สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูอายุ17ปีสำหรับหนูก็รู้สึกว่ายังเด็กค่ะ ไม่รู้ว่าอยู่ในช่วงวัยรุ่นรึป่าวถึงคิดแบบนี้555 เข้าเรื่องเลยนะคะ วันนี้หนูขอที่บ้านออกไปส่งของที่ไปรษณีย์ในเมืองค่ะแต่ที่บ้านห้าม ปกติหนูขี่รถไปเรียนเองทุกวันนะคะทางไปรษณีย์ก็ทางเดียวกับที่ไปเรียน หนูเป็นคนไม่เที่ยวค่ะไม่เคยออกไปเที่ยวกับเพื่อนข้างนอกด้วยซ้ำมีแต่เพื่อนมาหาที่บ้าน(นานๆมาทีค่ะ)กล้าพูดว่าไม่เคยเถลไถลเลิกเรียนก็กลับบ้านไม่แวะข้างทาง นอกจากมันจำเป็นเช่นซื้อของส่วนตัวที่ไม่ได้ขี่ไปไกลจากรร.มองว่าตัวเองเป็นเด็กดีไม่เคยเถียงที่บ้านพูดอะไรก็ฟัง ในความคิดของหนูมองว่ามันไม่ได้อันตรายขนาดนั้นใช้เวลาเดินทาง15นาทีถึงแต่ที่บ้านเป็นห่วงไม่ให้ไปแต่หนูก็ไม่อยากรบกวนให้ไปส่งตลอดเพราะที่บ้านก็ต้องทำงาน อะไรที่มันไม่หนักมากหนูก็อยากทำเอง ทุกครั้งที่หนูขอไปเองก็โดนปัดตกตลอดจนมีบางครั้งที่แอบไปเอง รู้สึกผิดที่แอบไปค่ะแต่ไม่รู้สิยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุมั้ง  ตอนนี้รู้สึกไม่ดีที่ตัวเองไม่ชอบที่ที่บ้านเป็นห่วงไม่อยากคิดแบบนี้เพราะก็รู้ว่าท่านหวังดี พี่ๆช่วยแนะนำหน่อยได้ไหมคะ