ครอบครัวเราเป็นคนหัวโบราณค่ะพอดีว่าเราให้แฟนมานั่งในห้องแล้วเราก็เปิดประตูก็คือเปิดไฟปกติค่ะไม่ได้มีอะไรเกินเลยเรารีดผ้าแฟนนั่งเล่นโทรศัพท์แต่ว่าเราแค่ไม่ได้ออกไปนั่งข้างนอกเค้าก็เลยบ่นประมาณนั้นว่าทำไมถึงไม่ไปนั่งข้างนอกเราเลยให้เหตุผลว่าเราเพิ่งกลับมาจากกินข้าวแล้วนั่งรีดผ้าต่อเพราะว่าเรามีทำงานตอนเช้าซึ่งตอนนั้นมันก็เป็นเวลาสามทุ่มแล้วค่ะเรากะจะให้นั่งแค่เป๊บเดี๋ยว ไม่ได้อยู่ตามลำพัง ทีนี้เราเช่าห้องติดกัน คือพ่อกับแม่เขาก็คุยกันแล้วเราได้ยินหมดเลยพอดีห้องมันโล่งมันก็เลยได้ยินสิ่งที่เค้าคุยกันทั้งหมดเลยค่ะ มันคือสิ่งที่เขาคิดสิ่งที่เขารู้สึก ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงที่แฟนเรานั่งในห้องหรอกค่ะประเด็นมันคือเรื่องเงิน คือจริงๆแล้วอ่ะสามปีอ่ะคือเราพยายามที่จะบริหารเงินให้มันพอเพราะว่าเรา ต้องรับผิดชอบหลายอย่างเพิ่งจะมาสบายเดือนมีนา ปี 68 นี่เองค่ะที่ภาระมันลดลง เขาพูดกัน2คนพ่อแม่ เขาบอกว่าเราเห็นแก่ตัวในความหมายที่เขาบอกว่าเราเห็นแก่ตัวคือเราไม่ได้ให้เงินเขาแต่เราไปกู้เงินให้เขาแล้วคนที่ใช้หนี้ก็คือเราเขาไม่เคยยื่นมือมาช่วยเราตรงนี้เลยค่ะมันคาใจเรามาก ส่วนพ่อเค้าบอกว่า 500-1000 นึงก็ให้ไม่ได้ไม่เคยคิดจะช่วย?ทั้งทั้งที่ภาระของเราแทบล้มทั้งยืน แต่เราก็ไม่ได้ไปขอเงินเขาหรือว่าขอให้เขามาช่วยเลยนะคะมีแค่ไหนก็กินแค่นั้น สิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นไปอยู่ที่ไหนก็ไปหรืออยากจะไปอยู่กับแฟนแต่ไม่ต้องกลับมานะก็เป็นประมาณตัดหางปล่อยวัดแต่ตอนนี้เรา 23 ปีค่ะเรารู้สึกว่าคำพูดเรานั้นเขาไม่ควรที่จะพูดมันออกมาหรือว่ามันควรที่จะอยู่ในใจมากกว่าเพราะว่าเราโตพอที่จะรับรู้ว่าคำพูดแต่ละอย่างมันควรรู้สึกแบบไหนหรือว่าไม่ควรรู้สึกมันทำให้เราเสียใจมากๆแล้วมันก็มีคำถามในหัวเต็มไปหมดว่าความเป็นพ่อเป็นแม่หายไปไหนหมดคือมันไม่มีใครไม่เหนื่อย แต่เราเจอปัญหาไม่เหมือนกันแต่สิ่งที่เขาพูดคือเราดูแย่มากๆเลยค่ะในสายตา เขาอยากให้เราแต่งงานค่ะเพราะว่าเขาจะได้เอาเงินมาใช้หนี้แต่เราโตมากับปู่เราก็เลยว่าเราต้องให้เงินปู่แต่เค้าบอกว่าเขาไม่ให้เขาให้เหตุผลว่าเขาเป็นคนเลี้ยงเรามาแต่จริงๆเขาแค่ส่งเงินให้ที่บ้านค่ะเขาก็เลยไม่ได้รู้จักเราดีเท่ากับคนที่บ้านเพราะคำพูดเขามันทำให้เรารู้สึกไม่ดีเราก็เลยไม่อยากจะยุ่งวุ่นวายกับเขาอีกเลยมัน Toxic มากๆค่ะ
คำพูดของพ่อกับแม่มีผลต่อลูกมากจริงไหม?