คือเราจะขึ้นมอ5แล้ว แต่เรารู้สึกว่าที่บ้านยังหวงเรามากๆ เรารู้ว่าเค้าเป็นห่วงนะคะแต่ว่าเรารู้สึกว่าเค้าตีกรอบให้เราเกินไป อย่างเช่นปีใหม่บ้านพี่สาวเราที่อยู่หน้าปากซอย เราขอเค้าไปเค้ายังไม่ให้เราไปเลยค่ะทั้งๆที่ บ้านเรากับบ้านพี่สาวเราใกล้กันมากๆ เราจะโดนด่าโดนบ่นตลอด นานๆทีเราจะไปกินสังสรรค์กับบ้านเค้าค่ะ ไม่ได้ไปบ่อยเลยแต่เราก็โดนห้ามไม่ให้ไป ให้อยู่แต่บ้านเรารู้สึกเราอึดอัดมากๆเพราะอยู่นี่เราก็ไม่มีเพื่อนเราเหงา แต่บ้านพี่สาวมีแต่วัยที่พึ่งเรียนจบเรารู้สึกอยู่กับพวกบ้านพี่สาว เราจะเป็นตัวเองได้มากกว่าเราอยู่บ้านตัวเองซะด้วยซ้ำ เราโดนห้ามนู่นห้ามนี่แทบจะทุกเรื่อง เช่นการขี่มอไซเรารู้ว่ามันเป็นเรื่องที่อันตรายมากๆ แต่เราก็งงกับแม่แม่ให้เราไปทำใบขับขี่แต่แม่ห้ามไม่ให้เราขี่มอไซ ขนาดจะขี่ไปออกกำลังกายใกล้ๆบ้านตัวเอง แม่เรายังห้ามเลยค่ะ แม่ซื้อมอไซให้เราแต่แม่ไม่ให้เราขี่ออกไปไหนเลย ไปไกลมากสุดเขาให้ไปแค่หน้าปากซอย เราอยากขอเค้าขี่มอไซไปโรงเรียนเพราะบางทีเรากลับไวมากๆโดยเฉพาะตอนสอบเช่นเลิกตอน11.00 เราไม่มีรถกลับไม่มีใครว่างไปส่งเพราะเขาทำงานกันหมด นั่งวินกลับก็ไม่ได้เพราะที่บ้านสั่งไว้ว่าไม่ให้กลับกะวินเขาบอกว่าอันตราย บางทีเราก็อยากมีอิสระเหมือนเพื่อนๆคนอื่นๆบ้างจังเลยค่ะ เวลามีคอนเสิร์ตเราไม่เคยได้ไปเลยขนาดเค้าจัดใกล้ๆบ้านเราเค้ายังห้ามไม่ให้เราไปไหนเลยค่ะ เราเฝ้าอยู่แต่บ้านบางทีเราก็อึดอัดจนร้องไห้ เราพยายามเปิดใจคุยหลายรอบแล้วเเต่ที่บ้านไม่เคยฟังเลยค่ะ เค้าใช้แต่ความคิดของเขาเอง เราทำอะไรไม่ได้เลยนิดๆหน่อยๆเราก็โดนบ่นโดนด่าแล้ว เราเข้าใจว่าเค้าเป็นห่วงนะคะ เวลาไปไหนเรารายงานให้เค้าฟังตลอดเลยค่ะ แต่เค้าไม่เคยเชื่อใจเราเลย เราเลยต้องแอบเค้าไปนู่นไปนี่ ต้องคอยโกหกตลอดเราอึดอัดมากๆ บางทีเราก็อยากมีอิสระบ้าง เรารู้สึกว่าที่บ้านเราหัวโบราณกันมากๆ:< เราควรคุยกับเค้ายังไงดีคะ เราอึดอัดมากเราไม่ค่อยได้ไปไหนเลยค่ะเพราะโดนที่บ้านสั่งห้ามไม่ให้ไปไหน เรารู้สึกว่าแม่กับพ่อเราค่อยข้างเอาแต่ใจใช้อารมณ์ มากกว่าการให้เหตุผล เวลาเราไปไหนเราไม่เคยผิดนัดเลยค่ะ ตรงเวลาตลอดเลยแต่เค้าก็ไม่เคยเชื่อใจเราเลยค่ะ เราอยากรู้ว่าเราต้องโตขนาดไหนถึงเราจะมีอิสระ เพราะอายุเท่านี้เราเห็นเพื่อนไปใช้ชีวิตดูคอนเสิร์ตเต็มที่มากๆต่างกับเราสุดๆที่โดนห้ามไม่ให้ไปไหนมาไหนเลย เราอยู่บ้านตัวเองเราเริ่มไม่เป็นตัวเองแล้วค่ะ โดนเรื่องแบบนี้บ่อยๆจนเราเฟลมากๆ อยากใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นบ้างอยากมีความสุขบ้างแต่เรากับไปไหนไม่ได้เลยค่ะ ขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะเพราะเราอึดอัดมากๆไม่รู้จะคุยปรึกษากับใครค่ะ