ่ถึงความต้องการจะแวะซื้อหาของจำเป็นที่ตัวอำเภอก่อนจะเข้าไปที่รีสอร์ทหรือไม่ หากหญิงสาวปฏิเสธ ด้วยของใช้ของเธอ และนมสำหรับบุตรชายยังมีเพียงพอสำหรับสามวัน หญิงสาวตั้งใจว่าจะออกมาซื้อหาทีหลัง เมื่อตกลงใจแน่นอนแล้วว่าจะทำงานให้คุณศิลา เธอคิดว่าเข้าไปดูสถานที่และบรรยากาศการทำงานก่อน
อะไรๆ ก็ไม่มีความแน่นอน บางทีเธออาจต้องกระเด็นออกมาก่อน 24 ชั่วโมงก็ได้ โลกนี้ "ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน" หญิงสาวคิดอย่างเหนื่อยหน่าย
หากเมื่อถึงสถานที่ทำงานแห่งใหม่ มณฑารพก็ต้องประหลาดใจในความเมตตาของนายจ้างใหม่ เธอถูกพามายังห้องพัก ที่ดูดีเกินคาด คุณศิลาสั่งการให้เข้าที่พักเพื่อพักผ่อน และพบกันอีกครั้งตอนเวลาอาหารเย็นเพื่อคุยเรื่องรายละเอียดการทำงาน
หญิงสาวดูเวลาและพบว่ายังมีเวลาราวสองชั่วโมง จึงเริ่มต้นสำรวจที่พักนอนคืนนี้ มันเป็นบ้านพักขนาดเล็กที่น่ารักด้วยออกแบบมาเหมือนกับส่วนของรีสอร์ทที่จัดไว้รับรองแขก สภาพสะอาดสะอ้าน ห้องน้ำ ห้องนอนมีของใช้ครบครันพร้อมเตียงขนาดควีนไซส์
ที่ห้องโถงมีโต๊ะทำงาน ชุดรับแขก และโต๊ะอาหารขนาดเล็ก ที่ครัวขนาดเล็กมีอุปกรณ์จำเป็นพร้อมเตาแก๊ส ไมโครเวฟ เครื่องกรองน้ำดื่ม และตู้เย็นที่เสียบปลั๊กไว้แล้ว
หญิงสาวตัดสินใจจัดการกับลูกชายตัวน้อยก่อน ยังไม่ทันจะจัดการกับตัวเอง ก็มีคนมาเคาะเรียก
เป็นสตรีสาวใหญ่ มาพร้อมกับเด็กชายวัยรุ่นคนหนึ่ง
นายให้เอามาให้คุณมณฑารพค่ะ
หญิงสาวพบว่าของที่ถูกนำมาให้เธอนั้น มีกระติกน้ำร้อน และรถเข็นเด็ก แม้จะประหลาดใจกับของอย่างหลัง หากเธอก็กล่าวขอบคุณบุคคลทั้งสองไปก่อนจะรับคำเมื่อสาวใหย และชี้แจงเรื่องสถานที่ให้ทราบ
..........................................................................................
คืนนั้นมณฑารพนอนหลับไม่สนิท สมองขบคิดไปต่างๆนานา ในภาวะที่มีทางเลือกน้อยเต็มที การทำงานกับคุณศิลา ราวกับสวรรค์ส่งมาเป็นของขวัญปลอบใจให้ผู้หญิงที่กำลังจะจนตรอก
เมื่อโอกาสมา ก็ต้องคว้าไว้ การทำงานที่นี่ ในเบื้องต้นที่คุยกับนายจ้าง น่าจะพอรับมือไหว แม้ขอบข่ายงานจะค่อนข้างกว้าง หากมณฑารพมั่นใจว่าประสบการณ์ที่มี น่าจะช่วยให้งานเดินไปได้อย่างราบรื่น
ติดก็แต่เรื่องลูกชายตัวเล็กๆที่นอนอยู่ข้างๆเท่านั้น มือเรียวลูบไล้เจ้าชายตัวจิ๋วในดวงใจ โชคดีที่มะตูมเป็นเด็กเลี้ยงง่าย บางทีอาจต้องลองมองหาคนมาช่วยเลี้ยงตอนช่วงกลางวัน การจะกระเตงลูกตากแดดตากลมไปบริหารงานจัดสวนและเรือนเพาะชำเป็นเรื่องที่เลี่ยงได้ก็ดี
นึกไปถึงมื้อเย็นแล้วอ่านใจนายจ้างทั้งสองไม่ออก ผู้อาวุโสมีแววปราณีอยู่ในสีหน้าตลอดเวลาที่มองดูเธอและมะตูม แต่มณฑารพไม่เข้าใจ ว่าทำไมท่านจึงได้ดีกับผู้หญิงแปลกหน้าอย่างเธอนัก ส่วนลูกชายของคุณศิลา ท่าทางเย่อหยิ่ง ไม่วิสาสะกับเธอตรงๆ ปล่อยให้บิดาจัดการทุกเรื่องไปตามใจ สายตาอ่านยาก หากเดาไม่ผิด เหมือนกับจะประเมินตัวเธออยู่ตลอดเวลา และไม่มีรอยยิ้มจากเขาเลย
...วิมานภุมรา... บทที่๒ (เริ่มงานใหม่)
http://www.ppantip.com/cafe/writer/topic/W13050671/W13050671.html
บทที่2
......เริ่มงานใหม่..
รถยนต์โดยสารคันหรูวิ่งฝ่าสายฝนพรำข้ามจังหวัด หญิงสาวผู้นั่งข้างคนขับเผลอตัวหลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย ทารกน้อยในอ้อมแขนก็หลับซบอกอบอุ่นของมารดา ทั้งคู่ไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองกำลังตกเป็นเป้าแห่งการพินิจพิจารณาของนายจ้างรายใหม่
สองพ่อลูกผู้ว่าจ้างนั่งนิ่งจมอยู่กับความเงียบ หากห้วงแห่งความคิดสับสน
ผู้เป็นบุตรชาย คล้ายจะเข้าใจความคิดของบิดา ว่าการชักชวนหญิงสาวผู้มีลูกติดให้ไปทำงานด้วยที่รีสอร์ทนั้น อาจมาพร้อมกับความสงสาร นอกเหนือไปจากการที่ ที่นั่นก็กำลังต้องการคนอยู่พอดี
แต่ชายหนุ่มเองก็หนักใจ ด้วยสีหน้าและแววตาของผู้เป็นนาย ของบ้าน ดูเหมือนมีแววร้าวรานส่งผ่านออกมาจากหัวใจให้เขาเห็นได้อย่างปิดไม่มิด เมื่อท่านทอดสายตามองสองแม่ลูกยามเผลอตัว
บิดาของเขาเป็นนักธุรกิจที่ขึ้นชื่อเรื่องความสุขุมรอบคอบ และการเก็บซ่อนความรู้สึก ภายในครอบครัวที่ดูเหมือนสมบูรณ์พร้อมพรั่ง ใครเล่าจะรู้ ว่าในหัวใจของผู้เป็นประมุขของบ้านช่างร้าวรานรันทดมายาวนานหลายปีสืบเนื่องมาจากการสูญเสียบุตรีสุดสวาทไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
แต่มันไม่เหมือนกัน มณฑารพอาจเป็นเพียงเด็กสาวใจแตกที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ อาจเป็นวัยรุ่นเหลวไหล ไร้ความคิด และฝีไม้ลายมือเรื่องงานจะมีแค่ไหนก็ยังไม่ได้ถูกพิสูจน์
ชายหนุ่มหนักใจ การที่ได้พนักงานคนใหม่มาจะคุ้มค่าหรือไม่หากมันจะเป็นคล้ายการตอกย้ำให้ ป๊า เขาต้องเศร้าเพราะนึกถึงลูกสาวอยู่ตลอดเวลา แค่วันแรกที่พบกัน เขาก็เห็นบิดาออกอาการหวั่นไหวอย่างปิดไม่มิดหลายครั้ง อีกทั้งท่านยังสั่งการไปถึงทางรีสอร์ทให้เตรียมที่พักอย่างดีสำหรับสองแม่ลูก บ้านพักรับรองระดับผู้จัดการที่มี1 ห้องนอนพร้อมห้องโถงกลางและครัวที่พร้อมใช้ ถูกสั่งเปิดไว้รอรับ เงื่อนไขของการทำงานหรือก็ช่างน่าเป็นห่วงว่าพนักงานคนอื่นอาจคิดว่าเป็นการเลือกปฏิบัติ
บางที... ชายหนุ่มใคร่ครวญ บางทีมณฑารพไม่ควรจะผ่านการทด
มณฑารพรู้สึกตัวตื่นเมื่อเผลอหลับไปราวชั่วโมงกว่า หญิงสาวกุลีกุจอป้อนขวดน้ำให้เจ้าตัวน้อยในอ้อมกอด นายมะตูมของเธอยิ้มตาใส เสียงอ้อแอ้ไร้เดียงสาพร้อมมือน้อยๆที่เปะปะป่ายหน้าทำเอาอดใจไม่อยู่จนหญิงสาวต้องหยิบกระดาษเปียกขึ้นมาทำความสะอาดใบหน้าตัวเองก่อนจุมพิตร่างน้อยสามสี่ฟอดใหญ่ๆติดต่อกัน ไม่รู้ตัวเลยว่าคนด้านหลังลอบมองแน่วแน่
เสียงผู้สูงวัยถามไถ่ถึงความต้องการจะแวะซื้อหาของจำเป็นที่ตัวอำเภอก่อนจะเข้าไปที่รีสอร์ทหรือไม่ หากหญิงสาวปฏิเสธ ด้วยของใช้ของเธอ และนมสำหรับบุตรชายยังมีเพียงพอสำหรับสามวัน หญิงสาวตั้งใจว่าจะออกมาซื้อหาทีหลัง เมื่อตกลงใจแน่นอนแล้วว่าจะทำงานให้คุณศิลา เธอคิดว่าเข้าไปดูสถานที่และบรรยากาศการทำงานก่อน
อะไรๆ ก็ไม่มีความแน่นอน บางทีเธออาจต้องกระเด็นออกมาก่อน 24 ชั่วโมงก็ได้ โลกนี้ "ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน" หญิงสาวคิดอย่างเหนื่อยหน่าย
หากเมื่อถึงสถานที่ทำงานแห่งใหม่ มณฑารพก็ต้องประหลาดใจในความเมตตาของนายจ้างใหม่ เธอถูกพามายังห้องพัก ที่ดูดีเกินคาด คุณศิลาสั่งการให้เข้าที่พักเพื่อพักผ่อน และพบกันอีกครั้งตอนเวลาอาหารเย็นเพื่อคุยเรื่องรายละเอียดการทำงาน
หญิงสาวดูเวลาและพบว่ายังมีเวลาราวสองชั่วโมง จึงเริ่มต้นสำรวจที่พักนอนคืนนี้ มันเป็นบ้านพักขนาดเล็กที่น่ารักด้วยออกแบบมาเหมือนกับส่วนของรีสอร์ทที่จัดไว้รับรองแขก สภาพสะอาดสะอ้าน ห้องน้ำ ห้องนอนมีของใช้ครบครันพร้อมเตียงขนาดควีนไซส์
ที่ห้องโถงมีโต๊ะทำงาน ชุดรับแขก และโต๊ะอาหารขนาดเล็ก ที่ครัวขนาดเล็กมีอุปกรณ์จำเป็นพร้อมเตาแก๊ส ไมโครเวฟ เครื่องกรองน้ำดื่ม และตู้เย็นที่เสียบปลั๊กไว้แล้ว
หญิงสาวตัดสินใจจัดการกับลูกชายตัวน้อยก่อน ยังไม่ทันจะจัดการกับตัวเอง ก็มีคนมาเคาะเรียก
เป็นสตรีสาวใหญ่ มาพร้อมกับเด็กชายวัยรุ่นคนหนึ่ง
นายให้เอามาให้คุณมณฑารพค่ะ
หญิงสาวพบว่าของที่ถูกนำมาให้เธอนั้น มีกระติกน้ำร้อน และรถเข็นเด็ก แม้จะประหลาดใจกับของอย่างหลัง หากเธอก็กล่าวขอบคุณบุคคลทั้งสองไปก่อนจะรับคำเมื่อสาวใหย และชี้แจงเรื่องสถานที่ให้ทราบ
..........................................................................................
คืนนั้นมณฑารพนอนหลับไม่สนิท สมองขบคิดไปต่างๆนานา ในภาวะที่มีทางเลือกน้อยเต็มที การทำงานกับคุณศิลา ราวกับสวรรค์ส่งมาเป็นของขวัญปลอบใจให้ผู้หญิงที่กำลังจะจนตรอก
เมื่อโอกาสมา ก็ต้องคว้าไว้ การทำงานที่นี่ ในเบื้องต้นที่คุยกับนายจ้าง น่าจะพอรับมือไหว แม้ขอบข่ายงานจะค่อนข้างกว้าง หากมณฑารพมั่นใจว่าประสบการณ์ที่มี น่าจะช่วยให้งานเดินไปได้อย่างราบรื่น
ติดก็แต่เรื่องลูกชายตัวเล็กๆที่นอนอยู่ข้างๆเท่านั้น มือเรียวลูบไล้เจ้าชายตัวจิ๋วในดวงใจ โชคดีที่มะตูมเป็นเด็กเลี้ยงง่าย บางทีอาจต้องลองมองหาคนมาช่วยเลี้ยงตอนช่วงกลางวัน การจะกระเตงลูกตากแดดตากลมไปบริหารงานจัดสวนและเรือนเพาะชำเป็นเรื่องที่เลี่ยงได้ก็ดี
นึกไปถึงมื้อเย็นแล้วอ่านใจนายจ้างทั้งสองไม่ออก ผู้อาวุโสมีแววปราณีอยู่ในสีหน้าตลอดเวลาที่มองดูเธอและมะตูม แต่มณฑารพไม่เข้าใจ ว่าทำไมท่านจึงได้ดีกับผู้หญิงแปลกหน้าอย่างเธอนัก ส่วนลูกชายของคุณศิลา ท่าทางเย่อหยิ่ง ไม่วิสาสะกับเธอตรงๆ ปล่อยให้บิดาจัดการทุกเรื่องไปตามใจ สายตาอ่านยาก หากเดาไม่ผิด เหมือนกับจะประเมินตัวเธออยู่ตลอดเวลา และไม่มีรอยยิ้มจากเขาเลย