โสดครับเบื่ออออออออออออออออออออออออออออออออ
🐍
ชีวิตฆราวาสเป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัว
จากอาสีวิสสูตร (สฬา. สํ.)
📜
ปัญหา: ภิกษุควรคิดถึงการดำรงชีวิตอยู่ในโลกอย่างไร จึงจะเกิดความต้องการที่จะบรรลุถึงนิพพาน?
📖 พุทธดำรัสตอบ
👁️🗨️ เปรียบชีวิตในวัฏสงสารเหมือนชายคนหนึ่งที่อยู่ท่ามกลาง
ภัยนานัปการ ตั้งแต่สัตว์ร้าย มนุษย์ร้าย ไปจนถึงกิเลสภายในตนเอง ซึ่งถ้ารู้จักพิจารณาให้ดี จะเห็นว่า
ชีวิตฆราวาสเปี่ยมด้วยอันตรายและควรเร่งออกจากทุกข์ ครับ
🐍 อสรพิษ ๔ =
มหาภูตรูป ๔
🌱
ธาตุดิน
💧
ธาตุน้ำ
🔥
ธาตุไฟ
💨
ธาตุลม
🧎♂️ ชายผู้หนึ่งถูกสั่งให้ดูแลอสรพิษร้ายทั้ง ๔ ที่พร้อมจะทำร้ายเขาทุกเมื่อ เปรียบเหมือนร่างกายของเราที่ประกอบด้วยธาตุทั้ง ๔ ที่ไม่แน่นอน และพร้อมจะนำไปสู่ความตายได้ทุกขณะครับ
🗡️ เพชฌฆาต ๕ =
อุปาทานขันธ์ ๕
🧍♂️ รูป
😣 เวทนา
🧠 สัญญา
🔁 สังขาร
👁️ วิญญาณ
⛓️ ทั้ง ๕ นี้เป็นสิ่งที่เรายึดถือว่าเป็น "ตัวเรา" แต่จริง ๆ แล้วกลับเป็นเหตุแห่งทุกข์ ผู้ใดยึดถือขันธ์เหล่านี้ ก็เหมือนอยู่ท่ามกลางเพชฌฆาตที่พร้อมจะฆ่าตนทุกเมื่อครับ
🪓 เพชฌฆาตคนที่ ๖ =
ความกำหนัดยินดี
💘 คือ "ตัณหา" ซึ่งแม้เราจะหนีจากอันตรายต่าง ๆ ได้ แต่หากยังมีกำหนัดยินดีในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และธรรมารมณ์ ก็เหมือนเพชฌฆาตคนที่ ๖ ที่ตามมาเงื้อดาบรอฆ่าเราอยู่ตลอดเวลา
🏚️ บ้านร้าง =
อายตนะภายใน ๖
👁️ ตา
👂 หู
👃 จมูก
👅 ลิ้น
👆 กาย
🧠 ใจ
⚠️ เปรียบเหมือนบ้านร้างที่แม้ภายนอกดูสงบ แต่มีภัยแฝงอยู่ คือ ความยึดติดและสำคัญผิดในอายตนะภายในเหล่านี้ว่าเป็นตน เป็นของตน เป็นอันนำไปสู่ทุกข์
🦹 โจร =
อายตนะภายนอก ๖
🎨 รูป
🔊 เสียง
🌺 กลิ่น
🍰 รส
🪵 โผฏฐัพพะ
💭 ธรรมารมณ์
🧨 อายตนะเหล่านี้เป็นดั่ง "โจร" ที่ปล้นจิตใจผู้ไม่ระวัง เพราะเมื่อใดที่ใจไปยึดติดกับอารมณ์ทางตา หู จมูก ฯลฯ เมื่อนั้นก็ถูกปล้นความสงบโดยไม่รู้ตัวครับ
🌊 ห้วงน้ำใหญ่ =
โอฆะ ๔
💸 กามโอฆะ = คลื่นแห่งความใคร่
♻️ ภวโอฆะ = คลื่นแห่งการเวียนว่าย
🧩 ทิฏฐิโอฆะ = คลื่นแห่งความเห็นผิด
🌑 อวิชชาโอฆะ = คลื่นแห่งความไม่รู้
🌪️ เปรียบเหมือนแม่น้ำเชี่ยวกรากในวัฏสงสาร ที่ข้ามไม่ได้ง่าย ๆ หากไม่มีเครื่องช่วย
🏝️ ฝั่งนี้ =
กาย น่ารังเกียจ
🕊️ ฝั่งโน้น =
นิพพาน ปลอดภัย เกษม
⛵ แพ =
อริยมรรคมีองค์ ๘
💪 พยายามว่ายด้วยมือและเท้า =
ความเพียร
🧘♂️ เป็นพราหมณ์ถึงฝั่ง =
พระอรหันต์
🛶 ผู้ที่จะข้ามฝั่งได้ ต้องมีปัญญาผูกแพแห่งมรรค คือ ศีล สมาธิ ปัญญา แล้วพยายามว่ายข้ามด้วยความเพียร จึงจะพ้นจากโอฆะทั้งหลาย ถึงฝั่งนิพพานได้อย่างปลอดภัยครับ
🪷 สาระธรรม
📌
ชีวิตฆราวาสแม้จะดูมั่นคง แต่แฝงไปด้วยภัยร้ายที่มองไม่เห็น
📌
ผู้ใดเห็นภัยในวัฏสงสาร ผู้นั้นย่อมใคร่ที่จะข้ามพ้น
📌
นิพพานคือฝั่งที่ปลอดภัย มรรคมีองค์ ๘ คือแพที่จะข้ามไป
🙏 ข้อคิดส่งท้าย:
“ผู้เห็นโลกว่าเต็มไปด้วยภัย ย่อมเร่งข้ามโอฆะ ด้วยเรือแห่งธรรม” 🛶
โสดครับเบื่ออออออออออออออออออออออออออออออออ
🐍 ชีวิตฆราวาสเป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัว
จากอาสีวิสสูตร (สฬา. สํ.)
📜 ปัญหา: ภิกษุควรคิดถึงการดำรงชีวิตอยู่ในโลกอย่างไร จึงจะเกิดความต้องการที่จะบรรลุถึงนิพพาน?
📖 พุทธดำรัสตอบ
👁️🗨️ เปรียบชีวิตในวัฏสงสารเหมือนชายคนหนึ่งที่อยู่ท่ามกลาง ภัยนานัปการ ตั้งแต่สัตว์ร้าย มนุษย์ร้าย ไปจนถึงกิเลสภายในตนเอง ซึ่งถ้ารู้จักพิจารณาให้ดี จะเห็นว่า ชีวิตฆราวาสเปี่ยมด้วยอันตรายและควรเร่งออกจากทุกข์ ครับ
🐍 อสรพิษ ๔ = มหาภูตรูป ๔
🌱 ธาตุดิน
💧 ธาตุน้ำ
🔥 ธาตุไฟ
💨 ธาตุลม
🧎♂️ ชายผู้หนึ่งถูกสั่งให้ดูแลอสรพิษร้ายทั้ง ๔ ที่พร้อมจะทำร้ายเขาทุกเมื่อ เปรียบเหมือนร่างกายของเราที่ประกอบด้วยธาตุทั้ง ๔ ที่ไม่แน่นอน และพร้อมจะนำไปสู่ความตายได้ทุกขณะครับ
🗡️ เพชฌฆาต ๕ = อุปาทานขันธ์ ๕
🧍♂️ รูป
😣 เวทนา
🧠 สัญญา
🔁 สังขาร
👁️ วิญญาณ
⛓️ ทั้ง ๕ นี้เป็นสิ่งที่เรายึดถือว่าเป็น "ตัวเรา" แต่จริง ๆ แล้วกลับเป็นเหตุแห่งทุกข์ ผู้ใดยึดถือขันธ์เหล่านี้ ก็เหมือนอยู่ท่ามกลางเพชฌฆาตที่พร้อมจะฆ่าตนทุกเมื่อครับ
🪓 เพชฌฆาตคนที่ ๖ = ความกำหนัดยินดี
💘 คือ "ตัณหา" ซึ่งแม้เราจะหนีจากอันตรายต่าง ๆ ได้ แต่หากยังมีกำหนัดยินดีในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และธรรมารมณ์ ก็เหมือนเพชฌฆาตคนที่ ๖ ที่ตามมาเงื้อดาบรอฆ่าเราอยู่ตลอดเวลา
🏚️ บ้านร้าง = อายตนะภายใน ๖
👁️ ตา
👂 หู
👃 จมูก
👅 ลิ้น
👆 กาย
🧠 ใจ
⚠️ เปรียบเหมือนบ้านร้างที่แม้ภายนอกดูสงบ แต่มีภัยแฝงอยู่ คือ ความยึดติดและสำคัญผิดในอายตนะภายในเหล่านี้ว่าเป็นตน เป็นของตน เป็นอันนำไปสู่ทุกข์
🦹 โจร = อายตนะภายนอก ๖
🎨 รูป
🔊 เสียง
🌺 กลิ่น
🍰 รส
🪵 โผฏฐัพพะ
💭 ธรรมารมณ์
🧨 อายตนะเหล่านี้เป็นดั่ง "โจร" ที่ปล้นจิตใจผู้ไม่ระวัง เพราะเมื่อใดที่ใจไปยึดติดกับอารมณ์ทางตา หู จมูก ฯลฯ เมื่อนั้นก็ถูกปล้นความสงบโดยไม่รู้ตัวครับ
🌊 ห้วงน้ำใหญ่ = โอฆะ ๔
💸 กามโอฆะ = คลื่นแห่งความใคร่
♻️ ภวโอฆะ = คลื่นแห่งการเวียนว่าย
🧩 ทิฏฐิโอฆะ = คลื่นแห่งความเห็นผิด
🌑 อวิชชาโอฆะ = คลื่นแห่งความไม่รู้
🌪️ เปรียบเหมือนแม่น้ำเชี่ยวกรากในวัฏสงสาร ที่ข้ามไม่ได้ง่าย ๆ หากไม่มีเครื่องช่วย
🏝️ ฝั่งนี้ = กาย น่ารังเกียจ
🕊️ ฝั่งโน้น = นิพพาน ปลอดภัย เกษม
⛵ แพ = อริยมรรคมีองค์ ๘
💪 พยายามว่ายด้วยมือและเท้า = ความเพียร
🧘♂️ เป็นพราหมณ์ถึงฝั่ง = พระอรหันต์
🛶 ผู้ที่จะข้ามฝั่งได้ ต้องมีปัญญาผูกแพแห่งมรรค คือ ศีล สมาธิ ปัญญา แล้วพยายามว่ายข้ามด้วยความเพียร จึงจะพ้นจากโอฆะทั้งหลาย ถึงฝั่งนิพพานได้อย่างปลอดภัยครับ
🪷 สาระธรรม
📌 ชีวิตฆราวาสแม้จะดูมั่นคง แต่แฝงไปด้วยภัยร้ายที่มองไม่เห็น
📌 ผู้ใดเห็นภัยในวัฏสงสาร ผู้นั้นย่อมใคร่ที่จะข้ามพ้น
📌 นิพพานคือฝั่งที่ปลอดภัย มรรคมีองค์ ๘ คือแพที่จะข้ามไป
🙏 ข้อคิดส่งท้าย: “ผู้เห็นโลกว่าเต็มไปด้วยภัย ย่อมเร่งข้ามโอฆะ ด้วยเรือแห่งธรรม” 🛶